ΜΕΡΟΣ Α’
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
1. Η δημιουργία
«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην».
«Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, χάος απέραντο απλωνόταν παντού και πυκνό σκοτάδι.
Η γη δεν είχε καμιά μορφή. Στεριά και θάλασσα ανακατωμένα. Ήταν όλα πέρα – πέρα μια σκοτεινή ερημιά. Πουθενά άνθρωπος, ούτε ζώο, ούτε πουλί, ούτε ψάρι, ούτε φυτό – τίποτε.
Και είπε τότε ο Θεός:
«Φως! Να γίνη φως!».
Κι απλώθηκε αμέσως φως λαμπρό.
Και τότε ο Θεός έδωσε στο φως το όνομα ημέρα και το πυκνό σκοτάδι το ονόμασε νύχτα.
Τη δεύτερη ημέρα είπε ο Θεός:
«Να γίνη το στερέωμα».
Και τότε έγινε ο ωραίος και γαλανός ουρανός.
Την τρίτη ημέρα ξεχώρισε ο Θεός τη στεριά και την είπε γη και πολλά νερά τα είπε θάλασσα.
«Έπειτα είπε ο Θεός στη γη:
«Ευλογημένη να ‘σαι. Πάντα δέντρα και χορτάρι να βλασταίνουν από τα σπλάχνα σου. Οι σπόροι να πέφτουν από τους καρπούς σου και πάλι να ξαναφυτρώνουν».
Η γη έγινε καταπράσινη. Χορτάρι και δέντρα φύτρωσαν παντού.
Την τέταρτη ημέρα είπε ο Θεός:
«Για να ξεχωρίζη η ημέρα από τη νύχτα, ας γίνουν δύο μεγάλοι φωτοδότες στον ουρανό».
Ένας μεγάλος φωτοδότης της ημέρας, ο ήλιος, πρόβαλε στην Ανατολή. Και άμα βασίλεψε αυτός, βγήκε νύχτα το φεγγάρι. Κι έπειτα έγιναν όλα τ’ αστέρια, για να λάμπουν στο σκοτάδι και να φωτίζουν τη γη.
Όταν ξημέρωσε η πέμπτη ημέρα, είπε ο Θεός:
«Ας γεννηθούν τα ψάρια στα νερά και τα πετούμενα στον αέρα».
Το ‘πε κι έγινε. Η θάλασσα γέμισε από μεγάλα ψάρια και πιο μικρά αμέτρητα. Και τα πετούμενα, κατά το θέλημα του Θεού, γέμισαν τον αέρα.
Έπειτα νύχτωσε. Όταν ξημέρωσε η έκτη ημέρα, ο Θεός είπε:
«Ας γεννήση η γη σήμερα όλα τα ζώα».
Έγινε πάλι το θέλημα του Θεού.
Κοίταξε τώρα ο Θεός τα έργα του και τα βρήκε «καλά λίαν». Ένα έλειπε όμως ακόμα.
Και είπε ο Θεός: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν».
Έπλασε λοιπόν ο Θεός τελευταίο τον άνθρωπο με πηλό. Φύσηξε ύστερα πνοή στον πρωτόπλαστο και του έδωσε ζωή.
Αδάμ τον ονόμασε τον πρωτόπλαστο ο Θεός. Και για να μην είναι μόνος του στον κόσμο, τον αποκοίμησε και στον ύπνο του πάνω του πήρε ο Θεός ένα πλευρό κι έπλασε την Εύα και του την παρουσίασε.
Ο Αδάμ, όταν την είδε, χάρηκε πάρα πολύ. Δεν θα ήταν πια μόνος του πάνω στη γη˙ θα είχε και σύντροφο.
Είπε τότε ο Θεός στους πρωτόπλαστους:
«Τα θεριά, τα πετούμενα, τα ψάρια κι όλα πάνω στη γη είναι στην εξουσία σας».
Σ’ έξι ημέρες είχε τελειώσει πια τη δημιουργία του κόσμου ο Μεγαλοδύναμος. Την έβδομη ημέρα σταμάτησε τη δημιουργία, ευλόγησε αυτή και της έδωσε το όνομα Σάββατο.
«Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας».
Από το βιβλίο του:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Βιβλίο θρησκευτικών Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων – Αθήναι 1976
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
