Υμνολογία εις την Παναγίαν – Καισαρίου Δαπόντε .

Υμνολογία εις την Παναγίαν

Ούτος ο Ύμνος εστίν έξω των εκατόν,
οίτινες εισίν εν τω Ιερώ Εγκολπίω.

Αλλ’ επειδή Θεόνυμφε, πρέπει τα γεγραμμένα•
εκ μέρους μου βιβλία μου, να είναι βουλωμένα.

Με το λαμπρόν Σου όνομα, καθό συντεθειμένα•
με το σεπτόν Σου θέλημα, καθό ιερωμένα.

Και όλα με ευλάβειαν, να Σε υμνολογούσι•
πως είναι της Σης χάριτος, μ’ αυτά να μαρτυρούσι.

Γυρίζω τώρα την φωνήν, κι αυτήν μου την καρδίαν•
προς Σε την της καρδίας μου, άκραν επιθυμίαν.

Ύμνος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον,
την υπερύμνητον Δέσποιναν,
ου η ακροστιχίς•

Αλλά δέχου τον ύμνον Πανύμνητε, Μαριάμ, αιωνία Κυρία μου.
Ον αχρείος αιώνιος δούλός Σου, Κωνσταντίνος προσάδει Καισαρίου.

Ανυμνώ Σε Πανύμνητε Δέσποινα, ην υμνούσιν Αγγέλων τα τάγματα.

Λόγον πλέκω Σοι Κόρη Θεόνυμφε, τη τεκούση τον Λόγον και Κύριον.

Λατρευτόν το Σον Κόρη αξίωμα, και βροτοίς και Αγγέλοις Παντάνασσα.

Αινετόν το Σον Άχραντε όνομα, εις αιώνας αιώνων αινούμενον.

Δόξα πρέπει τιμή και προσκύνησις, τω μεγέθει της δόξης Σου Δέσποινα.

Ευλογών, ευλογήσω Σε πάντοτε, την το γένος ημών ευλογήσασαν.

Χερουβίμ, Σεραφίμ, χαίρε Δέσποινα, η τω Κόσμω χαράς χαίρε πρόξενος.

Ορατών, αοράτων Βασίλισσα, δια Σου βασιλείς βασιλεύουσι.

Ύψου δόξης Αγνή δυσανάβατον, βάθου κάλλους Κεδνή δυσθεώρητον.

Τρισηλίου Θεότητος όχημα, μυριάκις ηλίου λαμπρότερον.

Ουρανέ νοερέ επουράνιε, Ουρανού ασυγκρίτως ανώτερε.

Νύμφη μόνη Πατρός Παντοκράτορος, Μήτηρ μόνη Υιού του Παντάνακτος.

Υψηλόν του Υψίστου παλάτιον, το τερπνόν του Κυρίου ανάκτορον.

Μαριάμ το γλυκύτατον όνομα, τιμαλφέστατον πράγμα και δώρημα.

Νοημάτων το πάνσοφον νόημα, ονομάτων το πάντιμον όνομα.

Όλη κάλλος, γλυκύτης και έφεσις, δόξα, έρως, ζωή, αγαλλίαμα.

Νέκταρ πάσης καρδίας και ήδυσμα, μέλι, γάλα ψυχής και εντρύφημα.

Παναγία Παρθένε Πανάμωμε, μόνον πλάσμα Θεού υπεράμωμον.

Αρετή αρετών υπερέχουσα, αγαθόν αγαθών υπερκείμενον.

Νους αΰλων των Νόων επέκεινα, μετά πρώτον ο πρώτος και ένθεος.

Ύμνον πάντων Αγγέλων ανθρώπων τε, Ουρανού τε και γης εγκαλλώπισμα.

Μαριάμ το πανάγιον όνομα, το πανάγαθον πράγμα και δώρημα.

Νους τω πρώτω Νοΐ, συμμορφούμενος, θεωρών τον Θεόν, και θεούμενος.

Η πλησίον Θεού και συνόμιλος, η προστάτις του κόσμου και πρόβολος.

Του Θεού ευφροσύνη ανέκφραστος, των Αγγέλων χαρά ανεκλάλητος.

Ευθυμία δικαίων ακόρεστος, ευφημία στομάτων αχόρταστος.

Μυριώνυμε Κόρη Πανάχραντε, Θεομήτορ Μαρία θεώνυμε.

Αγιότης τον νουν καταπλήττουσα, και σοφία εκστώσα διάνοιαν.

Ρείθρον θείου ελέους παρόμοιον, χαρισμάτων πηγή ανεξάντλητον.

Ισχύς, κράτος, αεί παντοδύναμον, εξουσία και δύναμις άρρητος.

Αγαθότης, ειρήνη αιώνιος, δόξα, πλούτος, και κάλλος αμήχανον.

Μαριάμ, υπερύμνητον όνομα, υπερένδοξον πράγμα και δώρημα.

Αιωνία Κυρία και Δέσποινα, αιωνίου Κυρίου γεννήτρια.

Ιλαστήριον Κόσμου τα σύμπαντα, ιλασμόν του Πατρός ως γεννήσασα.

Ω του βάθους Αγνή των χαρίτων Σου, ω του πλούτου Σεμνή της ισχύος σου.

Νέαν κτίσιν Αγνή Συ ανέδειξας, και την φύσιν ημών ανεκαίνισας.

Ιός άπας σατάν γαρ ανήρηται, και Υιός τοις πιστοίς Θεού δέδοται.

Αγλαόκαρπον δένδρον θεόφυτον, ευσκιόφυλλον ξύλον θεόφιλον.

Κρίνον θείον Θεού ωραιότατον, ρόδον όντως Χριστού ιερώτατον.

Υψηλέ του Υψίστου Παράδεισε, ζωής ξύλον εν μέσω βλαστήσασα.

Ράβδος άνθος το θείον ανθήσασα, συμφυές τω Θεώ και αμάραντον.

Ισχυρά ισχυρόν Υιόν τέξασα, ισχυρού του Πατρός ισοδύναμον.

Αϊδίου Πατρός συναΐδιον, του ηλίου Πατρός το απαύγασμα.

Μαριάμ, αιωνία Κυρία μου, αιωνίου η Μήτηρ Κυρίου μου.

Ουρανών στρατιαί ον δοξάζουσι, και δουλεύει και τρέμει τα σύμπαντα.

Υπό πάντων αεί προσκυνούμενον, και απάντων αεί προνοούμενον.

Ον αχρείον αιώνιος δούλός Σου, προσκυνώ και δοξάζω αιώνια.

Νυν εν γη των δακρύων και ύστερον, εν τη γη της χαράς και τερπνότητος.

Ακατάληπτε Κόρη και εύληπτε, ορατή και αόρατε Δέσποινα.

Χοϊκή αληθώς και ουράνιε, προσιτή και τω όντι απρόσιτε.

Ρευστή όντως, φθαρτή, και ακήρατε, και Παρθένε και Μήτηρ απείρανδρε.

Ευωδία Χριστού του Θεού ημών, μυστική ευωχία του Πνεύματος.

Ιλασμός του Πατρός, και δυσώπησον, υπέρ πάντων πιστών και απίστων τε.

Ο λαμπρός Ουρανός του Θεού ημών, ο Χριστού του Θεού θρόνος έμψυχος.

Σκηνή δόξης Αγία του Πνεύματος, της Τριάδος ναός ο πανάγιος.

Άσμα πάντες Θεώ αναπέμψωμεν, και Μητρί του Θεού ημών άδοντες.

Ιησού, μακαρία η μήτηρ Σου, και μεγάλη ως άλλου τις πώποτε.

Ω Παρθένε, μεγάλη η χάρις Σου. Ω Κυρία, μεγάλη η δόξα Σου.

Ναι Χριστέ, Βασιλεύ των Δυνάμεων, Μήτηρ ναι, του Χριστού Παμβασίλισσα.

Ίδον Κόρη Γενάρχαι εθαύμασαν, ίδον θείοι Προφήται εξέστησαν.

Οι Απόστολοι ίδον, εχάρησαν, Ιεράρχαι και Μάρτυρες έφριξαν.

Συν αυτοίς και ημείς εξιστάμενοι, και ιστάμενοι, πάντες κραυγάζομεν.

Δόξα, κράτος, τιμή, και προσκύνησις, τω μεγέθει του κράτους Σου Δέσποινα.

Ο Θεός, ο Θεός ημών δόξα Σοι, Θεοτόκε θεόνυμφε δόξα Σοι.

Υπέρ πάντων Θεώ λειτουργήσασα, υπέρ πάντας Θεώ προσκομίσασα.

Λυτρωτά του παντός Παντοδύναμε, των του άδου δεινών πάντας λύτρωσαι.

Οικτιρμών Μήτηρ ούσα Πανάχραντε, τους Σους δούλους ημάς κατοικτείρησον.

Σωτηρίαν τεκούσα Πανάσπιλε, τους εις Σε πάντας σώζε ελπίζοντας.

Συλλαβούσα το φως το αΐδιον, τους προς Σε καταφεύγοντας φώτισον.

Ουρανόν κατοικούσα ανέλκυσον, τον λαόν Σου προς ύψος Ουράνιον.

Υπερτέρα Αγγέλων παράλαβε, και ημάς μετ’ Αγγέλων Αγίων Σου.

Και Θεόν θεωμένη αξίωσον, και ημάς τον Θεόν του θεάσασθαι.

Ω Παρθένε πολύ Σου το έλεος, ω Κυρία πολλή Σου η δύναμις.

Νυν εν τώδε τω χρόνω και ύστερον, εν τη ώρα εκείνη της κρίσεως.

Συ γαρ έχεις Πατέρα επήκοον, τον Υιόν δε ως Μήτηρ υπόχρεων.

Το δε Πνεύμα ως Νύμφη συνόμιλον, έχεις ουν εν τοις πάσι το δύνασθαι.

Αργεί Κόρη εν Σοι το αδύνατον, εν Θεώ δε τα πάντα Συ δύνασαι.

Νοημάτων Αγίων Συ άβυσσος, απορρήτων ρημάτων το πέλαγος.

Των κριμάτων Θεού το θησαύρισμα, μυστηρίων των άνω ο θάλαμος.

Ιερών Ιερέων ωράϊσμα, ευσεβών βασιλέων αγλάϊσμα.

Νεολαίας αγίας στερέωμα, του Χριστού Εκκλησίας κραταίωμα.

Οφθαλμός των πιστών ο ακοίμητος, ο μεσίτης ημών ο ασίγητος.

Συ τα πάντα εν πάσι Παντάνασσα, ως τους πάντας σωθήναι εθέλουσα.

Παναγία Παρθένε αινούμέν Σε, Παμμακάριστε Κόρη υμνούμέν Σε.

Ρήμασί Σου τιμίοις επόμενοι, μακαρίζομεν νυν Σε τερπόμενοι.

Ότι Σοι ο Θεός ως προέφησας, μεγαλεία μεγάλα εποίησε.

Σοι προσφέρει τιμήν τα ουράνια, Σοι δουλεύει αεί τα επίγεια.

Αμφοτέρων υπάρχουσα Δέσποινα, αμφοτέρων Δεσπότην ως τέξασα.

Δόξα κράτος τιμή και προσκύνησις, τω μεγέθει του κράτους Σου Δέσποινα.

Εκ Σου όλος Θεού ενηνθρώπησε, και Σε όλην εικότως εθέωσε.

Ίνα πάντοτε πάντες τιμώσί Σε, ως Αυτόν τον Υιόν και δοξάζωσι.

Κυριεύουσα πάντων και πάντοτε, ως αυτός ο Υιός Σου και Κύριος.

Ακατάληπτον όντως μυστήριον, σιγή μόνη και πίστει τιμώμενον.

Ιλιγγιά πας νους και εξίσταται, και πιστεύων Αγνή ουκ ανθίσταται.

Σελασφόρον Θεού ενδιαίτημα, του Χριστού χρυσαυγέστατον σκήνωμα.

Αστραπόμορφος οίκος του Πνεύματος, τρισηλίω φωτί με Συ φαίδρυνον.

Ρωσθείς δυνάμει τη Ση και χάριτι, Σοι τον ύμνον προθύμως ανέθηκα.

Ιησού του Θεού μου γεννήτρια, Μαριάμ, προς Θεόν μου μεσίτρια.

Ον ιλέω προσβλέψασα όμματι, και ωτί ευμενεί επακούσασα.

Σωτηρία η πάντων Συ σώσόν με, συν Κυρίω κυρίως Κυρία μου.

Μεγαλυνάριον.

Χαίρε Παναγία Μήτερ Θεού•
χαίρε Θεοτόκε, προστασία χριστιανών•
χαίρε της ψυχής μου, αντίληψις και σκέπη,
και εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι.

Από την συλλογή: Καισαρίου Δαπόντε, Λόγοι Πανηγυρικοί.

Η/Υ ΠΗΓΗ:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/gerontikon/kaisarios_dapontes_logoi_panhgyrikoi/index.htm

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.