Ομιλία ερμηνευτική μιας των Αποστολικών Περικοπών, που αναγιγνώσκονται σε μερικές Θεομητορικές εορτές.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΟΜΙΛΙΑ ΙΕ
(ΕΒΡ. 9,1-14)
«Είχε μεν ουν και η πρώτη δικαιώματα λατρείας, το τε άγιον κοσμικόν. Σκηνή γαρ κατεσκευάσθη η πρώτη, εν η ή τε λυχνία και η τράπεζα και η πρόθεσις των άρτων, ήτις λέγεται Άγια. Μετά δε το δεύτερον καταπέτασμα σκηνή η λεγομένη Άγια αγίων, χρυσούν έχουσα θυμιατήριον, και την κιβωτόν της διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίω, εν η στάμνος έχουσα το μάννα, και η ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα, και αι πλάκες της διαθήκης˙ υπεράνω δε αυτής χερουβίμ δόξης, κατασκιάζοντα το ιλαστήριον, περί ών ουκ έστι νυν λέγειν κατά μέρος».
Έδειξεν από του ιερέως, από της ιερωσύνης, από της διαθήκης, ότι τέλος έμελλεν έχειν εκείνη˙ δείκνυσι λοιπόν και απ’ αυτής της σκηνής του σχήματος. Πώς; «Άγια» λέγων, και «Άγια αγίων». Τα μεν ουν «Άγια» του προτέρου καιρού σύμβολά εστίν (εκεί γαρ δια θυσιών πάντα γίνεται), τα δε «Άγια των αγίων», τούτου του νυν ενεστώτος˙ λέγει δε «Άγια των αγίων» τον ουρανόν, το αυτό δε και καταπέτασμα του ουρανού, και την σάρκα εισερχομένην εις το εσώτερον του καταπετάσματος, τουτέστι, δια του καταπετάσματος της σαρκός αυτού…
«Είχε και η πρώτη διαθήκη διατάξεις περί της λατρείας και αγιαστήριο κοσμικό. Κατασκευάσθηκε δηλαδή το πρώτο μέρος της σκηνής, στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα και οι άρτοι της πρόθεσης, το οποίο λέγεται Άγια. Μετά το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής, που ονομαζόταν Άγια των Αγίων. Εκεί υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήρι και η κιβωτός της διαθήκης, που ήταν από όλα τα μέρη καλυμμένη με χρυσάφι, και μέσα σ’ αυτήν υπήρχε η χρυσή στάμνα που περιείχε το μάννα, η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει, και οι πλάκες της διαθήκης. Επάνω από την κιβωτό υπήρχαν χερουβίμ ένδοξα που επισκίαζαν το ιλαστήριο, για τα οποία δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε τώρα λεπτομερώς».
Έδειξε από τον ιερέα, από την ιερωσύνη και από τη διαθήκη ότι εκείνη επρόκειτο να έχει τέλος˙ δείχνει πλέον και από τη μορφή της ίδιας της σκηνής. Πώς; Μιλώντας για «Άγια» και «Άγια των αγίων». Τα «Άγια» δηλαδή είναι σύμβολα του προηγουμένου καιρού (γιατί εκεί γίνονταν όλα με θυσίες), ενώ τα «Άγια των Αγίων είναι σύμβολα αυτού του παρόντος καιρού. Ονομάζει «Άγια των αγίων» τον ουρανό, και το ίδιο και καταπέτασμα του καταπετάσματος, δηλαδή μέσω του καταπετάσματος της σάρκας αυτού…
Η/Υ επιμέλεια: Σοφίας Μερκούρη, Ελένης Χρήστου.
Παράβαλε και:
21 Νοεμβρίου, τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
