Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
Ο Κύριος επιτρέπει την πτώση στην αμαρτία. Έτσι φανερώνεται η ευσπλαχνία του Θεού. Όμως, όλοι μπορούν να μετανοήσουν κάποτε στο χρόνο που μεσολαβεί μέχρι το τέλος της ζωής τους. ο χρόνος είναι το μεγάλο έλεος του Θεού. Στην διάρκειά του ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί, αλλά μπορεί και να καταστραφεί. Ο άνθρωπος πρέπει ασταμάτητα να επιδιώκει να πλησιάζει τον Θεό. Τότε ο Κύριος θα τον ελεήσει και θα του δώσει όλα όσα του χρειάζονται. Ο άνθρωπος μια φορά έρχεται στον κόσμο και μια φορά του δίνεται η ευκαιρία να σωθεί. Καμιά μετεμψύχωση δεν υπάρχει. Επιδίωξή σας είναι να γίνετε παιδιά του Θεού. Κάθε βαπτισμένος μπορεί να ονομάζεται παιδί του Θεού. Με την εφαρμογή του Ευαγγελίου και τον ασκητικό του βίο, που θα τον οδηγήσουν στη Βασιλεία των Ουρανών, ο άνθρωπος γίνεται παιδί του Θεού. Οι απόγονοι του Κάιν θεωρούνται παιδιά του Αδάμ. Όμως οι απόγονοι του Σηθ είναι παιδιά του Θεού. Δηλαδή τα παιδιά του Θεού δεν είναι τα σαρκικά παιδιά, αλλά τα παιδιά της Διαθήκης. Με αυτό ξεχωρίζουν τα παιδιά του Θεού από τα παιδιά του Πονηρού. Όποιος δεν κάνει καλό δεν είναι από τον Θεό, όπως κι εκείνος που δεν αγαπάει τον αδελφό του. Εμείς όμως, αδέλφια μου, περιμένουμε την υιοθεσία και την εξαγορά μας από τον Κύριο.
Ο π. Γαβριήλ δεν ξεχώριζε ποτέ κανέναν. Τους αγαπούσε όλους και πάντα ήταν έτοιμος να δώσει και τη ζωή του για τον καθένα. Δεν έτρωγε ούτε έπινε νερό όση ώρα συνομιλούσε με κάποιον που είχε προστρέξει σε εκείνον ζητώντας τη βοήθειά του.
-Έστω και μόνο έναν άνθρωπο να μισείς, τότε είσαι μακριά από τη Βασιλεία των Ουρανών. Να τους αγαπάτε όλους για να την κερδίσετε. Η αγάπη είναι μητέρα όλων των αρετών, μας έλεγε συχνά.
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς την ανεξάντλητη καλοσύνη και χάρη του π. Γαβριήλ:
-Μακάρι όλοι να αξιωθούν της σωτηρίας και να μη κριθούν άξιοι τιμωρίας, παρακαλούσε με δάκρυα τον Δημιουργό.
-Πάτερ, όλοι θα σωθούν;
-Όχι, παιδί μου. Ούτε ο Κύριος θα σε ελεήσει ούτε εγώ, αν εσύ δεν θέλεις να ελεηθείς. Όποιος φροντίζει για τη σωτηρία της ψυχής του θα μπορεί να βοηθάει με λόγια και με έργα τον άλλον.
Όταν η μ. Παρασκευή τον έβαζε στο κρεβάτι, της έδειχνε μια γωνία και της έλεγε:
-Να, εκεί στέκεται ο χάρος μου και με περιμένει. Όταν ο άνθρωπος πεθαίνει, που είναι το κακό; Ο θάνατος είναι στα χέρια του Θεού.
-Ποιοί θα σωθούν; Ρώτησε κάποιος διάκος.
-«Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου. Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται».1 Ιδού ο Θεός! Ισχυρός και μέγας, για τον Οποίο δεν γνωρίζουμε ούτε την αρχή ούτε το τέλος Του. Η σοφία Του είναι ανεξερεύνητη και η καλοσύνη Του κρυφή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Κάιν πάντα σκοτώνει τον Άβελ και ο δρόμος του τελευταίου κατευθύνεται προς την ευλογημένη αιωνιότητα.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ.
1. Ματθ. 10, 22.
Ένας λαϊκός του είπε με θαυμασμό:
-Τι τυχερός που είστε, π. Γαβριήλ! Στην εποχή σας ήταν αλλιώτικα, πιο ξεκάθαρα. Όμως τώρα οι καιροί άλλαξαν.
-Τί λες, αδελφέ μου; Για θυμήσου τι γράφει το Ευαγγέλιο: Ο Κύριος δέχτηκε και εκείνους που εργάζονταν στον αμπελώνα Του από το πρωί αλλά και εκείνους που ήρθαν την ενδεκάτη ώρα, την τελευταία δηλαδή στιγμή, και μάλιστα τους έδωσε την ίδια αμοιβή. Κι εσύ μπορείς, αν το θέλεις, να τα πετύχεις όλα. Ο Κύριος θα σε ανταμείψει ανάλογα με τις πράξεις σου.
Ο π. Γαβριήλ συχνά αναφερόταν στο εξής χωρίο: «Γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί».1 Και εξηγούσε:
-Αν σήμερα δεν συμπεριφέρεστε με σοφία και δεν είστε αγνοί και άδολοι, δεν θα σωθείτε.
-Πού βρίσκεται η σοφία;
-Στην εποχή μας, σήμερα, βρίσκεται στη σιωπή και στην υπομονή.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Ματθ. 10,16.
-Αν εμφανιστεί ο Κύριος, πρόθυμος να ικανοποιήσει μια επιθυμία σου, εσύ τί θα Του ζητούσες;
-Ναι είναι όλοι άξιοι της Βασιλείας των Ουρανών, απάντησα.
Εκείνη την ώρα ο άγιος βρισκόταν μπροστά στον Εσταυρωμένο. Έσκυψε το κεφάλι, δείχνοντας με την κίνηση αυτή πως πιο μεγάλη ευχή δεν υπάρχει.
-Γιατί τρώμε και πίνουμε; Με ρώτησε.
-Για να ζήσουμε, απάντησα.
-Τότε ποιά διαφορά υπάρχει ανάμεσα σε μας και μια αγελάδα; Και αυτή πίνει και τρώει για να ζήσει. Πρέπει να τρώμε και να πίνουμε για τη Βασιλεία των Ουρανών.
-Όταν ο ζευγάρι είναι πιστό και η γυναίκα πεθαίνει στη γέννα, τότε μπαίνει, χωρίς Κρίση, στη Βασιλεία των Ουρανών. Κι αν σκοτώσουν άδικα έναν πιστό νέο, ο Θεός δεν θα τον κρίνει, γιατί μπορεί, αν ζούσε εξήντα χρόνια, να γινόταν άγιος! Με το αίμα του καθαρίζεται.
Μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της επισκέφτηκε τον π. Γαβριήλ:
-Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή τη ζωή; Τον ρώτησε.
-Σ’ ένα χωριό, μια πιστή γυναίκα που έχασε τον μονάκριβο γιο της παραπονέθηκε στον Θεό: «Εγώ, για την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες. Σ’ αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από μένα. Όμως εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;». Εκείνη τη νύχτα λοιπόν είδε ένα όνειρο: Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονά της. Τότε ακούστηκε η φωνή του Κυρίου:
«Ρωτήστε τη γυναίκα τί θέλει».
«Φέρε το παιδί μου πίσω», απάντησε η γυναίκα.
«Θέλεις να δεις το παιδί σου;» ρώτησε ο Κύριος.
«Μητέρα είμαι, και βέβαια το θέλω», είπε κλαίγοντας εκείνη.
«Να της δείξετε το παιδί της», έδωσε εντολή ο Κύριος.
Έφεραν το παιδί και η μητέρα χάρηκε.
«Τώρα τί μου ζητάς;», ρώτησε ο Κύριος.
«Γιατί τον πήρες;», Του παραπονέθηκε η γυναίκα.
Τότε ο Κύριος έδωσε εντολή στους Αγγέλους:
«Να της δείξετε τι θα έκανε ο γιος της αν δεν τον έπαιρνα Εγώ».
Και ξαφνικά, σαν σε ταινία, η γυναίκα είδε τις φοβερές αμαρτίες που θα διέπραττε ο γιος της και μετά τις φωτιές της Κόλασης!
«Να τον ξαναγυρίσετε στον Παράδεισο!», άρχισε να κλαίει και να παρακαλεί τον Κύριο η μητέρα.
Ο Κύριος έδωσε εντολή και ξαναγύρισαν πάλι το παιδί στον Παράδεισο. Και της είπε τότε ο Κύριος:
«Για την καλοσύνη σου και για την αγάπη σου πήρα τον γιο σου κοντά Μου. Μη νομίζεις πως δεν ξέρω πότε και ποιον πρέπει να πάρω».
Όταν μια πιστή τον ρώτησε κάτι που δεν είχε σχέση με την πίστη, ο π. Γαβριήλ τη διέκοψε και της είπε:
-Αυτή η συνομιλία δεν θα σε οδηγήσει στη Βασιλεία των Ουρανών. Για κάθε άσκοπη λέξη θα δώσουμε λόγο ενώπιον του Κυρίου.
-Πρέπει να φοβόμαστε τις αμαρτίες, το θάνατο, την κατάκριση, τον Άδη, και να σκεφτόμαστε την ανάσταση των νεκρών, την αιώνια ζωή και τη μετάνοια για να κερδίσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών. «Ον γαρ αγαπά Κύριος, παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται». 1
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Εβρ. 12, 6.
Ο π. Γαβριήλ συμβούλευε πάντα τους πιστούς να βρίσκουν καλούς ιερείς, που ζουν αγία ζωή, που αντιλαμβάνονται την πνευματική κατάσταση του άλλου, που δεν αλλάζουν νόμους και κανόνες καταπώς θέλουν οι ίδιοι. Και σε τέτοιους να εμπιστευόμαστε την ψυχή μας.
-Να βρείτε έναν πεπειραμένο ιερέα, μας έλεγε πάντα.
Κάποια φορά οι μοναχές έκαναν τραπέζι στο οποίο παρακάθισαν αρχιερείς και ιερείς. Ο π. Γαβριήλ άρχισε το κήρυγμα. Ύστερα τους έβαλε όλους να σηκωθούν και τους είπε:
-Τώρα να ψάλουμε όλοι μαζί για τους πόρνους.
Και οι μοναχές άρχισαν να ψέλνουν.
-Τώρα για τους ληστές και τους φυλακισμένους.
Και οι μοναχές συνέχισαν να ψέλνουν. Σε λίγη ώρα πάλι τους σήκωσε όλους:
-Τώρα να ψάλουμε για τους φτωχούς.
Έτσι τους κράτησε ψάλλοντας όλη μέρα για τη σωτηρία των ψυχών.
-Η καρδιά είναι πρόθυμη, η σάρκα αδύναμη. Μη φροντίζετε για τη σάρκα, αλλά για την ψυχή, για να σωθείτε, είπε στο τέλος.
-Θα έρθουν οι καιροί που ο χριστιανός θα δυσκολευτεί να σωθεί. Τότε τί θα πει ο άπιστος;
Έπειτα αναφέρθηκε στις έσχατες μέρες, στις δυσκολίες, που θα αντιμετωπίσουμε οι χριστιανοί, αλλά και στους πνευματικούς πατέρες, που αντί να σώζουν τις ψυχές θα τις καταστρέφουν.
-Τότε με ποιό κριτήριο πρέπει να διαλέξουμε τον πνευματικό μας πατέρα, Γέροντα;
-Από τα έργα του.
-Έζησα περίεργα γεγονότα. Δεν ξέρω πως, με το σώμα ή με το πνεύμα, ήμουν ανεβασμένος στον ένατο ουρανό. Ο θρόνος του Κυρίου βρίσκεται στον ένατο ουρανό. Ήμουν και στην Κόλαση! Δεν με πιστεύετε; Και μας έδειξε κάτω τη γη. – Εκεί κάτω οι άνθρωποι βασανίζονται. Κι εγώ πώς μπορώ να χαίρομαι;
Από το βιβλίο: «ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ, «Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής (1929 – 1995).
Μετάφραση ΝΑΝΑ ΜΕΡΚΒΙΛΑΤΖΕ
Γλωσσική επιμέλεια ΦΑΝΗ ΡΟΠΟΚΗ
ΑΘΗΝΑ 2013.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
