«Τίς λαλήσει τας δυναστείας του Κυρίου, ακουστάς ποιήσει πάσας τας αινέσεις αυτού;». Τίς το άπλετον και αχανές της αυτού αγαθότητος διηγήσεται πέλαγος; Τίς την ατέκμαρτον προς τους δούλους αγάπησιν; Τίς την υπέρ νουν συγκατάβασιν; Τίς την περί ημάς ευσπλαχνίαν και την εκ ταύτης άφραστον κηδεμονίαν; Ουκ έστιν ουδείς, ουδ’ ει ταις γλώσσαις των αγγέλων λαλοί και ανθρώπων, ουδ’ ει πάσαν εν εαυτώ συνειληφώς είη την ανθρωπίνην σύνεσιν. Ει γαρ και το πνεύμα πρόθυμον, άλλ΄ ασθενής η γλώσσα προς το λέγειν και ο νους αμαυρός προς κατανόησιν. Μέγα γαρ ομολογουμένως το της θείας οικονομίας μυστήριον, ου νοήσει, πίστει δε μόνη χωρούμενον, αγνείας ψυχικής, εκ φόβου θείου και πόθου συνισταμένης, δεόμενον. Ου γαρ έστιν άλλως ψυχής περιποιήσασθαι κάθαρσιν, ή φόβω θείω και έρωτι. Ουδ’ αύ πάλιν θείαν έλλαμψιν δέξασθαι, μη το της ψυχής οπτικόν κεκαθαρμένον γενέσθαι πρότερον. Απρόσιτον γαρ τοις βεβήλοις το Θείον˙ μόνοι δε καθαροί τη καρδία τον Θεόν όψονται, ή φησί Χριστός η όντως αλήθεια…
«Ποιός μπορεί να μιλήσει για τα έργα της δύναμης του Κυρίου και να κάνει ν’ ακουστούν οι ύμνοι που του αρμόζουν;». Ποιός θα περιγράψει το αχανές πέλαγος της αγαθότητάς του; Ποιός θα πει την απεριόριστη αγάπη προς τους δούλους του; Ποιός τη συγκατάβασή του που υπερβαίνει το νου; Ποιός θα πει την ευσπλαγχνία του προς εμάς και την ανείπωτη κηδεμονία που πηγάζει απ’ αυτήν; Δεν υπάρχει κανένας ακόμα κι αν μιλά τις γλώσσες των αγγέλων και των ανθρώπων, ούτε κι αν έχει συγκεντρώσει μέσα του όλη την ανθρώπινη γνώση. Γιατί, αν και είναι πρόθυμο το πνεύμα, όμως η γλώσσα είναι αδύναμη να μιλήσει και ο νους θολός για να κατανοήσει. Είναι ομολογουμένως μεγάλο το μυστήριο της θείας οικονομίας, που δεν το χωράει ο νους, αλλά η πίστη μόνο μπορεί να το χωρέσει, και χρειάζεται αγνότητα ψυχής συνοδευομένη από φόβο και πόθο Θεού. Γιατί δεν είναι δυνατό να επιτύχουμε αλλιώς την κάθαρση της ψυχής, παρά μόνο με θείο φόβο και έρωτα. Ούτε επίσης είναι δυνατό να δεχτούμε το θείο φωτισμό, αν δεν καθαρθεί προηγουμένως η οπτική δύναμη της ψυχής. Γιατί το Θείο είναι απρόσιτο για τους βέβηλους και μόνο όσοι έχουν καθαρή καρδιά θα δουν το Θεό, όπως είπε ο Χριστός η όντως αλήθεια…
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Δαμασκηνού – λόγος Δ’, εις το Αγιον Σάββατον.zip
Παράβαλε και:
Του Οσίου πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – ομιλία Σ., Ματθαίου ΚΗ. 11-20, τα μετά την Ανάστασιν.
Τω Αγίω και Μεγάλω Σαββάτω – Κάθοδος του Χριστού στον Άδη, Υμνολογική εκλογή.
Από τα Ιεροσόλυμα το Μέγα Σάββατο – επιστολή του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτσ.
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – ομιλία ΠΘ., Ματθαίου ΚΖ.62-ΚΗ.10, περι Ταφής και Αναστάσεως του Κυρίου.
Η Αγία και Μεγάλη εβδομάς. Μεγάλο Σάββατο πρωί, εσπερινός του Πάσχα – νεοελληνική απόδοση Αρχιμ. Κυριακού Εμμ. Τσολάκη.
Του Οσίου Πατρός ημών Φωτίου του μεγάλου – ομιλία ρηθείσα εις την Θεόσωμον Ταφήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τω Αγίω Σαββάτω.
Του Οσίου Πατρός ημών Φωτίου του Μεγάλου – ομιλία δωδεκάτη, ρηθείσα τω Θείω και Μεγάλω Σαββάτω.
