Αφού εβάδισαν επί τινα ώραν, ανά την βαθείαν σύνδενδρον κοιλάδα, η θεια – Μολώτα, κ’ η Φωλιώ της Πέρδικας, κ’ η Αφέντρα της Σταματηρίζαινας, τέλος έφθασαν εις το Δασκαλειό. Αι τελευταίαι ακτίνες του ηλίου εχρύσωναν ακόμη τας δύο ράχεις, ένθεν και ένθεν της κοιλάδος.
Κάτω, εις το δάσος το πυκνόν, βαθεία σκια ηπλούτο. Κορμοί κισσοστεφείς και κλώνες χιαστοί εσχημάτιζον ανήλια συμπλέγματα, όπου μεταξύ των φύλλων ηκούοντο ατελείωτοι ψιθυρισμοί ερώτων. Ευτυχώς το δάσος ενομίζετο κοινώς ως στοιχειωμένον, άλλως θα το είχε καταστρέψει…
Ο αλιβάνιστος – Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη.rar
Ακούστε το θαυμάσιο διήγημα του Αλ. Παπαδιαμάντη, όπως αυτό «δημοσιεύθηκε» στο 164-ο τεύχος (Μαρτίου – Απριλίου του 2017) του ηχητικού περιοδικού μας, Ορθόδοξη πορεία.
Ο αλιβάνιστος – Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη.mp3
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
ΑΠΑΝΤΑ
ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Ν. Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ
ΑΘΗΝΑ 1984
_521.ΤΨΤ
&$ 44. Ο ΑΛΙΒΑΝΙΣΤΟΣ
