Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου Νύσσης – Περί αρετής, ήτοι εις τον Βίον του Μωυσέως – λόγος Α’.

Οίόν τι πάσχουσιν οι των ιππικών αγώνων φιλοθεάμονες, οι τοις παρ’ αυτών σπουδαζομένοις εν ταις αμίλλαις των δρόμων, καν μηδέν προθυμίας εις τάχος ελλείπωσιν, όμως υπό της περί την νίκην σπουδής επιβοώσιν άνωθεν τον οφθαλμόν τω δρόμω συμπεριάγοντες και παρακινούσιν, άμα τοις ίπποις και αντί μάστιγος την χείρα κατ’ αυτών προτείνοντές τε και επισείοντες, ούχ ότι συντελεί τι τα γινόμενα προς την νίκην ούτω ποιούντες, άλλ’ ευνοία προς αγωνιζομένους φωνή τε και σχήματι την σπουδήν υπό προθυμίας επισημαίνοντες, τοιούτόν τι δοκώ και αυτός ποιείν, φίλων μοι και αδελφών τιμιώτατε, ότι σου κατά το της αρετής στάδιον καλώς εναγωνιζομένου τω θείω δρόμω και προς το βραβείον της άνω κλήσεως πυκνοίς τε και κούφοις συντεινομένου τοις άλμασιν, υποφωνώ τε και επισπεύδω και επιτείνειν τη σπουδή το τάχος διακελεύομαι. Ποιώ δε ταύτα ουκ αλόγω τινί προθυμία προς τούτο φερόμενος, άλλ’ ως αγαπητώ τέκνω τα καθ’ ηδονήν χαριζόμενος….

Εκείνο που παθαίνουν όσοι αγαπούν να παρακολουθούν τους ιππικούς αγώνες, οι οποίοι, προς εκείνους που υποστηρίζουν κατά τους αγώνες δρόμου, κι αν ακόμα δεν τους λείπει η προθυμία για τρέξιμο, ωστόσο από την επιθυμία της νίκης φωνάζουν ενθαρρυντικά, παρακολουθούν με το βλέμμα από ψηλά το τρέξιμο και παρακινούν, όπως νομίζουν, τον ηνίοχο να τρέξει γρηγορότερα, και συγχρόνως κραυγάζουν στ’ άλογα και αντί μαστίγιο απλώνουν και κουνούν τα χέρια τους προς αυτά, όχι βέβαια ότι τα καμώματά τους αυτά συντελούν καθόλου στη νίκη, αλλά από εύνοια προς τους αγωνιζόμενους θέλουν να δείξουν με τις φωνές και τις χειρονομίες την προθυμία και το ενδιαφέρον τους, κάτι παρόμοιο κάνω κι εγώ νομίζω, πιο ακριβέ μου ανάμεσα στους φίλους και τους αδελφούς˙ ενώ αγωνίζεσαι σπουδαία μέσα στο στάδιο της αρετής στο θείο δρόμο και εντείνεις τις δυνάμεις σου προς το βραβείο της ουράνιας κλήσης με γοργά κι ανάλαφρα άλματα, σε παρακινώ με τις φωνές μου για να βιαστείς και σε προτρέπω να αυξήσεις ακόμη την ταχύτητά σου και τη σπουδή σου. Και δεν τα κάνω αυτά ωθούμενος από μια άλογη μανία, αλλά σου προσφέρω όσα θα σ’ ευχαριστήσουν σαν αγαπητό παιδί μου που είσαι….

Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου Νύσσης – Περί αρετής, ήτοι εις τον Βίον του Μωυσέως – λόγος Α’.rar

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Παράβαλε και:
04 Σεπτεμβρίου, μνήμη και του Δικαίου Μωυσέως του Θεόπτου: Συναξάριον, Ασματική Ακολουθία.
04 Σεπτεμβρίου, ο όσιος Άνθιμος, ο τυφλός Ιεραπόστολος του Αιγαίου (1727 – 1782): Βίος, Ασματική Ακολουθία.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.