12 Ιουνίου, μνήμη των Οσίων Ονουφρίου και Πέτρου του Αθωνίτου: Συναξάριον, Ακολουθίαι, Παρακλητικός Κανών.

Τη ΙΒ’ του αυτού μηνός (Ιουνίου), Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου.

Και την ενός χιτώνος εντολήν, Πάτερ,
Υπερβέβηκας, γυμνητεύσας εις τέλος.

Δωδεκάτη αχίτωνα Ονούφριον εκ βίου ήραν.

Βίος του Οσίου Ονουφρίου
(Γεωργίου Μηλίτση, Τρίκαλα 2008)

Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουμε για την Περσία. Άλλοι από την εθνική, και άλλοι από την εκκλησιαστική μας ιστορία και παράδοση. Η ιστορία μας υπενθυμίζει τις προσπάθειες που έκαναν στα αρχαία χρόνια οι Πέρσες για να κυριεύσουν τις περιοχές που βρίσκονταν δυτικά της χώρας τους. Ο Περσικός στρατός με αρχηγό τον Ξέρξη επιχείρησε να κατακτήσει όχι μόνον την περιοχή της Μικράς Ασίας αλλά και την πατρίδα μας. Όλοι μας γνωρίζουμε για τις μάχες των Πλαταιών, των Θερμοπυλών, του Μαραθώνος και την ναυμαχία της Σαλαμίνας εις την οποίαν καταστράφηκε ο Περσικός στόλος και έτσι οι Πέρσες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν ηττημένοι στην πατρίδα τους.

Οι Περσες και κατά τη Βυζαντινή περίοδο προσπάθησαν να κυριεύσουν τις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντίου. Σε μια από τις εκστρατείες τους κυρίευσαν τα Ιεροσόλυμα και πήραν σαν λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό, και τον Πατριάρχη. Οι χριστιανοί, με μεγάλο πόνο πληροφορήθηκαν το γεγονός και απαιτούσαν από τον αυτοκράτορα Ηράκλειο να εκστρατεύσει εναντίον της Περσίας για να ελευθερώσει τον Τίμιο Σταυρό, και τις υπόδουλες επαρχίες της αυτοκρατορίας. Οι Πέρσες συμμάχησαν με τους Αβάρους και προσπάθησαν να κυριεύσουν την Βασιλεύουσα (626 μ. Χ.) η οποία ήταν ανυπεράσπιστη, διότι ο στρατός με τον αυτοκράτορα Ηράκλειο απουσίαζαν προκειμένου να ελευθερώσουν τον Τίμιο Σταυρό. Την Πόλη διέσωσε κατά θαυματουργικό τρόπο η Παναγία μας. Το γεγονός αυτό το γνωρίζουμε από την ακολουθία των Χαιρετισμών που ψάλλεται τις Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής στις εκκλησίες της πατρίδας μας.

Η Περσία δέχθηκε και αυτή πολύ νωρίς το μήνημα του Ευαγγελίου. Πολλοί Πέρσες αρνήθηκαν τα είδωλα και πίστεψαν στον Κύριό μας. Κατά το μέσον του 2ου αι. μέχρι και το μέσον του 3ου ο Χριστιανισμός είχε ριζώσει για τα καλά στην Περσία. Παράλληλα με την ανόθευτη διδασκαλία του Ναζωραίου διαδόθηκαν και οι αιρέσεις των Μανιχαϊστικών και των Γνωστικών. Μετά το 339 μ. Χ. την ειρήνη και την ελεύθερη ζωή της εκκλησίας διαδέχθηκαν διωγμοί, τους οποίους εξαπέλυσαν ο αυτοκράτορας Σαπώρ Β καὶ οι διάδοχοί του. Δεν είναι λίγοι οι πιστοί που μαρτύρησαν για τον Χριστό. Έτσι στον θρόνο του Κυρίου σήμερα βρίσκονται Πέρσες οι οποίοι ικετεύουν για την σωτηρία των ομοεθνών τους. Η κατάληψη της χώρας από τους Άραβες έγινε αφορμή να ξεσπάσουν νέοι διωγμοί κατά των Χριστιανών με αποτέλεσμα όχι μόνο να έχουμε νέους Μάρτυρες αλλά σχεδόν να εξαφανιστούν οι πιστοί του Ναζωραίου.

Ένας μεγάλος Άγιος της Εκκλησίας μας που γεννήθηκε στην Περσία αλλά εξαγιάστηκε στην έρημο της Αιγύπτου είναι ο Όσιος Ονούφριος. Ο Όσιος Ονούφριος καταγόταν από βασιλική οικογένεια. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι πιστοί στα διδάγματα της εκκλησίας και προσπαθούσαν στη ζωή τους να εφαρμόσουν το θέλημα του Θεού. Οι τιμές που τους γίνονταν και η δόξα που απολάμβαναν, λόγω του αξιώματός τους, δεν τους έκαναν εγωϊστές και υπερήφανους. Πάντα είχαν στο μυαλό τους το γραφικό: Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν. Παράλληλα με τον αγώνά τους για την σωτηρία της ψυχής τους φρόντιζαν όχι μόνογιά την πνευματική πρόοδο των υπηκόων τους αλλά και για την ευημερία τους.

Την χαρά και την ευτυχία τους επεσκίαζε η έλλειψη τέκνων. Βέβαια στα ανάκτορα είχαν πάρει ορφανά και τα ανέτρεφαν σαν δικά τους παιδιά• αν και αυτό απάλυνε τον πόνο τους, όμως δεν έσβηνε τον πόθο τους να αποκτήσουν δικό τους παιδί. Έπαιρναν θαρρος και κουράγιο από τα λόγια του Κυρίου μας: Αιτείται και δοθήσεται υμίν• για αυτό κατέφευγαν πάντα σε Αυτόν. γονατιστοί, και με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, παρακαλούσαν τον Θεό να τους αξιώσει να αποκτήσουν παιδί: Παντοδύναμε Κύριε, σε παρακαλούμε μέσα από την καρδιά μας άκουσε την προσευχή των αναξίων και αμαρτωλών δούλων Σου και αξίωσέ μας να γίνουμε γονείς. Χάρισε Κύριε και σε μας ένα παιδί. Εσύ είπες ότι αν δύο άνθρωποι Σου ζητήσουν κάτι, θα τους το δώσεις.

Παράλληλα με τις δικές τους προσευχές, παρακάλεσαν ιερείς και άλλους πιστούς ανθρώπους να προσευχηθούν για να τους δώσει ο Θεός απογόνους. Δεν ήταν δυνατόν τόσες θερμές προσευχές να μη κυκλώσουν τον θρόνο του Θεού και να μην έχουν απάντηση. Μπορεί η απάντηση να μην ήλθε αμέσως, ίσως ο Θεός ήθελε να δοκιμάσει την πίστη τους, αλλά όμως κάποτε ήλθε.

Μια μέρα με δάκρυα στα μάτια η Βασίλισσα ανακοίνωσε στον άνδρα της την χαρμόσυνη είδηση ότι είναι έγκυος. Την φορά αυτή οι προσευχές του ανδρόγυνου ήταν ευχαριστήριες. Η είδηση ότι η Βασίλισσα περιμένει παιδάκι αμέσως διαδόθηκε σε όλη την επικράτεια. Όλοι όσοι το έμαθαν ένοιωσαν την ίδια χαρά με τους βασιλείς τους. Ο χρόνος κυλούσε ήρεμα και η Βασίλισσα με λαχτάρα περίμενε την ώρα που θα φέρει στον κόσμο το δώρο του Θεού. Γνώριζε ότι μέσα της έφερε μια εικόνα του Θεού, για αυτό έκανε το παν, ώστε το έμβρυο να τραβήξει την χάρη του Θεού. Κάθε μέρα σταύρωνε την κοιλιά της, θυμίαζε το σπίτι της και ήταν πολύ προσεκτική σε όλη της τη ζωή• γενικά έκανε ο,τι είχε συμβουλεύσει ο πνευματικός τους. …

Τη αυτή ημέρα, Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Πέτρου του εν τω Άθω.

Και σοι προτείνει δεξιάν Χριστός, Πέτρε,
Σωθέντι γυμνώ εκ θαλάσσης του βίου.

Πατρίδα του οσίου Πέτρου ήταν η Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της εκεί κοινωνίας, τον είχαν αναθρέψει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Η εκπαίδευση του Πέτρου, υπήρξε αξιόλογη και με τα προσόντα που ήταν προικισμένος αναδείχτηκε και στρατηγός. Αλλά ο Πέτρος, με τη δύναμη της χριστιανικής ζωής, δεν ξέφυγε από τον ίσιο και φωτεινό δρόμο. Ανέβηκε ψηλά, αλλά έμεινε αγαθός. Και ενώ βρισκόταν μεταξύ των επισήμων και μεγάλων, αγαπούσε να κάνει συντροφιά με τους μικρούς και να επισκέπτεται τα ταπεινά τους σπίτια, για να φέρνει στις στερήσεις και τις θλίψεις τους παρηγοριά και ανακούφιση.

Σε κάποια μάχη όμως, νικήθηκε το βασιλικό στράτευμα και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε με θαυμαστό τρόπο και πήρε την απόφαση ν’ αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό. Πήγε λοιπόν στη Ρώμη, περιηγήθηκε όλα τα χριστιανικά μνημεία, μελέτησε την Ιστορία των αγώνων της Εκκλησίας και κατόπιν έγινε μοναχός. Έπειτα πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε για αρκετά χρόνια μέσα σε μια σπηλιά.

Όταν κοιμήθηκε, οι μοναχοί τον έθαψαν με τιμές, σαν πατέρα και καθοδηγό τους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγίου Διονυσίου και Δοχειαρίου Αγίου Όρους και Λειμώνος Λέσβου.

Η/Υ ΠΗΓΗ:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Εις τιμήν και μνήμην των Οσίων: Πέτρου του Αθωνίτου (ακολουθία) και Ονουφρίου (ακολουθία, Παρακλ. Κανών, Βίος).rar

Παράβαλε και:
Όσιος Ονούφριος, Ο Άγιος που τάιζε ψωμί τον μικρό Χριστό….

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιερές Ακολουθίες, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.