«Νοικιάσαμε την σάρκα μας στον διάβολο, σ’ αυτόν τον σκληρό πορνοβοσκό» – Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Διαβάζοντας στο διαδίκτυο τις τελευταίες ειδήσεις (gaypride στην Αθήνα, γυμνή Ποδηλατοδρομία στη Θεσσαλονίκη, πρωτιά της Ελλάδος στις εκτρώσεις, στην πορνεία 7.000 Ελληνίδες), αναρωτιέμαι: Ποιός θα μπορούσε, με πιστότητα και ακρίβεια, να μου διδάξει την Αλήθεια του Ευαγγελίου πάνω στην συγκεκριμένη επικαιρότητα; Και φέρνω αμέσως στο νου μου τον μεγάλο διδάσκαλο της οικουμένης, τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Εάν ζούσε σήμερα ο Ιερός Χρυσόστομος, τι θα έλεγε άραγε για όλα αυτά που συμβαίνουν;

Το να διέλθει κανείς ολόκληρο το έργο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και να εντοπίσει σχετικές μέτήν παραπάνω ειδησεογραφία αναφορές του, είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα. Εντούτοις, μέτήν πολύτιμη βοήθεια του ‘’Χρυσοστομικου λεξικού’’ του π. Δανιήλ Αεράκη, εντοπίστηκαν μερικές, οι οποίες και παρατίθενται στην συνέχεια.

1). Εξεμισθώσαμεν την σάρκα εαυτών τω διαβόλω, τω χαλεπώ πορνοβοσκώ.
Νοικιάσαμε την σάρκα μας στον διάβολο, σ’ αυτόντόν σκληρό πορνοβοσκό.

2). Τι εστι μολυσμός σαρκός; Μοιχεία, πορνεία, ασέλγεια πάσα.
Ποιός είναι ο μολυσμόςτής σαρκός; Είναι η μοιχεία, η πορνεία, η ασέλγεια.

3). Διο μάλλον αυτήν κατακοσμείν χρη, ουχί καταισχύνειν. … Ου γαρ έχεις εξουσίαν της σαρκός εν ταις πονηραίς επιθυμίαις, αλλ’ εν αις αν ο Θεός επιτάξημόνοις.
Γι’ αυτό ας καταστολίζουμε την σάρκα μας, όχι να την καταντροπιάζουμε. … Δεν εξουσιάζεις την σάρκα, για να την διαθέτεις στις πονηρές επιθυμίες, αλλά μόνον σε όσα ορίζει ο Θεός.

4). Ω πάντα ανατρέποντες υμείς! Οι τοις μεν άρρεσιν ως θηλείας μιγνύμενοι, τας δε θηλείας ως άνδρας εις πόλεμον εξάγοντες. Τούτο έργον του διαβόλου, το πάντα συγχέειν και ανατρέπειν.
Ώ σείς, που αναποδογυρίσατε τα πάντα! Έρχεστε σε μίξη με τους άνδρες, σαν να είναι γυναίκες, και βγάζετε τις γυναίκες, σαν να είναι άνδρες, στον πόλεμο! Αυτό είναι έργο του διαβόλου, δηλαδή το να συγχέει και να διαστρέφει τα πάντα.

5). Δια τούτο οδυνώμαι, ότι και νοσών, ουκ οίδας ότι νοσείς, ίνα και τον ιατρόν επιζητήσεις. Μοιχείας εγένου πεπληρωμένος, και ερωτάς ποία κακία;
Γι’ αυτό πονάω και κλαίω για σένα, διότι κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι άρρωστος, ώστε να τρέξεις στον γιατρό. Είσαι γεμάτος από μοιχεία και ρωτάς, τι κακό έχεις κάνει;

6). Η μεν ηδονή βραχεία, η δε από ταύτης οδύνη διηνεκής.
Ενώ η ηδονή από την αμαρτία είναι ολιγόλεπτη, η οδύνη που προκαλείται από αυτήν είναι συνεχής.

7). Και γαρ κλόνος εν τω σώματι πολύς, και πάσης θαλάττης κυματουμένης χαλεπώτερον ούτος διάκειται, ουδέποτε προς την επιθυμίαν ιστάμενος, αλλ’ αεί βαλλόμενος υπ’ αυτής, ώσπερ οι δαιμονώντες, και συνεχώς υπό των πονηρών καταρρηγνύμενοι πνευμάτων.
Διότι πολλή σύγχυσις προκαλείται από την ορμή της αμαρτίας στο σώμα που αμαρτάνει. Βρίσκεται σε χειρότερη από την τρικυμισμένη θάλασσα κατάσταση, αφού ποτέ δεν ησυχάζει απότήν φαύλη επιθυμία. Βάλλεται συνεχώς από αυτήν, όπως οι δαιμονισμένοι, που συνεχώς κατασπαράσσονται από τα πονηρά πνεύματα.

8). Πυκτεύουσι ταις ηδοναίς (οι νέοι), ως μάρτυς θηρίοις. Παλαίου σιτοίς λογισμοίς, ως εκείνος βασσάνοις.
Οι νέοι πυγμαχούν με τις ηδονές, όπως ο μάρτυρας μέτά θηρία. Παλεύουν με τους λογισμούς, όπως εκείνος με τα βασανιστήρια.

9). Και η στολή κατεσταλμένη…Η γαρ των μελών των έξωθεν ευταξία εικών τις εστι της εν τη ψυχή καταστάσεως.
Και το ντύσιμο να είναι σεμνό. Διότι η καλή εξωτερική εμφάνισις είναι καθρέφτης της καταστάσεως που επικρατεί στην ψυχή.

10). Μυρίων επαίνων άξιος και μακαρισμών και ευφημιών, ο μαινομένην χαλινών την φύσιν, και εν αυτή του χειμώνος τη ακμή διασώζων το σκάφος.
Είναιάξιος μυρίων επαίνων και μακαρισμών και θαυμασμών ο νέος εκείνος, που χαλιναγωγεί την μανιασμένη σάρκα του και διασώζει το σκάφος της αγνότητάς του και μέσα στην φοβερή τρικυμία.

11). Μετά σωφροσύνης, μετά κοσμιότητος. Ταύτης γαρ πανταχού χρεία και δει ταύτην διώκειν. Άλλως γαρ ουκ έστιν ιδείν τόνΘεόν.
Με σωφροσύνη καίμέ κοσμιότητα. Διότι αυτήν παντού την χρειαζόμαστε και αυτήν πρέπει να επιδιώκουμε, διότι διαφορετικά δεν θα δούμε τον Θεό.

12). Ασελγείας ένεκεν και τα λαγνότατα των αλόγων απέκρυψαν.
Λόγω της ασελγείας ξεπέρασαν οι άνθρωποι και τα αισχρότερα των ζώων.

13). Ουκ ατιμωρητί ταύτα πράττομεν, ουδέ τοσαύτης απολαύομεν ηδονής, όσην υφιστάμεθα κόλασιν.
Δεν θα ξεφύγουμε την τιμωρία κάνοντας αισχρά πράγματα. Δεν απολαμβάνουμε τόση ηδονή, όση τιμωρία υφιστάμεθα.

***
1. Ε.Π.Ε. 18,504

2. Ε.Π.Ε. 19,370

3. Ε.Π.Ε. 18,504

4. Ε.Π.Ε. 24,121

5. Ε.Π.Ε. 31,316

6. Ε.Π.Ε. 18α,32

7. Ε.Π.Ε. 18α,546

8. Ε.Π.Ε. 37,286

9. Ε.Π.Ε. 36,88-90

10. Ε.Π.Ε. 28,556

11. Ε.Π.Ε. 24,74

12. Ε.Π.Ε. 34.128

13. Ε.Π.Ε. 22,454

Απόσπασμα σχετικού κειμένου του Φώτη Μιχαήλ, ιατρού.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.