06 Αυγούστου, η Θεία Μεταμόρφωσις του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού: Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.

ΕΝ ΤΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Της Εξόδου το ανάγνωσμα
Έξοδος ΚΔ. 12 – 18.

Είπε Κύριος προς Μωϋσήν: Ανάβηθι προς με εις το όρος, και στήθι εκεί, και δώσω σοι τα πυξία τα λίθινα, τον νόμον και τας εντολάς, άς έγραψα νομοθετήσαι αυτοίς. Και αναστάς Μωϋσής, και Ιησούς ο παρεστηκώς αυτώ, ανέβησαν επί το όρος του Θεού. Και τοις πρεσβυτέροις είπεν” Ησυχάσατε αυτού, έως άν επιστρέψωμεν προς υμάς. Και ιδού Ααρών και Ώρ μεθ’ υμών’ εάν τινί συμβή κρίσις, προσπορευέσθωσαν αυτοίς. Και ανέβη Μωϋσής εις το όρος, και εκάλυψεν η νεφέλη το όρος, και κατέβη η δόξα του Θεού επί το όρος το Σινά, και εκάλυψεν αυτό η νεφέλη έξ ημέρας. Και εκάλεσε Κύριος τον Μωϋσήν τη ημέρα τη εβδόμη εκ μέσου της νεφέλης. Το είδος της δόξης Του Κυρίου, ωσεί πύρ φλέγον επί της κορυφής του όρους, εναντίον των υιών Ισραήλ. Και εισήλθε Μωϋσής εις το μέσον της νεφέλης, και ανέβη εις το όρος, και ήν εν τω όρει τεσσαράκοντα ημέρας, και τεσσαράκοντα νύκτας.

Απόδοση.

Ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Ανέβα να με συναντήσεις στο βουνό και μείνε εκεί. Θα σου δώσω τις λίθινες πλάκες πάνω στις οποίες έχω γράψει τον νόμο και τις εντολές, ώστε ν’ αποτελέσουν νόμο για τον λαό». Ο Μωυσής ετοιμάστηκε κι ανέβηκε μαζί με τον βοηθό του τον Ιησού στο όρος του Θεού. Στους πρεσβυτέρους είπαν: «Μείνετε εδώ, ώσπου να επιστρέψουμε. Ο Ααρών και ο Ώρ θα είναι μαζί σας. Όποιος έχει κάποια υπόθεση, ν’ απευθύνεται σ’ αυτούς».
Ο Μωυσής και ο Ιησούς ανέβηκαν στο βουνό, και το βουνό καλύφθηκε από ένα σύννεφο. Η δόξα του Θεού κατέβηκε στο όρος Σινά, που η νεφέλη το κάλυπτε για έξι μέρες. Την έβδομη μέρα ο Κύριος κάλεσε τον Μωυσή μέσα από τη νεφέλη. Στους Ισραηλίτες η δόξα του Κυρίου φαινόταν σαν φωτιά που λαμπάδιαζε πάνω στην κορυφή του βουνού. Ο Μωυσής μπήκε στη νεφέλη και ανέβηκε στο βουνό. Εκεί στο βουνό έμεινε σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες.

Της Εξόδου το ανάγνωσμα
Έξοδος ΛΓ. 11 – 23, & ΛΔ. 4, 5 – 6, 8.

Ελάλησε Κύριος προς Μωϋσήν ενώπιος ενωπίω, ως εί τίς λαλήσει προς τον εαυτού φίλον, και απελύετο εις την παρεμβολήν. Ο δέ θεράπων Ιησούς, υιός Ναυή νέος, ουκ εξεπορεύετο εκ της σκηνής. και είπε Μωϋσής προς Κύριον: ιδού σύ μοι λέγεις. Ανάγαγε τον λαόν τούτον, Σύ δέ ουκ εδήλωσάς μοι, όν συναποστελείς μετ’ εμού. Σύ δέ μοι είπας: Οίδάς σε παρά πάντας, και χάριν έχεις παρ’ εμοί. Ει ούν εύρηκα χάριν εναντίον σου, εμφάνισόν μοι Σεαυτόν, ίνα γνωστώς ίδω σε, όπως άν ώ ευρηκώς χάριν ενώπιόν σου, καί, ίνα γνώ, ότι λαός Σου το έθνος το μέγα τούτο. Και λέγει αυτώ Κύριος: Εγώ αυτός προπορεύσομαί σου, και καταπαύσω σε. Και είπε προς αυτόν: Ειμή Σύ αυτός συμπορεύη μεθ’ ημών, μή με αναγάγης εντεύθεν. Και πώς γνωστόν έσται αληθώς, ότι εύρηκα χάριν παρά σοί εγώ τε και ο λαός σου, αλλ’ ή συμπορευομένου σου μεθ’ ημών, και ενδοξασθησόμεθα εγώ τε και ο λαός σου παρά πάντα τα Έθνη, όσα άν επί της γής εστιν. Είπε δέ Κύριος προς Μωϋσήν. Και τούτόν σοι τον λόγον, όν είρηκας, ποιήσω’ εύρηκας γάρ χάριν ενώπιον εμού, και οίδά σε παρά πάντας. Και λέγει Μωϋσής: Δείξόν μοι την Σεαυτού δόξαν. Και είπεν. Εγώ παρελεύσομαι πρότερός σου τη δόξη μου, και καλέσω τω ονόματί μου, Κύριος εναντίον σου, και ελεήσω, όν άν ελεώ, και οικτιρήσω όν άν οικτίρω. Και είπεν: Ου δυνήση ιδείν το πρόσωπόν μου’ ου γάρ μή ίδη άνθρωπος το πρόσωπόν μου και ζήσεται. Και είπε Κύριος: Ιδού τόπος παρ’ εμοί, και στήθι επί της πέτρας. Ηνίκα δ’ άν παρέλθη ή δόξα μου, και θήσω σε εις οπήν της πέτρας, και σκεπάσω τη χειρί μου επί σέ, έως άν παρέλθω, και αφελώ την χείρά μου, και τότε όψει τα οπίσω μου, το δέ πρόσωπόν μου ουκ οφθήσεταί σοι. Και ορθρίσας Μωϋσής το πρωϊ, ανέβη εις το όρος το Σινά, καθά συνέταξεν αυτώ Κύριος. Και κατέβη Κύριος εν νεφέλη και παρέστη αυτώ εκεί, και εκάλεσε τω ονόματι Κυρίου, και παρήλθε Κύριος πρό προσώπου αυτού και εκάλεσε. Κύριος ο Θεός οικτίρμων, και ελεήμων, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός. Και σπεύσας Μωϋσής, κύψας επί την γήν, προσεκύνησε τω Κυρίω.

Απόδοση.

Ο Κύριος μιλούσε στον Μωυσή πρόσωπο με πρόσωπο, όπως κάποιος θα μιλούσε στον φίλο του. Έπειτα ο Μωυσής επέστρεφε στον καταυλισμό, ενώ ο βοηθός του, ο νεαρός Ιησούς του Ναυή, δεν απομακρυνόταν από τη σκηνή.
Μια μέρα ο Μωυσής είπε στον Κύριο: «Εσύ μου λες: ‘‘Οδήγησε τον λαό αυτό’’. Δεν μου φανέρωσες όμως ποιον θα στείλεις μαζί μου. Μου είπες ακόμα: ‘‘Σ’ αγαπώ περισσότερο από κάθε άλλον κι έχεις την εύνοιά μου’’ . Αν, λοιπόν, έχω κερδίσει την εύνοιά σου, φανέρωσέ μου τον εαυτό σου, για να σε δω και να πειστώ ότι έχω κερδίσει την εύνοιά σου, και για να γνωρίσει το μεγάλο αυτό πλήθος ότι είναι ο λαός σου». Ο Κύριος είπε: «Εγώ ο ίδιος θα πορεύομαι πριν από σένα κι εσύ θα είσαι ήσυχος». Ο Μωυσής όμως επέμεινε: «Αν εσύ ο ίδιος δεν έρθεις μαζί μας, μη μας πάρεις από δω. Γιατί πώς στ’ αλήθεια θα γίνει γνωστό, ότι εγώ και ο λαός σου έχουμε κερδίσει την εύνοιά σου, αν δεν έρθεις κι εσύ μαζί μας; Μόνον έτσι θα δοξαστούμε κι εγώ και ο λαός σου περισσότερο απ’ όλους τους λαούς που υπάρχουν στη γη».
Τότε ο Κύριος διαβεβαίωσε τον Μωυσή; «Κι αυτό που μου είπες θα το κάνω, γιατί έχεις κερδίσει την εύνοιά μου και σε αγαπώ περισσότερο από κάθε άλλον». Μα ο Μωυσής συνέχισε: «Φανέρωσέ μου τον εαυτό σου». Ο Κύριος αποκρίθηκε: «Θα περάσω με όλη τη μεγαλοπρέπειά μου μπροστά σου, και θα κάνω ν’ ακουστεί μπροστά σου το όνομά μου: ‘‘Κύριος’’. Θα ελεώ όποιον θέλω να ελεήσω, και θα σπλαχνίζομαι όποιον θέλω να σπλαχνιστώ». Του είπε ακόμα: «Δεν θα μπορέσεις όμως να δεις το πρόσωπό μου, γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να δει το πρόσωπό μου και να παραμείνει ζωντανός». Τέλος, ο Κύριος είπε: «Να, υπάρχει εδώ κοντά μου ένας τόπος• στάσου πάνω στον βράχο. Καθώς θα περνάει η δόξα μου, θα σε βάλω σ’ ένα κοίλωμα του βράχου και, ώσπου να περάσω, θα σε σκεπάζω με το χέρι μου. Μετά θα τραβήξω το χέρι μου και τότε θα δεις τα νώτα μου• το πρόσωπό μου όμως δεν θα σου φανερωθεί».
Ο Μωυσής σηκώθηκε πολύ πρωί κι ανέβηκε στο όρος Σινά, όπως τον πρόσταξε ο Κύριος. Ο Κύριος κατέβηκε μέσα σε νεφέλη, στάθηκε εκεί κοντά στον Μωυσή, και τότε ακούστηκε το όνομα ‘‘Κύριος’’. Ο Κύριος πέρασε μπροστά από τον Μωυσή και ακούστηκε μια φωνή: «Ο Κύριος ο Θεός είναι όλος καλοσύνη και αγάπη, είναι ανεξίκακος, πολυεύσπλαχνος και αξιόπιστος». Τότε ο Μωυσής έπεσε με βιάση στη γη και προσκύνησε τον Κύριο.

Βασιλειών Τρίτης το ανάγνωσμα
Γ΄ Βασιλειών 19, 3-9, 11-13, 15, 16

Εν ταις ημέραις εκείναις, έρχεται Ηλιού εις Βηρσαβεέ, ή εστι του Ιούδα, και αφήκε το παιδάριον αυτού εκεί. Και αυτός επορεύθη εν τη ερήμω οδόν ημέρας, και ήλθε και εκάθισεν υποκάτω αρκεύθου, και εκοιμήθη, και ύπνωσεν εκεί υπό το φυτόν. Και ιδού τις ήψατο αυτού, και είπεν αυτώ: Ανάστηθι, φάγε, και πίε. Και επέβλεψεν Ηλιού, και ιδού προς κεφαλής αυτού εγκρυφίας ολυρίτης και καμψάκης ύδατος. Και ανέστη, και έφαγε, και έπιε, και επιστρέψας εκοιμήθη. Και επέστρεψεν ο Άγγελος Κυρίου εκ δευτέρου, και ήψατο αυτού και είπεν αυτώ. Ανάστηθι, και φάγε, και πίε, ότι πολλή από σού η Οδός. Και ανέστη, και έφαγε, και έπιε, και επορεύθη εν τη ισχύϊ της βρώσεως εκείνης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας, έως όρους Χωρήβ. Και εισήλθεν εκεί εις το σπήλαιον, και κατέλυσεν εκεί. Και ιδού ρήμά Κυρίου προς αυτόν, και είπεν αυτώ Κύριος. Εξελεύση, και στήση έν τω όρει ενώπιον Κυρίου: και ιδού Κύριος παρελεύσεται, και πνεύμα μέγα κραταιόν διαλύον όρη, και συντρίβον πέτρας ενώπιον Κυρίου. Ουκ εν τω πνεύματι Κύριος. Και μετά το πνεύμα συσσεισμός: ουκ έν τω συσσεισμώ Κύριος. Και μετά τον συσσεισμόν πύρ: ουκ εν τω πυρί Κύριος. Και μετά το πύρ φωνή αύρας λεπτής: και εκεί Κύριος. Και εγένετο ως ήκουσεν Ηλιού, επεκάλυψε το πρόσωπον αυτού εν τη μηλωτή αυτού, και εξήλθε και έστη παρά το σπήλαιον. Και είπε Κύριος προς αυτόν. Πορεύου, και ανάστρεφε εις την οδόν σου, και ήξεις εις οδόν ερήμου Δαμασκού, και χρίσεις τον Ελισσαιέ, υιόν Σαφάτ, αντί σού εις Προφήτην.

Απόδοση.

Την εποχή εκείνη ο Ηλίας πήγε στη Βηρσαβεέ, στη χώρα του Ιούδα, και άφησε εκεί τον υπηρέτη του. Ο ίδιος συνέχισε τον δρόμο του και, μετά από πορεία μιας ημέρας στην έρημο, έφτασε σ’ ένα σπαρτόδενδρο και κάθισε από κάτω. Έπειτα ξάπλωσε και τον πήρε ο ύπνος εκεί, κάτω από το δέντρο. Ξαφνικά, κάποιος τον άγγιξε και του είπε: «Σήκω και φάε». Ο Ηλίας γύρισε να δει, και στο προσκεφάλι του βρισκόταν μια κρίθινη λαγάνα κι ένα δοχείο με νερό. Σηκώθηκε, έφαγε και ήπιε, και μετά ξαναγύρισε και κοιμήθηκε. Ο άγγελος Κυρίου όμως ήρθε για δεύτερη φορά, τον άγγιξε πάλι και του είπε: «Σήκω και φάε, γιατί έχεις πολύ δρόμο μπροστά σου». Σηκώθηκε πάλι, έφαγε και ήπιε, και με τη δύναμη που του έδωσε η τροφή εκείνη βάδισε για σαράντα μέρες και για σαράντα νύχτες ως το όρος Χωρήβ.
Εκεί ο Ηλίας μπήκε σε μια σπηλιά, όπου πέρασε τη νύχτα. Ξαφνικά άκουσε τον Κύριο να του μιλάει. Του είπε, λοιπόν, ο Κύριος: «Αύριο θα βγεις και θα σταθείς μπροστά στον Κύριο, στο όρος• θα δεις τον Κύριο να διαβαίνει». Ξαφνικά ξέσπασε τρομερή θύελλα που διέλυε βουνά και συνέτριβε βράχια μπροστά στον Κύριο• αλλά στη θύελλα δεν ήταν ο Κύριος. Μετά τη θύελλα έγινε σεισμός• αλλά στον σεισμό δεν ήταν ο Κύριος. Μετά τον σεισμό ξέσπασε φωτιά• αλλά στη φωτιά δεν ήταν ο Κύριος. Τέλος, μετά τη φωτιά ακούστηκε ένας ήχος από λεπτό αεράκι• εκεί ήταν ο Κύριος.
Όταν τον άκουσε ο Ηλίας, κάλυψε το πρόσωπό του με την προβιά που χρησιμοποιούσε για πανωφόρι του, και βγήκε και στάθηκε στην άκρη της σπηλιάς. Τότε ο Κύριος του είπε: «Φύγε, γύρνα πίσω από τον ίδιο δρόμο, ώσπου να φτάσεις στον δρόμο που οδηγεί από την έρημο στη Δαμασκό• όταν φτάσεις εκεί θα χρήσεις τον Ελισαίο, τον γιο του Σαφάτ, διάδοχό σου προφήτη.

Από το βιβλίο Προφητολόγιον: Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη: σελ. 642-649.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ

ΕΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Καθολικής Β. επιστολής Πέτρου: Α. 10 – 19.

Αδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν υμών την κλήσιν και εκλογήν ποιείσθαι’ ταύτα γάρ ποιούντες ου μή πταίσητέ ποτέ. Ούτω γάρ πλουσίως επιχορηγηθήσεται υμίν η είσοδος εις την αιώνιον βασιλείαν του Κυρίου ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού.
Διό ουκ αμελήσω αεί υμάς υπομιμνήσκειν περι τούτων, καίπερ ειδότας και εστηριγμένους εν τη παρούση αληθεία. Δίκαιον δέ ηγούμαι, εφ’ όσον ειμί εν τούτω τω σκηνώματι, διεγείρειν υμάς εν υπομνήσει, ειδώς ότι ταχινή εστιν η απόθεσις του σκηνώματός μου, καθώς και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εδήλωσέ μοι. Σπουδάσω δέ και εκάστοτε έχειν υμάς, μετά την εμήν έξοδον, την τούτων μνήμην ποιείσθαι. Ου γάρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν την του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δύναμιν και παρουσίαν, αλλ’ επόπται γενηθέντες της Εκείνου Μεγαλειότητος. Λαβών γάρ παρά Θεού πατρός τιμήν και δόξαν, φωνής ενεχθείσης Αυτώ τοιάσδε υπό της Μεγαλοπρεπούς δόξης: «ούτός εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εις όν εγώ ευδόκησα». Και ταύτην την φωνήν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανού ενεχθείσαν, σύν αυτώ όντες εν τω όρει τω αγίω. Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, ώ καλώς ποιείτε προσέχοντες, ως λύχνω φαίνοντι εν αυχμηρώ τόπω, έως ού ημέρα διαυγάση και φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.

Απόδοση.

Αδελφοί μου, προσπαθήστε ακόμη περισσότερο να διασφαλίσετε την κλήση σας και την εκλογή σας από το Θεό. Γιατί, αν εφαρμόσετε τα παραπάνω, δε θα σκοντάψετε ποτέ. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα σας χο¬ρηγηθεί γενναιόδωρα η είσοδος στην αιώνια βασιλεία του Κυρίου και σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό θα φροντίζω πάντα να σας υπενθυμίζω αυτά τα πράγματα, μολονότι βέβαια το ξέρετε και μένετε σταθεροί στην αλήθεια που διδαχτήκατε. Και νομίζω πως είναι σωστό να κεντρίζω τη θύμησή σας με τις υπομνήσεις μου, όσο βρίσκομαι σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή, μια και ξέρω πως γρήγορα θα εγκαταλείψω τον πρόσκαιρο κόσμο, όπως άλλωστε μου το φανέρωσε κι ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός. Γι’ αυτό θα φροντίσω να μπορείτε να τα φέρνετε στο νου σας σε κάθε περίπτωση, κι όταν ακόμη θα έχω φύγει απ’ αυτή τη ζωή.
Λοιπόν, δε βασιστήκαμε σε περίτεχνους μύθους για να σας γνωστοποιήσουμε τη δυναμική έλευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Με τα ίδια μας τα μάτια είδαμε το μεγαλείο του, τότε που ο Θεός Πα¬τέρας του έδωσε τιμή και δόξα, κι η ένδοξη μεγαλοπρέπειά του ανα¬φώνησε γι’ αυτόν τέτοια φωνή: «Αυτός είναι ο αγαπητός μου Υιός αυτός είναι ο εκλεκτός μου». Κι αυτή τη φωνή, εμείς οι ίδιοι που ήμασταν μαζί του στο άγιο κείνο βουνό, την ακούσαμε να έρχεται από τον ουρανό. Κι έτσι είμαστε περισσότερο βέβαιοι για την αλήθεια του κηρύγματος των προφητών, που καλά κάνετε και το προσέχετε, σαν φως που φέγγει στο σκοτάδι, ωσότου γλυκοχαράξει το πρωινό κι ανατείλει στις καρδιές σας ο αυγερινός.

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον ιζ. 1 – 9.

ΚΑΙ μεθ’ ημέρας έξ, παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού και αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν, και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δέ ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φώς. Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες. Αποκριθείς δέ ο Πέτρος είπε τω Ιησού: Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι. Ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρείς σκηνάς, σοί μίαν και Μωσεί μίαν και μίαν Ηλία. Έτι αυτού λαλούντος, ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα: «ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα, αυτού ακούετε». Και ακούσαντες οι μαθηταί έπεσον επι πρόσωπον αυτών και εφοβήθησαν σφόδρα. Και προσελθών ο Ιησούς ήψατο αυτών και είπεν: εγέρθητε και μή φοβείσθε. Επάραντες δέ τους οφθαλμούς αυτών, ουδένα είδον ει μή τον Ιησούν μόνον. Και καταβαινόντων αυτών απο του όρους ενετείλατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων: «μηδενί είπητε το όραμα, έως ού ο υιός του ανθρώπου εκ νεκρών αναστή».

Απόδοση.

Ύστερα από έξι μέρες, παίρνει ο Ιησούς μαζί του τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τον αδερφό του, και τους ανεβάζει σ’ ένα ψηλό βουνό. Εκεί μεταμορφώθηκε μπροστά τους• έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο και τα ενδύματά του έγιναν άσπρα σαν το φως. Τότε εμφανίστηκε σ’ αυτούς ο Μωυσής και ο Ηλίας, και συνομιλούσαν με τον Ιησού. «Κύριε, είναι ωραία να μείνουμε εδώ!» είπε ο Πέτρος στον Ιησού. «Να κάνουμε, αν θέλεις, εδώ τρεις σκηνές: μια για σένα, μια για το Μωυσή και μια για τον Ηλία». Ενώ μιλούσε ακόμα, ένα φωτεινό σύννεφο τους σκέπασε, και μέσα από το σύννεφο ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, ο εκλεκτός μου• αυτόν να ακούτε». Όταν το άκουσαν οι μαθητές, έπεσαν με το πρόσωπο στη γη και φοβήθηκαν πολύ. Τους πλησίασε τότε ο Ιησούς, τους άγγιξε και τους είπε: «Σηκωθείτε και μη φοβόσαστε». Σήκωσαν τότε τα μάτια τους και δεν είδαν κανέναν άλ¬λο, παρά τον ίδιο τον Ιησού μόνο του.
Ενώ κατέβαιναν από το βουνό, τους πρόσταξε: «Μην πείτε σε κα¬νέναν αυτό που, είδατε, ώσπου ν’ αναστηθεί ο Υιός του Ανθρώπου από τους νεκρούς».

Επιμέλεια κειμένων Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη.

Παράβαλε και:
06 Αυγούστου, η Θεία Μεταμόρφωσις του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού- λόγος Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, Υμνολογική εκλογή.

Κατηγορίες: Θαυμαστά γεγονότα, Κυριακοδρόμιο (προσέγγιση στο Ευαγγέλιο και τον Απόστολο της Κυριακής και των Μεγάλων Εορτών), Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.