«Μη παίζετε εν ου, παικτοίς»
ΜΙΑ χαρακτηριστική περίπτωση θεϊκής τιμωρίας σε ανάξιο ιερέα, μάς διηγείται ο Παλλάδιος στο Λαυσαϊκό:
«Επισκέφθηκα κάποτε τον άγιο Μακάριο τον Αλεξανδρινό. Έξω από Το κελί του βρήκα να κείτεται ο πρεσβύτερος ενός χωριού. Το κεφάλι του ήταν όλο φαγωμένο από τον καρκίνο. Φαινόταν ακόμα και το κόκαλο της κορυφής. Είχε έρθει στον όσιο για να τον θεραπεύσει, μα εκείνος δεν ήθελε να τον δει. Τον πλησιάζω τότε και του λέω:
Σε παρακαλώ, λυπήσου αυτόν τον άνθρωπο και δώσε του κάποιαν απάντηση.
Είναι ανάξιος να γιατρευτεί, μου απαντά ο αββάς. Τού έχει στείλει ο Θεός τιμωρία, επειδή, ενώ πόρνευε, λειτουργούσε. Αν όμως επιθυμείς να γιατρευτεί, πείσε τον ν’ απέχει από τη θεία λειτουργία. Τότε ο Θεός θα τον ελεήσει.
Πλησίασα αμέσως τον άρρωστο ιερέα, μίλησα μαζί του κι εκείνος μου υποσχέθηκε με όρκο πως θα έπαυε να ιερουργεί. Τότε τον δέχτηκε ο όσιος και του είπε: Πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός; Πιστεύω. Μήπως κατάφερες να παίξεις μαζί Του; Όχι. Αν λοιπόν αναγνωρίζεις την αμαρτία σου, και την τιμωρία που σου έδωσε γι’ αυτήν ο Θεός, φρόντισε να διορθωθείς.
Αμέσως ο ένοχος εξομολογήθηκε την αμαρτία του και υποσχέθηκε πώς δεν θα την ξανάκανε, ούτε Θα λειτουργούσε πια, αλλά θα επέστρεφε στην τάξη των λαϊκών. Τότε ο όσιος ακούμπησε πάνω του Το χέρι, τον θεράπευσε και τον άφησε να φύγει για την πατρίδα του».
Ο αετός
ΟΤΑΝ στη Σκήτη τελούσαν τη θεία ευχαριστία, το Άγιο Πνεύμα κατέβαινε σαν αετός πάνω στην προσφορά, αλλά κανείς άλλος δεν το έβλεπε έκτός από τους κληρικούς. Μία μέρα ένας μοναχός ζήτησε κάποια εξυπηρέτηση από τον διάκονο, μα εκείνος του μίλησε απότομα: «Δεν ευκαιρώ τώρα, πήγαινε»!
Όταν λοιπόν την επόμενη φορά λειτουργούσαν, δεν είδε κανείς από τους κληρικούς να κατεβαίνει ο αετός την συνηθισμένη του ώρα. Τότε ο πρεσβύτερος απευθύνεται στον διάκονο και του λέει:
Τι συμβαίνει; Γιατί ο αετός δεν εμφανίστηκε σήμερα; Για να συμβεί αυτό, ή εγώ είμαι ο φταίχτης, ή εσύ. Κάθισε λίγο στην άκρη, κι αν κατεβεί τώρα που θα λείπεις εσύ από το θυσιαστήριο, σημαίνει πώς εσύ είσαι ο φταίχτης: αλλιώς θα είμαι εγώ.
Μόλις απομακρύνθηκε ο διάκονος, αμέσως Φτερούγισε ο αετός πάνω από την άγία τράπεζα! Μετά τη Θεία Λειτουργία, ρωτάει ο πρεσβύτερος τον διάκονο:
Για πες μου, Τι έκανες; Δεν θυμάμαι ν’ αμάρτησα σε κάτι, απάντησε εκείνος, εκτός από τούτο: ένας αδελφός ήρθε και μου ζήτησε μία χάρη, κι εγώ του είπα πώς δεν ευκαιρώ. Σίγουρα αυτός είναι ο λόγος που δεν κατέβηκε ο αετός, απάντησε ο πρεσβύτερος: επειδή λύπησες τον αδελφό. Έφυγε τότε ο διάκονος και πήγε να βάλει μετάνοια στον αδελφό και να ζητήσει συγγνώμη.
Από το βιβλίο: Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία. ( Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής)
