Δυστυχώς, αγαπητέ φίλε αναγνώστη, στο πρόσωπο της Μεγάλης αυτής Αγίας της Εκκλησίας μας, έχουν γίνει πολλές παρανοήσεις. Έχουν ασχοληθεί κυρίως άθεοι – κοσμικοί συγγραφείς, πού θέλοντας να κτυπήσουν τον Χριστό στήν ηθική του καί νά τού βρούν αμαρτίες, ίδιοι ακριβώς όπως οί τότε Φαρισαίοι πού τόν σταύρωσαν, κτυπούν στό περιβάλλον του, και μάλιστα σύμφωνα με τά μέτρα ηθικής πού έχουν στην προσωπική ζωή τους…
Διαδίδουν φανταστικά πράγματα, διαστρέφοντας την μόνη αξιόπιστη ιστορική υπάρχουσα πηγή της εποχής, που είναι τα Ευαγγέλια. Ας μη μιλήσουμε καί για κάποιους συγγραφείς, όπως ο ανεκδιήγητος Καζαντζάκης, ή και γιά ανάλογες ταινίες, πού βάζουν τον αναμάρτητο Θεάνθρωπο Χριστό, να αμαρτάνει μέ τό πλάσμα Του ( πού ο ίδιος, ως υπάρχων Θεός έχει δημιουργήσει)!
Η φράση « σαν μετανοούσα Μαγδαληνή », πού συχνά ακούμε, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική ιστορία της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, γιατί ούτε αμαρτωλή φαίνεται στα Ευαγγέλια να ήταν, ούτε και μετανοούσα..
Τό μόνο πού φαίνεται στα κείμενα είναι, ότι η Μαρία, πού καταγόταν από τό χωριό Μάγδαλα (σημερινό Έλ Μέτζ ντελ), είχε πρώτα επτά δαιμόνια, και την είχε θεραπεύσει ο Χριστός, όπως και τόσες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.
Αυτή, από ευγνωμοσύνη για την θεραπεία τής υγείας της, Τον ακολουθούσε πιστά, μαζί μέ μία ομάδα γυναικών («και Ιωάννα γυνή Χουζά επιτρόπου Ηρώδου, και Σουσάννα, και έτεραι πολλαί, αίτινες διηκόνουν αυτώ από των υπαρχόντων αυταίς» (Λουκ. Η΄2).
Βλέπουμε λοιπόν, ότι οι γυναίκες αυτές, είχαν αναλάβει την διακονία των τροφών, τό μαγείρευμα τό καθημερινό τής ομάδας, να το πούμε πιο απλά, γιατί η μετακίνηση δεκάδων ανθρώπων στα χωριά, προϋπόθετε ασφαλώς, και την ανάλογη υποστήριξη επισιτισμού και εφοδίων.
Τό λάθος, όπως και τόσα λάθη άλλωστε, ξεκίνησε από την Παπική εκκλησία, και συγκεκριμένα τον Πάπα Ρώμης Γρηγόριο τον Α΄. Αυτός, τον 6ο μ.χ. αιώνα, ταύτισε υποθετικά («νομίζομεν» έγραφε) τό πρόσωπο τής Μαγδαληνής με την αμαρτωλή πού έπλυνε τα πόδια του Χριστού, στο σπίτι κάποιου Φαρισαίου( Λουκ.ζ΄36).
Αντίθετα η Ορθόδοξη Εκκλησία, πιστή και σωστή στην Παράδοσή της, δεν δέχεται την θέση αυτή, θεωρώντας την λανθασμένη, και τιμά την Μαρία την Μαγδαληνή, ως Αγία, στις 22 Ιουλίου, Και ως Ισαπόστολο, γιατί ήταν αυτή πού έφθασε μέχρι την Ρώμη και κατήγγειλε στον αυτοκράτορα Τιβέριο, τόν Πιλάτο και τούς τότε αρχιερείς, ως υπαίτιους της αδίκου σταυρώσεως τού Χριστού, οι οποίοι και τιμωρήθηκαν με θάνατο.
Κήρυξε ακόμη το Ευαγγέλιο στην Γαλλία, Ιταλία, Αίγυπτο, Συρία κλπ και κατέληξε να ζεί ασκητικά σε μια σπηλιά της Εφέσσου, όπου και εκοιμήθη.
Το ιερό λείψανο της Αγίας το μετεκόμισε στα 890 μχ από την Εφεσσο στην Κωνστ/λη, ο τότε βασιλέας Λέων ο Σοφός, ο οποίος και τό κρατούσε, την ημέρα της καταθέσεώς του, τιμητικώς, επί τών ώμων του ( Μέγας Συναξ.- τόμ.Ιουλ.).
Αγαπητέ φίλε, να πούμε και ένα τελευταίο. Είχαμε την ευτυχία να προσκυνήσουμε και προσωπικά τό αριστερό χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, στο Αγιον Όρος παλαιότερα. Εντύπωση μάς έκανε ότι το τμήμα αυτό (μετά σάρκας μάλιστα) ήταν ζεστό, σαν ζωντανό, 2000 χρόνια από την εποχή του Χριστού, και ακόμη ότι με το άνοιγμα της λειψανοθήκης, ευωδίασε όλος ο χώρος, 5 μέτρα μακρυά από το σημείο πού βρισκόμαστε.
Αυτά τά κάνουν μόνο Αγιοι τού Θεού, πιστοποιημένοι, και εμείς οφείλουμε να τούς τιμούμε!
Ι. Α.
