Ο πρώτος Βασιλεύς της Ελλάδος Όθων φτάνει στο Ναύπλιο (20 Ιανουαρίου 1833).

Ο Βασιλιάς Όθων και τα μέλη της Αντιβασιλείας φτάνουν στο Ναύπλιο στις 20 Ιανουαρίου του 1833, με την αγγλική φρεγάτα Μαδαγασκάρη. Τους συνοδεύουν 4.000 βαυαροί στρατιώτες.

«Μόλις βγήκεν από τη βάρκα και πάτησε στο έδαφος ο νεαρός βασιλιάς γλίστρησε. Η λεπτομέρεια είναι βεβαιωμένη. Εχομε τη μαρτυρία του Μαρίνου Βρετού, στον οποίον το βεβαίωσεν ο Γάλλος εκείνος στρατιώτης του γαλλικού αποσπάσματος του παραταγμένου στην προκυμαία που κράτησε τον βασιλέα και τον εμπόδισε να πέση: (…) «Μόλις πάτησε το πόδι του στη γη, γλίστρησε και, καθώς έτρεξα να τον βαστάξω, έπεσε χάμω το τουφέκι του και το κοντάκι του έγινε δύο κομμάτια»». Με αυτή τη γλαφυρή σκηνή ξεκινάει ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου το βιβλίο του «Οθων» (Βιβλιοπωλείον της Εστίας.)

Ο Όθωνας γεννήθηκε στο κάστρο Μίραμπελ (Schloss Mirabell) του Σάλτσμπουργκ, όταν αυτό αποτελεσε, για μικρό χρονικό διάστημα, τμήμα της Βαυαρίας, την 1η Ιουνίου 1815. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Διαδόχου και μετέπειτα Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, και της Θηρεσίας, κόρης του δούκα του Ζάξεν-Χιλντμπουργκχάουζεν (Sachsen-Hildburghausen). Έλαβε εκπαίδευση πρίγκιπα που προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος. Μάλιστα ο πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει το εκκλησιαστικό στάδιο και ανέθεσε τις σπουδές του στον φανατικό καθολικό ιερέα Oetel που αργότερα έγινε επίσκοπος του Άιχστατ.

Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη της Ελλάδος Ι. Καποδίστρια (θεωρούνταν ρωσόφιλος), το 1830 η Αγγλία κατά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Ελλάδος πέτυχε συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις («Προστάτιδες Δυνάμεις») της δημιουργίας Ελληνικού Βασιλείου. Το 1832 ο Όθων εκλέχθηκε Βασιλιάς της Ελλάδος, ύστερα από την τελική άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξωνίας (γιου του δούκα του Ζάξεν-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ (Sachsen-Coburg-Saalfeld), Φραγκίσκου) που είχε επιλεγεί αρχικά Βασιλιάς της Ελλάδος και κατόπιν έγινε Βασιλιάς του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου.

Στις 25 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 17 ετών, ο Όθωνας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, από τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη», εν μέσω λαϊκών επευφημιών, συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνούσε μέχρι αυτός να ενηλικιωθεί, το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό (3.850 στρατιώτες) που βαθμιαία συμπληρώθηκε από «εθελοντές», στην πλειοψηφία τους Γερμανούς.

Επειδή ο Όθωνας ήταν ανήλικος, σχηματίστηκε επιτροπή Αντιβασιλείας από τους Βαυαρούς Άρμανσπεργκ (πρόεδρο), Μάουρερ, Έιντεκ, Γκρένερ και Άμπελ. Η περίοδος της Αντιβασιλείας κράτησε από το 1832 μέχρι το 1835 και υπήρξε εξαιρετικά σκληρή. Από τα πρώτα διατάγματα ήταν η διάλυση των ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων των οπλαρχηγών. Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και κάποιες εξεγέρσεις πνίγηκαν στο αίμα. Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν πολλοί γνωστοί καπετάνιοι. Πέρασαν από δίκη τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα που καταδικάστηκαν αρχικά σε θάνατο, αλλά η ποινή τους μετατράπηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση, ύστερα από τη διαφωνία των δύο δικαστών Πολυζωίδη και Τερτσέτη.

Η διοίκηση του κράτους ήταν έντονα συγκεντρωτική και γραφειοκρατική, με νομοθεσία εισηγμένη χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψη τις τοπικές ιδιομορφίες. Τα μέλη της κυβέρνησης μοιράζονταν ως προς την εύνοια ανάμεσα στους Αντιβασιλείς. Το 1837 ο βασιλεύς νυμφεύτηκε στη Γερμανία τη δούκισσα Αμαλία του Ολδεμβούργου (Oldenburg) (1818-1875) χωρίς να ενημερώσει την κυβέρνηση. Δεν έκαναν παιδιά.

Επιμέλεια Ακης Ευστρατίου.

Κατηγορίες: Ιστορικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.