Για μια ακόμη φορά η πατρίδα μας, μας καλεί στην κάλπη, σε μια επιλογή που σχετίζεται με το μέλλον της, με το μέλλον μας. Ας δοξάσουμε τον Θεό γι’ αυτή την δυνατότητα, αναλογιζόμενοι πως άλλοι λαοί, είτε δεν την έχουν αυτή την δυνατότητα, είτε την έχουν μεν, πλην όμως δεν μπορούν να την ασκήσουν όπως θα ήθελαν. Θα μου πείτε, εμείς ψηφίζουμε εντελώς ελεύθερα ή όπως το σύνταγμα και οι νόμοι μας επιτάσσουν; Ίσως όχι, μα μπορούμε ακόμη, σε γενικές γραμμές, να διατηρήσουμε την προσωπική μας επιλογή ανεπηρέαστη (λίγο-πολύ) από της έξωθεν επιβουλές – παρεμβάσεις! Με σκοπό λοιπόν την διατήρηση αυτής της προσωπικής – συλλογικής μας αυτόνομης ιδιοπροσωπίας, διατυπώνονται ακολούθως κάποιες σκέψεις – παρατηρήσεις, οι οποίες δεν διεκδικούν το αλάνθαστο της γνώμης, ούτε και επιτρέπεται να απαιτήσουν το υποχρεωτικό της αποδοχής. Φιλοδοξούν απλώς να προβληματίσουν για λίγο, και αν γίνεται, να ωθήσουν την σκέψη μας προς το ορθό, το δίκαιο, το Άγιο!
Καλό θα είναι λοιπόν, κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, να ακούμε όλες τις υποψήφιες γνώμες, παρατάξεις, προτάσεις. Απέναντί τους ας βάζουμε το θέλημα του Θεού μας, το καλό της πατρίδος μας και κατόπιν το προσωπικό – οικογενειακό ή συλλογικό μας συμφέρον. «Φιλτράροντας» μέσα από αυτά τα κριτήρια τις διάφορες απόψεις, θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Το συμπέρασμα αυτό, καλόν θα ήταν, να το θέσουμε με απλή και ειλικρινή προσευχή, ενώπιον του Θεού, ζητώντας Του ταπεινά να μας υποδείξει το «καλό και συμφέρον τη ψυχή μας» και κατ’ επέκτασιν το καλό και συμφέρον για τον τόπο και την ιστορία μας. Ας Του ζητήσουμε δηλαδή να επιβεβαιώσει ή να καταρρίψει, με όποιον τρόπο Εκείνος κρίνει, το συμπέρασμά μας, πληροφορώντας μας περί του πρακταίου. Αν οι προθέσεις και ο βίος μας είναι (εν πολλοίς) καθαρές, τότε ο Ύψιστός δεν θα αρνηθεί ποτέ την φώτιση του για το αίτημά μας. Μόνον ας λέμε ταπεινά: (γενηθήτω το Θέλημά Σου» Κύριε.
Είναι αξιοθαύμαστη η συνήθεια πολλών πατέρων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι όταν ζητούσαν την φώτιση του Θεού για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, συνόδευαν αυτό τους το αίτημα με νηστεία, Μελέτη και ταπεινή υπομονή! Σ’αυτή μας την προσπάθεια ο πνευματικός – ο εξομολόγος μας μπορεί να συμβάλει, υποδεικνύοντας τον ορθότερο δρόμο της «συζητήσεώς’ μας με τον Κύριο. Ο Λειτουργός άλλωστε των Θείων Μυστηρίων δεν έχει ως αποστολή του να μας απαλλάξει εξ ολοκλήρου από την ευθύνη της προσωπικής μας επιλογής, αλλά να υποβοηθήσει ακριβώς αυτήν μας την προσπάθεια, στον δρόμο μας προς την Αλήθεια, το πρέπον.
Φθάνοντας δε στην ώρα της τελικής επιλογής μας, μπρος στην κάλπη, ας κάνουμε το Σημείο του Σταυρού κι ας ρίξουμε εκεί το ψηφοδέλτιο που εκφράζει την τελική μας απόφαση. Ας αφήσουμε τον Κύριο να διευθετήσει Αυτός τα υπόλοιπα, αφού Εκείνος μπορεί απ’ το γλυκό να βγάλει πικρό, κι απ’ το πικρό γλυκό! Είναι γνωστό άλλωστε πως Αυτός είναι ο «καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος». Αυτός βρίσκεται και εκτός της ιστορίας, ως Αχρονος, μα και εντός της, αφού προγνωρίζει μα δεν προκαθορίζει το ιστορικό γίγνεσθαι.
Η μελέτη επίσης της ιστορίας υποβοηθά, νομίζουμε, αποτελεσματικά τις προσωπικές μας αναζητήσεις σχετικά με την αλήθεια, αφού σ’ αυτή μπορούμε να ερευνήσουμε τον τρόπο που εκφράζονται διαχρονικά τα ανθρώπινα πάθη, οι αδυναμίες και οι αρετές!
Τέλος, αφού ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό που μας έδωσε, για μια ακόμη φορά, την δυνατότητα να εκφραστούμε, και ας Τον παρακαλέσουμε να αναπληρώσει Εκείνος τα ανθρώπινα λάθη και τις ελλείψεις μας.
Ιωάννης Τρίτος.
