Η σαύρα και ο διανοούμενος
Κάποια ημέρα ένας διανοούμενος επισκέφθηκε τον Πατέρα Παΐσιο. Συζητώντας με τον Γέροντα, του δήλωσε ότι πιστεύει σε μια δύναμι, αλλά όχι στον Χριστό.
Εκείνη τη στιγμή μία σαύρα περνούσε από μπροστά τους. Ο Γέροντας έσκυψε και, προς μεγάλη έκπληξι του επισκέπτη του, την ρώτησε:
-Εσύ, σαύρα, πιστεύεις στον Χριστό μας;
Η σαύρα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και ο Γερο – Παΐσιος, απευθυνόμενος στον διανοούμενο, είπε:
-Βλέπεις; Εσύ είσαι πιο κουτός και από την σαύρα.
ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ
Ημίονοι – κατήγοροι
Ο Άγιος Ζωτικός έζησε στο Βυζάντιο στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του διαδόχου του Κωνστάντιου και κατείχε κάποιο τιμητικό αξίωμα. Όταν παρουσιάστηκε στην Κωνσταντινούπολι λώβη (έτσι ωνομαζόταν από τους Βυζαντινούς η λέπρα) και ο αυτοκράτορας έδωσε διαταγή να πετάγωνται οι άρρωστοι στη θάλασσα, για να μην εξαπλωθή η αρρώστια, ο Άγιος Ζωτικός πλήρωνε τους υπευθύνους και έσωζε τους αρρώστους. Για τον σκοπό όμως αυτό χρησιμοποιούσε τα χρήματα, που του είχε δώσει ο αυτοκράτορας, για ν’ αγοράση πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια.
Κάποια ημέρα, στην επιμονή του αυτοκράτορα να του δώση εξηγήσεις, αναγκάσθηκε ν’ αποκαλύψη την αλήθεια. Ωδήγησε τον βασιλιά στον συνοικισμό όπου έμεναν οι διασωθέντες λεπροί, μεταξύ των οποίων και η κόρη του βασιλιά, και δείχνοντάς τους, είπε:
-Αυτοί, βασιλιά, είναι οι πολύτιμοι λίθοι και τα λαμπρά μαργαριτάρια, που με πολύ κόπο αγόρασα.
Ο αυτοκράτορας εξωργίσθηκε και διέταξε να τον δέσουν πίσω από άγριους ημιόνους τους οποίους ανάγκασαν να τρέξουν δεξιά και αριστερά, ώστε να διαμελισθή το σώμα του Αγίου. Μόλις ο Άγιος παρέδωσε το πνεύμα του, οι ημίονοι στάθηκαν ακίνητοι και δεν εννοούσαν να κάνουν ούτε βήμα, παρ’ όλο που οι στρατιώτες τους κτυπούσαν αλύπητα με τα μαστίγια.
Όχι μόνον αυτό, αλλά – ώ του θαύματος – άρχισαν να φωνάζουν με ανθρώπινη φωνή και να κατηγορούν την ασπλαγχνία και τον παραλογισμό του αυτοκράτορα. Στο τέλος μάλιστα του υπέδειξαν, ότι στον ίδιο εκείνο τόπο – όπου παρέδωσε το πνεύμα ο Άγιος και είχε αναβλύσει θαυματουργική πηγή – έπρεπε να ενταφιασθή το λείψανο του Αγίου. Μετά από αυτό το θαυμαστό γεγονός ο αυτοκράτορας μετενόησε και έδωσε εντολή να κτισθή εκεί Ναός, προς τιμήν και μνήμην του Αγίου, και ένα μεγάλο νοσοκομείο για τους λεπρούς.
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
