Τη ΙΗ του αυτού Μηνός (Φεβρουαρίου), μνήμη του εν ταις φυλακαίς της Ρουμανίας Αγίου Νεομάρτυρος Βαλερίου και των συν αυτώ Αγίων ανωνύμων Μαρτύρων και Ομολογητών, μετά Ιωάννου, Δανιήλ, και Ιλαρίωνος, των κατεδαφισάντων αθέων τυράννων το κράτος.
Φυλακάς ηγιάσατε Ρουμανίας,
άρτι νέοι Μάρτυρες, υμών αγώσι.
ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ
α) Ο πατήρ Ιλαρίων ο Ομολογητής.
Γεννήθηκε την 21η Μαρτίου 1903, σε ένα χωριό του νομού Χουνεντοάρα της Ρουμανίας. Ο πατέρας του ήταν ιερέας. Το 1926 απεφοίτησε από την Θεολογική Σχολή του Σιμπίου. Την 29η Ιουλίου 1927 χειροτονήθηκε ιερέας. Στις 30 Οκτωβρίου 1939 υποστήριξε την διδακτορική του διατριβή, με θέμα: Η μετάνοια, θεολογική και ψυχολογική προσέγγιση. Επίσης, έχει γράψει το βιβλίο• Προς το Θαβώρ, το καλύτερο έργο της μέχρι τώρα ρουμάνικης Ορθοδοξίας, μία τέλεια ερμηνεία της Φιλοκαλίας. Μιλώντας περί της υψηλής πνευματικότητας του πατρός Ιλαρίωνος, ο μεγαλύτερος Ρουμάνος Ορθόδοξος θεολόγος του 20ου αιώνα, ο πατήρ Δημήτριος Στανιλοάε έλεγε: Ο πατήρ Ιλαρίων μ’ έχει ξεπεράσει.
Ήταν καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αράντ, από το 1938 ως το 1948. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1958 φυλακίστηκε και καταδικάστηκε, μαζί με άλλους 6 ιερείς από το Αράντ, σε 20 χρόνια ποινής. Ήταν κρατούμενος στην Γέρλα και μετά στο Αϊούντ, όπου κοιμήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1961. Ήταν ενταφιασμένος, χωρίς σταυρό, σε έναν άγνωστο κοινό τάφο, μαζί με τους άλλους Μάρτυρες του ρουμάνικου έθνους στο Αϊούντ.
β) Ο ηγούμενος Δανιήλ Τούντορ. Το πύρινο άνθος της Ορθοδοξίας.
Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1896 στο Βουκουρέστι. Μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο σπούδασε στην Ακαδημία Καλλιτεχνίας. Το έτος 1929 ταξίδεψε στο άγιον Όρος, όπου έζησε για οχτώ μήνες. Ο Θεός, τον φύλαξε πολλές φορές από βίαιο θάνατο. Μία φορά, πιλοτάροντας το δικό του αεροπλάνο, γλύτωσε από θάνατο, λέγοντας την νοερά προσευχή• ενώ το αεροπλάνο καταστράφηκε, αυτός δεν έπαθε τίποτε. Μετά από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, γυρίζοντας στο σπίτι του, έμαθε ότι η γυναίκα του τον είχε εγκαταλείψει. Τότε πήρε την απόφαση να γίνει μοναχός. Πούλησε όλα τα υπάρχοντά του, ανανέωσε την Ιερά Μονή Αντίμ, του Βουκουρεστίου και έγινε μοναχός εκεί. Από το 1945, γύρω από το μοναστήρι μαζεύτηκε μία ομάδα λογίων, η οποία προσπαθούσε να ξαναβρεί, βάσει της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας, την αληθινή πνευματικότητα, έχοντας ως κέντρο των προσπαθειών τους την νοερά προσευχή. Ονομαζόταν• Το Φλογερό Χαλί. Το 1950 φυλακίστηκε για 5 χρόνια. Μετά πήγε στην Ιερά Μονή Συχάστρια, όπου ο γέρων Κλεόπα τον έκανε ερημίτη και μετά
ηγούμενο της Σκήτης Ραράου. Τον Ιούνιο του 1958, μία μέρα χαιρέτησε τους αδελφούς, και έφυγε στο Βουκουρέστι, πληροφορημένος από τον Θεό, ότι θα ξαναμπεί στην φυλακή, όπου θα πεθάνει, ομολογώντας τον Χριστό. Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλακής. Η κύριά του ενοχή, όπως το ομολόγησε στο δικαστήριο ένας ανακριτής, ήταν ότι ήθελε να κάψει τον κομμουνισμό, με το• Φλογερό του Χαλί. Μια μέρα, τον χειμώνα, τον έβαλαν, μαζί με έναν φίλο του, σε ένα κρατητήριο –το Λευκό η το Ψυγείο- όπου είχε μείον 30 βαθμούς. Το κρατητήριο δεν είχε παράθυρα, αλλά πολλές ακαθαρσίες στο πάτωμα. Όσοι έμπαιναν εκεί, πέθαιναν από κρύο μετά από το πολύ 3 μέρες. Ο πατήρ Δανιήλ, ξάπλωσε αμέσως, με το πρόσωπο στην βρωμιά, με ανοιγμένα τα χέρια και είπε στον φίλο του: Κάτσε επάνω μου, πλάτη με πλάτη, με ανοιγμένα τα χέρια σου, και λέγε μόνο αυτό• Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν. Μόλις άρχισαν να λένε και οι δύο αυτό, γέμισε το κρατητήριο από ένα πολύ εκθαμβωτικό φως, και από κει και πέρα δεν ήξεραν τι άλλο γίνεται.
Ύστερα από 8 μέρες (χωρίς να έχουν οι 2 κρατούμενοι ούτε νερό, ούτε φαγητό, ύπνο ή ρούχα), ήρθαν οι φρουροί να πάρουν τα πτώματά τους, αλλά αυτοί ήταν ζωντανοί, και μία χαρά. Όταν ακούμπησαν τον πατέρα Δανιήλ, ήταν θερμός, και ο,τι ήταν γύρω του το είχε λιώσει. Στην φυλακή, ήταν από τους λίγους που φορούσε αλυσίδες στα πόδια του, σε όλη την διάρκεια της φυλάκισής του. Τελειώθηκε μετά από 4 χρόνια χειροδικίας και βασάνων στο Αϊούντ, στις 17 Νοεμβρίου 1962. Δεν γνωρίζεται ο τόπος που ακριβώς βρίσκεται το αγιασμένο σώμά του.
Γ) Ο Νεομάρτυς Βαλέριος Γκαφένκου.
Ένας από τους σύγχρονους Μάρτυρες και Ομολογητές της ορθοδόξου πίστεως στην Ρουμανία, στην εποχή του ολοκληρωτικού αθέου καθεστώτος, ήταν και ο Βαλέριος Γκαφένκου. Γεννήθηκε την 24η Ιανουαρίου του 1921. Ενώ σπούδαζε Νομική και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου, στο 2ο έτος φοιτήσεώς του, το 1941, φυλακίστηκε για τις χριστιανικές πεποιθήσεις του με ποινή φυλάκισης 25 έτη σε καταναγκαστικά έργα. Αγαπούσε και ζούσε την Ορθοδοξία και βοηθούσε με κάθε τρόπο τους συγκρατουμένους του στις φυλακές που έζησε. Ονομάστηκε• ο Άγιος των φυλακών. Εξαιτίας των κακουχιών που υπέστη στις φυλακές, προσβλήθηκε από φυματίωση και κοιμήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1952 στο δεσμωτήριο του Τίργου Όκνα, ενώ είχε λάβει πληροφορία από τον Θεό, για τον θάνατό του ημέρες πριν, και είχε ενημερώσει τους στενούς συγκρατουμένους του. Στις φυλακές, βίωσε την Χάρη του Θεού σε τέτοιο βαθμό, που ομολογούσε συνέχεια ότι ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Ο Άγιος Μάρτυς Βαλέριος, αξιώθηκε και της επισκέψεως της Θεοτόκου. Αναφέρει ο ίδιος
σε μία διήγησή του:
-Αυτή την νύχτα αγρυπνούσα. Περίμενα να ακούσω την μελωδία από τα κάλαντα που συνέθετα. Ήθελα να είναι πολύ ωραία. Την έψαλλα στον νου μου. Την αισθάνθηκα να κατεβαίνει από τους ουρανούς. Λοιπόν, ήμουν άγρυπνος, νηφάλιος και ήρεμος, όταν ξαφνικά, αιστάνθηκα ότι έχω στο χέρι μου, την φωτογραφία της Σέτας (της δεσποινίδας που είχε αγαπήσει). Κατάπληκτος από το γεγονός, σήκωσα τα μάτια μου και στην άκρη του κρεβατιού είδα την Παναγία, ντυμένη στα λευκά, όρθια, ζωντανή, πραγματική. Ήταν χωρίς το Βρέφος. Η παρουσία της μου φαινόταν ζωντανή. Η Παναγία ήταν πραγματικά δίπλα μου. Ήμουν πολύ ευτυχής. Είχα ξεχάσει τα πάντα. Τότε, Αυτή, μου είπε: -Εγώ είμαι η αγάπη σου! Να μην φοβάσαι! Να μην αμφιβάλλεις! Η νίκη θα είναι του Υιού μου! Αυτός αγίασε τώρα αυτόν τον τόπο και τον ετοίμασε για όσα θα γίνουν στο μέλλον. Οι δυνάμεις του σκότους αυξάνουν και ακόμη θα φοβίζουν τον κόσμο, αλλά θα αφανιστούν. Ο Υιός μου περιμένει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην πίστη. Σήμερα, οι υιοί του σκότους είναι πιο ατρόμητοι από τους
υιούς του φωτός. Έστω και αν σας φαίνεται ότι δεν υπάρχει πια πίστη στην γη, να ξέρετε ότι η απολύτρωση θα έλθει, αλλά με φωτιά, και εμπρησμούς. Ο κόσμος πρέπει ακόμη να υποφέρει. Εδώ όμως, υπάρχει πολλή πίστη και ήρθα να σας ενθαρρύνω. Κρατείτε την ομολογία σας. Ο κόσμος ανήκει στον Χριστό! Μετά, η Παναγία εξαφανίστηκε, και εγώ έμεινα πλημμυρισμένος από ευτυχία. Κοίταξα το χέρι μου, αλλά δεν είχα την φωτογραφία της Σέτας.
18 Φεβρουαρίου, Βαλερίου Νεομάρτυρος και των συν αυτώ, Βίος, Ακολουθία – Χαραλάμπους Μπούσια.
Η/Υ ΠΗΓΗ
voutsinasilias.blogspot.gr
Παράβαλε και:
Βαλέριος Γκαφένκου: γράμματα και ποιήματα.
Σύγχρονοι ομολογηταί και μάρτυρες Της πίστεως του Χριστού Στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας.
