(ΟΜΙΛΙΑ Δ’) (Πράξ. 2, 1-13)
«Και εν τω συμπληρούσθαι την ημέραν της πεντηκοστής, ήσαν ομοθυμαδόν επί το αυτό˙ και εγένετο άφνω εκ του ουρανού ήχος».
Τίς εστίν αύτη η πεντηκοστή; Ότε το δρέπανον επιβάλλειν έδει τω αμητώ˙ ότε τους καρπούς συνάγειν εχρήν. Είδες τον τύπον; Βλέπε πάλιν την αλήθειαν. Ότε το δρέπανον επιβάλλειν έδει του λόγου, ότε τον αμητόν συλλέγειν, τότε καθάπερ δρέπανον το Πνεύμα ηκονημένον εφίπταται. Άκουε γαρ του Χριστού λέγοντος˙ «Επάρατε τους οφθαλμούς υμών, και θεάσασθε τας χώρας, ότι λευκαί εισί προς θερισμόν ήδη»˙ και πάλιν, «Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι». Ώστε αυτός επέβαλε το δρέπανον πρότερος. Αυτός γαρ ανήγαγεν εις ουρανούς απαρχήν, το ημών προσλαβών. Δια τούτο και θερισμόν το τοιούτον καλεί.
«Και όταν έφθασε να συμπληρωθεί η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι οι πιστοί συγκεντρωμένοι στο ίδιο μέρος. Και ξαφνικά ήλθε από τον ουρανό ένας ήχος».
Ποιά είναι αυτή η Πεντηκοστή; Όταν το δρεπάνι έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την συγκομιδή από το θερισμό˙ όταν έπρεπε να συναθροίζει τους καρπούς. Είδες τον τύπο; Βλέπε πάλι την αλήθεια. Όταν έπρεπε να επιβάλλει το δρεπάνι του λόγου, όταν τους καρπούς έπρεπε να συλλέγει, τότε το Πνεύμα, σαν δρεπάνι κοφτερό, πετά επάνω σ’ αυτούς. Διότι άκουε το Χριστό, που λέγει˙ «Υψώστε τα μάτια σας, και κοιτάξτε τα χωράφια, ότι είναι ασπρισμένα, έτοιμα προς θερισμό» και πάλι, «ο μεν θερισμός είναι πολύς, άλλ’ οι εργάτες είναι λίγοι». Ώστε αυτός πρώτος χρησιμοποίησε το δρεπάνι. Διότι αυτός ανέβασε στους ουρανούς τις προσφορές των πρώτων καρπών, αφού προσέλαβε το ανθρώπινο ένδυμα. Γι’ αυτό και τούτο καλεί θερισμό.
Παράβαλε και:
Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τους κανόνας της Πεντηκοστής.
Εορτή της Πεντηκοστής – η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., και Λόγος εις την Πεντηκοστήν – Λέοντος του σοφού Βασιλέως.
Κυριακή της Πεντηκοστής – το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., «Ο Μέγας Σύμμαχος», λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Εορτή της Πεντηκοστής – Υμνολογική εκλογή και τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της Εορτής.
Του Οσίου πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου – για το Άγιον Πνεύμα.
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν.» Το συναξάριο μιας εορτής που άρχισε, μα δεν τελείωσε!
