Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής, ο εκ Γεωργίας: Αναμνήσεις της μητέρας Παρασκευής – ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ.

Ο π. Γαβριήλ, ένα χρόνο πριν αναθέσουν στη μ. Παρασκευή να τον φροντίζει, έλεγε:
-Είμαι ο Ροβινσώνας Κρούσος και δεν βρίσκεται για μένα μία Πιάτνιτσα;1

Η μ. Παρασκευή θυμάται τον πρώτο καιρό που γνώρισε τον Γέροντα:
«Την πρώτη φορά που είδα τον π. Γαβριήλ καθόταν μπροστά στο κελί του περιτριγυρισμένος από κόσμο. Ανέβηκα τις σκάλες και για ένα δευτερόλεπτο σταμάτησα, μη ξέροντας πώς να συμπεριφερθώ. Από το σταυρό που φορούσε κατάλαβα ότι ήταν ιερέας. Πήγα και ζήτησα την ευχή του. Με ευλόγησε κοιτάζοντάς με ερευνητικά. Ήθελα κι εγώ να είμαι κοντά του, όπως οι άλλοι γύρω του, αλλά δεν τολμούσα. Ανάμεσα στον κόσμο ήταν και μια φίλη μου. Χάρηκα πολύ γιατί μέσω αυτής μου δόθηκε η ευκαιρία να τον πλησιάσω περισσότερο.
Ο Γέροντας αρρώστησε γρήγορα και δεν έβγαινε έξω. Πήγαινε που και που να τον δω και να του δώσω λίγο νερό. Μια μέρα είδα ένα όνειρο, στο οποίο ένιωσα σαν ο Κύριος να μου έδωσε εντολή: ¨Για να δούμε, πως θα φροντίζεις τον άγιό μου¨, αλλά δεν έδωσα σημασία. Στο μοναστήρι όμως αισθανόμουν να μεγαλώνει η δύναμη της προσευχής μου, και σαν κάποια φωνή μέσα μου να με καλεί στην αναζήτηση κάποιου κρυφού αγίου.
Άλλη φορά είδα πάλι σε όνειρο ότι με έβαλαν να προσέχω τον Γέροντα κι εκείνος με δίδασκε πως είναι η ενάρετη ζωή για τον Κύριο. Μια από τις επόμενες ημέρες είχα πάει τα πρόβατα του μοναστηριού για βοσκή. Εκείνη την ημέρα ήλθε και ο π. Δανιήλ Δατουασβίλι στο μοναστήρι. Συγκεντρώθηκαν όλοι και φώναξαν και μένα γιατί ο π. Γαβριήλ ήταν άρρωστος και έπρεπε να αποφασίσουν ποια μοναχή θα τον φρόντιζε. Η ηγουμένη Κετεβάνι υπέδειξε εμένα.
Έτσι με τη χάρη και το έλεος του Θεού όρισαν εμένα για τη φροντίδα του Γέροντα. Τότε πήγα αμέσως κοντά του. Του διηγήθηκα το όνειρό μου και πήρα την ευλογία του.
-Ευχαριστώ την Αγνή Παρθένο Μαρία! Την είχα παρακαλέσει. Το όνειρό σου τους το είπες; Με ρώτησε.
Κι όταν του απάντησα αρνητικά, στενοχωρήθηκε.
-Έπρεπε να το πεις, σχολίασε.
Όταν δυσκολευόταν να σηκωθεί, με έβαζε συχνά να φέρνω νερό. Του άρεσε τα μπουκάλια να είναι γεμάτα νερό. Γρήγορα βελτιώθηκε η υγεία του αλλά εγώ εξακολουθούσα να τον εξυπηρετώ. Μια μέρα είδα να κουβαλάει νερό μόνος του μες στο καταχείμωνο, και του έκανα παρατήρηση που δεν το είπε σε μένα. Τότε γελώντας μου είπε:
-Όλα θα τα φορτώνω σε σένα; Κι εγώ θέλω να σωθώ!
Ερχόταν πάντα κόσμος στο κελάκι του και του έκανε διάφορες ερωτήσεις. Μια φορά, όταν έφυγαν όλοι, με ρώτησε:
-Εσύ γιατί δεν με ρωτάς τίποτα;
-Και τί να σας ρωτήσω;
-Ακριβώς τέτοιους αγαπάει ο Θεός. Εδώ έρχονται τόσοι ψυχικά ασθενείς άνθρωποι, που δική σου δουλειά μόνο είναι να προσεύχεσαι».

«Μια φορά μας έφεραν στο κελί ρυζόγαλο, το οποίο μου άρεσε πολύ, αλλά θυμήθηκα από το βίο της αγίας Σουσανίκης πως δεν έκανε να φάει ένας άνδρας με μια γυναίκα. Εκείνη τη στιγμή ο π. Γαβριήλ καθάριζε τις κορνίζες των εικόνων. Κατάλαβε τη σκέψη μου και μου είπε:
-Αν θέλεις, φάε.
Πήρε ένα μεσαίο πιάτο, το καθάρισε με μια πετσέτα και μου το έδωσε. Μόλις το δοκίμασα, είχε γεύση από νέφτι, αλλά δεν τόλμησα να πω κουβέντα και το έφαγα. Ύστερα πήρε κι εκείνος ένα πιάτο, το σκούπισε με την ίδια πετσέτα, έβαλε λίγο ρυζόγαλο και δοκίμασε.
-Ώχ! Η πετσέτα ήταν από νέφτι. Εσύ πώς το έφαγες;
Μετά απ’ αυτό, για πολύ καιρό δεν ξαναπλησίασα ρυζόγαλο».

«Όταν ήμουν δόκιμη, με είχε ρωτήσει:
-Θέλεις να μάθεις;
-Ναι, απάντησα.
-Τότε να θυμάσαι καλά ότι εσύ θέλεις να μάθεις, μου είπε και με έβαλε να το επαναλάβω. Και πρόσθεσε στο τέλος:
-Η σιωπή είναι χρυσός και η υπομονή μπριγιάν».

«Όταν ο Γέροντας ήταν βαριά άρρωστος, μου είπε:
-Τώρα πάω στο μοναστήρι Σαβναμπάντα.
Σκέφτηκα ότι αστειευόταν και τον παρότρυνα κι εγώ αστειευόμενη με τη σειρά μου:
-Πηγαίνετε, π. Γαβριήλ, πηγαίνετε.
Τον πήρε για λίγο ο ύπνος και ύστερα τον ρώτησα με απλότητα:
-Πήγατε, πατέρα, στο Σαβναμπάντα;
-Πήγα. Όλοι τους είναι καλά. Είχαν τραπέζι μάλιστα εκείνη την ώρα.
-Εσείς δεν εμφανιστήκατε;
-Όχι, γιατί θα απορούσαν πως πήγα, αφού ξέρουν ότι βρίσκομαι εδώ πεταμένος σαν σκυλί.
-Και ο ηγούμενος Σίο τί έκανε;
-Μετρούσε τους ανθρώπους στο τραπέζι.
Μετά από μερικές ημέρες που ήρθε ο π. Σίο για να δει τον π. Γαβριήλ, τον ρώτησα καθώς έφευγε:
-Είσαστε πολλοί στο μοναστήρι Σαβναμπάντα;
-Δεν ξέρω. Έρχονται και φεύγουν τόσοι, που δεν μπορώ να τους λογαριάσω. Γι’ αυτό κάθε μέρα τους μετράω στο τραπέζι.
Έμεινα άφωνη. Και άλλη φορά, όταν μου είπε ο Γέροντας ότι θα πάει στο μοναστήρι Μαρτκόπι, άρχισα να τον παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Ύστερα από μισή ώρα τον ρώτησα:
-Πήγατε στο μοναστήρι;
-Ναι πήγα. Όλοι οι μοναχοί είναι καλά, εκτός από έναν.
Πράγματι, μετά από κάποιο διάστημα, ένας μοναχός εγκατέλειψε το μοναστήρι».

«Ξημέρωνε η γιορτή του Αγίου Πνεύματος. Είδα σε όνειρο να έρχεται από τον ουρανό ένα λευκό περιστέρι, στο μέγεθος ενός αετού. Αισθάνθηκα ότι έφερνε μεγάλη δύναμη. Έφτασε πετώντας στο κελί. Εγώ είχα αποκοιμηθεί στην καρέκλα. Είδα τον π. Γαβριήλ να κάθεται στο κρεβάτι και να Το περιμένει. Το περιστέρι κατέβηκε στον ώμο του και έμεινε μαζί Του. Αμέσως ξύπνησα. Διηγήθηκα το όνειρό μου στον π. Γαβριήλ. Δεν το κατάλαβα. Την επομένη ξημέρωνε η Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Ο Γέροντας σηκώθηκε αδιάθετος και μου ζήτησε λίγο φαγητό. Του πήγα. Έβαλε στο στόμα του μερικές κουταλιές και ξαφνικά έγινε πολύ χάλια. Δεν μπορούσε να φάει. Άλλαξε χρώμα κι άρχισε να αναπνέει βαριά. Φοβήθηκα. ¨Σίγουρα θα πεθάνει¨, σκέφθηκα κι έτρεξα στο μοναστήρι να φωνάξω τις μητέρες.
-Ελάτε γρήγορα. Ο π. Γαβριήλ πεθαίνει!
Όλες βιάζονταν να πάνε στη Θεία Λειτουργία και μόνο μία ήρθε μαζί μου. Στο κελί ο π. Γαβριήλ μας κοίταξε και ύστερα είπε:
-Εσύ μείνε. Αυτή να βγει.
Η αδελφή, αφού έμεινε λίγο μαζί μου, έφυγε. Ο Γέροντας εξακολουθούσε να είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Τον παρακολουθούσα κι αισθανόμουν ότι κάτι παράξενο συνέβαινε στο κελί. Σιγά – σιγά καλυτέρευε και τα απόγευμα μπόρεσε να σηκωθεί. Την άλλη μέρα κήρυττε πάλι για την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ.
1. Στα ρωσικά «Πιάτνιτσα» σημαίνει Παρασκευή.

Από το βιβλίο: «ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ, «Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής (1929 – 1995).
Μετάφραση ΝΑΝΑ ΜΕΡΚΒΙΛΑΤΖΕ
Γλωσσική επιμέλεια ΦΑΝΗ ΡΟΠΟΚΗ
ΑΘΗΝΑ 2013.

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.