Κυριακή Κε Ματθαίου, Κυριακή της Απόκρεω: Πού δικαιοσύνη; – Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου.

Ματθ. 25, 31-46

«Καί συναχθήσεται ἔμπροσθεν
αυτού πάντα τα ἔθνη»
(Ματθ. 25, 32)

Η δικαιοσύνη αγαπητοί είνε αναγκαία. Χωρίς δικαιοσύνη κοινωνία δεν μπορεί να σταθή. Αργά ή γρήγορα θα διαλυθή και θα γίνη φωλιά θηρίων, ζούγκλα, όπου ένας νόμος βασιλεύει, η βία, το δίκαιο τού ισχυροτέρου. Στη ζούγκλα τα δυνατά θηρία κατασπαράζουν και τρώνε τα πιό αδύνατα. Αλλοίμονο, αν ο νόμος αυτός επικρατήση και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Για να μην καταντήσουν οι κοινωνίες κοπάδια αγρίων θηρίων, πού κατασπαράζονται και τρώγονται μεταξύ τους, είνε αναγκαία η δικαιοσύνη.

Πόσα εγκλήματα δεν γίνονται πάνω στη γη! Το πρώτο έγκλημα το έκανε ο Κάϊν. Σκότωσε τον αδελφό του τον Άβελ. Ο Κάϊν είνε ο πρώτος πού σκότωσε, και που τιμωρήθηκε. Τιμωρήθηκε από το Θεό να μη βρίσκη ησυχία πουθενά, να τύπτεται και να βασανίζεται από τη συνειδησί του, να τρέμη σαν τα φύλλα τού δέντρου. Από τότε μέχρι σήμερα πόσοι φόνοι δεν έγιναν! Πόσα σπίτια δεν έκλεισαν! Πόσες χήρες και ορφανά δεν έκλαψαν! Αν κανείς μπορούσε να μαζέψη όλα τα αίματα των ανθρώπων, που σκοτώθηκαν από τους Κάϊν όλων των εποχών, θα έκανε μιά μεγάλη λίμνη από αίμα. Και αν πάλι μάζευε τα δάκρυα των χηρών και των ορφανών, θα έκανε μια μεγάλη λίμνη από δάκρυα. Ώ, πόσοι φόνοι, πόσα εγκλήματα, πόσα δάκρυα!
Και γενάται το ερώτημα. Η ανθρώπινη δικαιοσύνη συλλαμβάνει και τιμωρεί τους εγκληματίες; Δυστυχώς, παρ’ όλες τις προσπάθειες, παρ’όλους τους αγώνες που κάνει η δικαιοσύνη, οι εγκληματίες ούτε συλλαμβάνονται ούτε τιμωρούνται όλοι. Ένας μεγάλος αριθμός εγκληματιών μένουν πάντοτε ατιμώρητοι.

Υπάρχουν φονιάδες, που διέπραξαν τρομερά εγκλήματα, έσφαξαν με τον πιό άγριο τρόπο γυναίκες και παιδιά, ωργίασαν σε εποχή πολέμων και κοινωνικών αναστατώσεων. Υπάρχουν κλέφτες και απατεώνες, που με διαφόρους τρόπους έκλεψαν και απάτησαν. Υπάρχουν άντρες και γυναίκες, υπάρχουν αντρόγυνα, που πάνε στις κλινικές, πληρώνουν φονιάδες γιατρούς και κάνουν εκτρώσεις και πετάνε στα σκουπίδια τα παιδιά, που θα γεννούσαν. Υπάρχουν πόρνοι και μοιχοί, πού μπήκαν στα ξένα σπίτια, ατίμασαν, προσέβαλαν την οικογενειακή τιμή των άλλων, χώρισαν αντρόγυνα, κατέστρεψαν οικογένειες. Υπάρχουν άλλοι, βλάσφημοι και ψεύδορκοι και επίορκοι. Υπάρχουν…

Όλοι αυτοί θα έπρεπε να δικαστούν, να ριχτούν στις φυλακές και ν’ αποζημιώσουν τα θύματά τους. Αλλ’ αυτοί μένουν ατιμώρητοι. Ζουν με όλα τα αγαθά. Πλουτίζουν και θησαυρίζουν και εξακολουθοῦν να οργιάζουν, την ώρα πού τα θύματά τους πεινούν και δυστυχούν. Και τίθεται το ερώτημα· πού είνε η δικαιοσύνη; Η ανθρώπινη διακιοσύνη, και στα πιο πολιτισμένα και προωδευμένα έθνη, είνε αδύνατη και ατελής. Πόσοι κλέφτες, πόσοι γκάγκστερς, πόσα εγκληματικά στοιχεία δεν μένουν ασύλληπτα σε ένα από τα πιο μεγάλα και ισχυρά κράτη τού κόσμου, στην Αμερική; Η ανθρώπινη δικαιοσύνη, όπως είπε κάποιος από τους αρχαίους σοφούς της πατρίδος μας, μοιάζει με αραχνόπανο, που πιάνει τα μυγάκια, αλλ’ όχι και τις σφήκες. Αυτές εύκολα σχίζουν το αραχνόπανο και περνούν….

***

Και λοιπόν, θα μείνουν για πάντα ατιμώρητοι οι εγκληματίες; Όχι θα έρθη μέρα που θα δικαστούν και θα δώσουν λόγο για τις πράξεις τους. Το βεβαιώνει το Ευαγγέλιο.

Τώρα, όχι μόνο αυτοί που κάνουν το κακό μένουν συνήθως ατιμώρητοι, αλλά και οι άλλοι, που κάνουν το καλό στον κόσμο, δεν αμείβονται και δεν βραβεύονται όπως πρέπει. Οι πραγματικοί ήρωες και οι άγιοι παραμένουν συνήθως άγνωστοι.

Θέλετε παραδείγματα; Ένα φτωχό κορίτσι, που δεν πουλά την τιμή του, αλλά νικά τον πειρασμό και παραμένει αγνό μέσα σ’ ένα κόσμο διαφθοράς. Μια εργάτρια, που εργάζεται σκληρά για να θρέψη τους γέροντες γονείς της και τα μικρότερα αδέλφια της. Μιά νοσοκόμα, που όλη τη νύχτα δεν κλείνει μάτι και παραστέκεται στο κρεβάτι τού αρρώστου. Μιά χήρα, που μένει πιστή στη μνήμη τού άντρα της και ξενοδουλεύει για να συντηρήση τα ορφανά της. Ένας φτωχός, που μοιράζει το ψωμί του μ’ έναν πεινασμένο. Ένας άλλος, που κάνει οικονομίες και αγοράζει φάρμακα για έναν άρρωστο. Ένας άλλος, που τις ελεύθερες ώρες δεν τις περνά στα καφενεία και στα κέντρα διασκεδάσεων, αλλα πηγαίνει στα νοσοκομεία και στις φυλακές…

Πόσες άλλες πράξεις αγιότητος και ηρωϊσμού δεν γίνονται κάθε μέρα στον κόσμο! Αλλά ποιός τις γνωρίζει; Ποιά εφημερίδα γράφει και δημοσιεύει τη φωτογραφία των αφανών ηρώων; Ποιά πολιτεία αμείβει και βραβεύει τις πράξεις τους; Όλοι μιλούν για τους πλούσιους, για τούς δυνατούς, γιά τους μεγάλους της γης….

***

Αλλά δεν μένουν μόνο άγνωστοι αυτοί πού κάνουν το καλο. Συμβαίνει και κάτι άλλο, πολύ παράξενο και τρομερό, που κάνει πολλούς ν’ απογοητεύωνται και να ρωτούν.
-Υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο; Υπάρχει Θεός; Πώς αφήνει τους εγκληματίες ατιμώρητους; Πώς δεν ρίχνει αστροπελέκια να τους κάνη κάρβουνο; Πώς;…. Για δέστε, μας λένε, τι γίνεται στον κόσμο· άνθρωποι, που ελέγχουν το κακό, κηρύττουν την αλήθεια, σκορπίζουν φως, κοπιάζουν και μοχθούν για να προοδεύση η ανθρωπότητα ηθικώς και πνευματικώς, αυτοί όχι μόνο δεν αμείβονται και δεν βραβεύονται, αλλά και διώκονται και παθαίνουν μύρια μαρτύρια και βασανιστήρια, που με φρίκη περιγράφει η ιστορία.
Να αναφέρουμε ονόματα; Είνε τόσα πολλά, που θα χρειαζόταν όχι μια σελίδα, αλλά χιλιάδες σελίδες για να γραφτούν όλα τα ονόματα των δικαίων, που καταδιώθηκαν και βασανίστηκαν από τους αδίκους και ασεβείς.

Και λοιπόν όλοι αυτοί, που έκαναν το καλό δεν τιμήθηκαν, αλλά και διώχθηκαν και μαρτύρησαν, όλοι αυτοί δεν θ’ ανταμειφθούν; Έτσι θα πάνε τόσοι κόποι, τόσοι ιδρώτες, τόσα δάκρυα, τόσα αίματα;

Όχι. Μη σκανδαλίζεσθε βλέποντας την αδικία, που επικρατεί στον κόσμο, βλέποντας τον δίκαιο να υποφέρη, τον άδικο να ζη να κάνη λεφτά και να ευφραίνεται. Πιστέψτε. Κάθε καλό που έγινε πάνω στη γη, όσο μικρό κι αν είνε, θα αμειφθή. Κ’ ένα ποτήρι νερό ακόμη αν δώσης στο διψασμένο, δεν θα μείνη χωρίς αμοιβή. Το βεβαιώνει το σημερινό Ευαγγέλιο. Τι τρομερό Ευαγγέλιο! Κηρύττει, ότι θα έρθη μιά μέρα φοβερή, που όλοι οι άνθρωποι θα παρουσιαστούν μπροστά στο θρόνο τού Κυρίου και θα δώσουν λόγο για ό,τι έκαναν πάνω στη γη. Οι δίκαιοι θ’ αμειφθούν. Οι αμετανόητοι αμαρτωλοί θα τιμωρηθούν. Οι πρώτοι με ζωή αιώνιο. Οι δεύτεροι με κόλασι αιώνιο. Το δικαστήριο θα είνε παγκόσμιο, θα δικάση όλα τα έθνη, όλους τους ανθρώπους, από τον Αδάμ μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο. Θα δικάση και θ’ αποδώση δικαιοσύνη, που διψά η ανθρώπινη ψυχή. Θα χωρίση το σιτάρι από τη ήρα. Θα χωρίση τα πρόβατα από τα κατσίκια. Θα καθαρίση η γη. Θα λάμψη η αλήθεια και η δικαιοσύνη.

***

Αγαπητοί! Οι αρχαίοι έλεγαν· «έστι δίκης οφθαλμοίς, ός τα πανθ’ ορά». Ναι! Υπάρχει ένα μάτι που τα βλέπει όλα. Υπάρχει ένα αυτί που τ’ ακούει όλα. Υπάρχει ένα χέρι που τα γράφει όλα. Υπάρχει δικαιοσύνη. Υπάρχει Θεός.

Χριστιανοί μου, δεν φοβόμαστε; Δεν τρέμουμε; Τι κουφοί και αναίσθητοι είμαστε; Η σάλπιγγα τού αρχαγγέλου θα σαλπίση τη φοβερή εκείνη ημέρα, και θα μας ξυπνήση όλους. Αλλά τότε θα είνε αργά. Τι το όφελος; Τότε «όψονται εις ον εξεκέντησαν» (Ιωάν. 19, 37)

Από το βιβλίο: Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου, Μητροπολίτου Πρ. Φλωρίνης: Κυριακή. Σύντομα κηρύγματα επί των Ευαγγελικών περικοπών.
Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο Σταυρός»

Η/Υ επιμέλεια Αικατερίνας Κατσούρη.

Παράβαλε και:
Κυριακή της απόκρεω: Η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., ομιλία του Αγ. Κυρίλλου Αρχιεπ. Ιεροσολύμων, υμνολογική εκλογή.
Κυριακή της απόκρεω: Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., η πιο φωτεινή σφραγίδα, Λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Η Ημέρα του Κυρίου – ομιλία του θεολόγου, συγγραφέως, Νικολάου Βασιλειάδη (αρχείο ήχου, mp3).
Περί της φοβεράς Κρίσεως – Οσίου Πατρός ημών Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως της Κρημαίας.
Ο Πύρινος Ποταμός – Αλέξανδρου Καλόμοιρου.
Θαυμαστά Πατερικά κείμενα περί της Δευτέρας του Κυρίου Παρουσίας και της Κρίσεως.
Η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού – ηχογραφημένη ομιλία του Γέροντος Εφραίμ, Δικαίου Ι. Σκήτης Αγ. Ανδρέου Καρυών Αγίου Όρους (αρχείο ήχου mp3).
Η Δικαιοσύνη του Θεού. Σχόλιο στην Κυριακη των Απόκρεω – Αρχιμ. Ανανία Κουστένη.
Κυριακή Κε Ματθαίου, της Κρίσεως – απόκρεω: Η έμπρακτη ανθρωπιά μας… ο καλύτερος υπερασπιστής μας εν τη φοβερά ημέρα! – Αρχιμ. Ανανία Κουστένη.
Του Οσίου πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – ΛΟΓΟΣ Κ’, εις την Α’ προς Κορινθίους επιστολήν, Κεφ. Η’, 1 – 13, «Βρώμα δε ημάς ου παρίστησι τω Θεώ…».
Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά – ομιλία Δ., εις το Ευαγγέλιον της Δευτέρας του Κυρίου Παρουσίας.
Κυριακή Κε Ματθαίου, της Κρίσεως, απόκρεω: πώς θα κρίνη ο Χριστός τον κόσμο – Ιερομ Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Κυριακή Κε Ματθαίου, Κυριακή της Απόκρεω κατά τον Ι. Χρυσόστομο και τον Μ. Αντώνιο.
Κυριακή Κε Ματθαίου: Κυριακή της Απόκρεω – ηχογραφημένη ομιλία του Μακαριστού Αρχιμ. Αθανασίου Μυτιληναίου (αρχείο ήχου, mp3).

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.