Μην εμπιστεύεσαι στον εαυτό σου και μην υψηλοφρονείς για τα χαρίσματά σου. Αν ο Θεός αποσύρη τη χάρι Του, όλα θα εξαφανισθούν.
ΑΥΤΟΣ που έχει πεποίθησι στους ανθρώπους, ή στα άλλα πλάσματα του Θεού, είναι μωρός.
Δεν είναι ντροπή να υπηρετής τους συνανθρώπους σου προς χάριν του Ιησού, ούτε είναι ντροπή η πτωχή σου εμφάνισις μπροστά στον κόσμο.
Ο εαυτός σου δεν είναι στήριγμα σταθερό: Μη στηρίζεσαι σ’ αυτόν. Έχε εμπιστοσύνη απόλυτη και πεποίθηση ασάλευτη στον Θεό.
Ό,τι εξαρτάται από εσένα κάνε το με προθυμία και ο Θεός θα ευλογήση την καλή σου πρόθεσι.
Μην στηρίζεσαι στις γνώσεις σου ή στη δύναμι και την ικανότητα οποιουδήποτε πλάσματος. Σ’ έναν μόνο να στηρίζεσαι μ’ εμπιστοσύνη: Στον Θεό και στη χάρι Του. Εκείνος συντρέχει με άπειρη αγάπη τον ταπεινό˙ τον υψηλόφρονα δε και αλαζόνα τον ταπεινώνει.
Μην υψηλοφρονής, μην καμαρώνεις για τα πλούτη σου, ούτε για τους σπουδαίους και ισχυρούς σου φίλους. Για έναν φίλο μόνο να υπερηφανεύεσαι. Για τον Θεό που σου δίνει τα πάντα και πάνω απ’ όλα θέλει να σου δώση τον ίδιο τον εαυτό Του.
Μην υψηλοφρονής για την δύναμι του σώματός σου ή για την ομορφιά σου. Μια αρρώστεια μπορεί να σε κάμη αγνώριστο.
Μην υψηλοφρονής για την εξυπνάδα ή τις άλλες πνευματικές σου ικανότητες και τα τάλαντά σου. Ο Θεός σου τα έδωσε. Δεν είναι δικά σου.
Μη νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους συνανθρώπους σου. Σκέψου ότι στα μάτια του Θεού, που βλέπει μέσα στις καρδιές, μπορεί να είσαι πολύ χειρότερος.
Μην υψηλοφρονής για ό,τι καλό σ’ αξιώνει να κάμης, ο Θεός. Η κρίσις του Θεού είναι διαφορετική απ’ την ανθρώπινη κρίσι. Ό,τι ευχαριστεί τους ανθρώπους δεν ευχαριστεί πάντοτε και τον Θεό.
Υπάρχει κάτι καλό σε σένα; Δόξαζε τον Θεό και πίστευε ότι οι άλλοι είναι καλύτεροί σου. Έτσι θα γυμνάζεσαι στην ταπείνωσι.
Τίποτε δεν πρόκειται να χάσης αν τοποθετής τον εαυτό σου πιο κάτω απ’ τους άλλους. Θα χάσης όμως πολλά αν κάνης το αντίθετο, έστω κι αν είναι ένας και μόνο, εκείνος που περιφρονείς.
Η ειρήνη είναι το δώρο του Ουρανού στον ταπεινό. Η καρδιά του υπερήφανου ταράσσεται διαρκώς από τα μανιασμένα κύματα του φθόνου και του θυμού.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
