(Λουκ. η , 26-39)
«Και έφτασαν με το πλοίο στην περιοχή των Γαδαρηνών, που είναι απέναντι στη Γαλιλαία. Βγήκε στη στεριά ο Ιησούς και τον συνάντησε κάποιος από την πόλη, που είχε δαιμόνια από πολλά χρόνια. Ρούχα δεν έβαζε ούτε έμενε στο σπίτι αλλά στα μνήματα. Όταν είδε τον Ιησού έβγαλε κραυγή και πέφτοντας στα πόδια του του είπε σε ψηλό τόνο• Τι έχεις μαζί μου Ιησού, Γιέ του Θεού του Ανωτάτου; Μη με βασανίσης σε παρακαλώ». Γιατί είχε διατάξει το ακάθαρτο πνεύμα να βγη από τον άνθρωπο. Από πολλά χρόνια τον είχε κυριέψει και τον έδεναν μ’ αλυσίδες και τον κρατούσαν με χειροπέδες, έσπαζε όμως αυτός τα δεσμά και τον έσερνε ο δαίμονας στις ερημιές.
«Τον ρώτησε ο Χριστός και του είπε• ποιό είναι το όνομά σου; Κι αυτός απάντησε• Λεγεώνα», επειδή είχαν μπη μέσα του πολλά δαιμόνια και παρακαλούσε να μη διατάξη να φύγουν στην άβυσσο. «Ήταν εκεί ένα κοπάδι από αρκετούς χοίρους, που έβοσκαν στο βουνό και τον παρακαλούσαν να επιτρέψη να μπουν σ’ εκείνους. Ο Χριστός τους επέτρεψε. Ώρμησε τότε το κοπάδι στον κρημνό και πνίγηκαν μέσα στην λίμνη».
Δήτε το δαίμονα να χωρίζεται σε δύο εκδηλώσεις της κακίας• τη θρασύτητα και το φόβο. Η ερώτηση «τι έχεις μαζί μου;» χαρακτηρίζει το θρασύ και αδιάντροπο νου. Κι η έκφραση «σε παρακαλώ», μαρτυρεί το φοβισμένο. Κατοικούσε στα μνήματα, επειδή ήθελε να σταλάζη στην ψυχή των ανθρώπων την αμαρτωλή γνώμη, ότι οι ψυχές των νεκρών γίνονται δαίμονες. Ζητούν οι δαίμονες να μην πάνε στην άβυσσο αλλά να τους γίνη η παραχώρηση να μείνουν ακόμα στη γη. Κι ο Κύριος τους αφήνει να μείνουν στη γη, για να κάνουν τους ανθρώπους πιο δόκιμους, παλεύοντας μαζί τους. Γιατί αν δεν υπήρχαν αντίπαλοι, δε θα υπήρχαν αγώνες κι αν δεν υπήρχαν αγώνες, δε θα υπήρχαν μήτε στεφάνια.
Και πιο μεταφορικά. Όποιος έχει μέσα του δαίμονες, παναπή πράξεις δαιμονικές, δε φοράει ρούχο, δεν έχει δηλαδή τη στολή που δίνει το βάπτισμα και δε μένει στο σπίτι, δηλαδή στην Εκκλησία. Δεν είναι άξιος να μπη στην Εκκλησία, αλλά στα μνήματα, που θα πη στα δοχεία των νεκρών έργων, όπως τα πορνεία και τα τελωνεία. Αυτά είναι της κακίας τα μνήματα.
«Όταν είδαν οι βοσκοί αυτό που έγινε, έφυγαν και το διέδωσαν στην πόλη και στα χωράφια. Βγήκε ο κόσμος να δουν το θαύμα κι ήρθαν στον Ιησού. Βρήκαν τον άνθρωπο που είχε τα δαιμόνια ντυμένο και φρόνιμο στα πόδια του Ιησού και τους έπιασε φόβος. Όσοι είχαν ιδεί το θαύμα, διηγήθηκαν πως σώθηκε ο δαιμονισμένος. Όλος ο κόσμος της περιοχής των Γαδαρηνών τον παρακάλεσε να φύγη από τον τόπο τους, γιατί τους κρατούσε μεγάλος φόβος. Κι εκείνος μπήκε στο πλοίο και γύρισε πίσω. Κι ο άνθρωπος που είχε τα δαιμόνια τον παρακαλούσε να μείνη μαζί του. Ο Ιησούς όμως τον άφησε ελεύθερο και του είπε• Γύρισε σπίτι σου και να διηγήσαι αυτά που σου έκαμε ο Θεός. Έφυγε και διαλάλησε σ’ όλη την πόλη τι του είχε κάνει ο Ιησούς».
Το ότι έφυγαν οι βοσκοί, στάθηκε αφορμή σωτηρίας για τους Γαδαρηνούς, όμως δεν το κατάλαβαν. Έπρεπε να θαυμάσουν τη δύναμη του Σωτήρα και να πιστέψουν σ’ αυτόν. Αυτοί όμως του ζήτησαν, που θα πη παρακαλούσαν, να φύγη απ’ τον τόπο τους. Γιατί φοβηθήκαν μήπως πάθουν και καμμιά άλλη ζημιά, όπως έχασαν τους χοίρους. Αυτός όμως που θεραπεύτηκε παρουσιάζει αδιαφιλονείκητη απόδειξη της θεραπείας του. Τόσο αποκαταστάθηκε η υγεία του νου του, ώστε έφτασε στην επίγνωση του Ιησού και είχε την αξίωση να μείνη μαζί του. Φοβόταν, όπως έδειχνε, μήπως, όταν μείνη μακρυά από τον Ιησού, πέση πάλι εύκολα στα χέρια των δαιμόνων. Ο Κύριος όμως του δείχνει ότι κι αν δεν είναι μαζί του, μπορεί προστατευμένος από τη χάρη του να αποφύγη τη δαιμονική επήρεια λέγοντάς του• Γύρισε σπίτι σου και να διηγήσαι ο,τι σου έκαμε ο Θεός. Δεν είπε ο,τι σου έκαμα εγώ, γιατί ήθελε να μας δώση παράδειγμα ταπεινότητος και να μας κάμη να αποδίδωμε στο Θεό κάθε επιτυχία. Κι αυτός ένοιωθε τόση ευγνωμοσύνη, ώστε να διηγήται όσα του έκαμε ο
Ιησούς.
Ο Κύριος τον προσέταξε να διηγείται όσα του έκαμε ο Θεός. Ενώ αυτός διηγείται όσα του έκαμε ο Ιησούς. Πρέπει λοιπόν κι εμείς όταν κάνωμε κάτι καλό σε κάποιον, να μη θέλωμε να το διαλαλούμε. Να διαλαλή όμως το καλό που του κάνουν αυτός που το δέχτηκε κι ας μην το θέλωμε εμείς.
Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου: Πατερικόν Κυριακοδρόμιον. Τόμος Δεύτερος, Αθήναι 1969
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Κηρύγματα.blogspot.gr: 18 Οκτωβρίου 2016
Παράβαλε και:
Κυριακή ΣΤ. Λουκά: η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, περί της θεραπείας του δαιμονιζομένου των Γαδαρινών.
Η θεραπεία του δαιμονισμένου στα Γέργεσα – Ιερομονάχου Κοσμά Δοχειαρίτου.
Γεργεσινών συνέχεια (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).
Κυριακή Ε Ματθαίου: Η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., Βασιλείου Επισκ. Σελευκείας, λόγος εις τον δαιμονιζόμενον των Γεργεσηνών.
