Πατέρες εν δράσει… στο σπίτι – Ιωάννας Φωτιάδη.

Περισσότερο πρακτικοί είναι οι λόγοι που ωθούν τους γονείς στην «ανταλλαγή ρόλων». «Εγώ θα κάνω και τη μαμά και τον μπαμπά – και όπου με βγάλει!» είπε αποφασιστικά στους φίλους του, αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό, καταθέτοντας προ καιρού τα χαρτιά του για την άδεια ανατροφής τέκνου, ο 37χρονος Παντελής. Η κόρη του –που γεννήθηκε στην έναρξη των capital controls– δεν είναι μόνο το πρώτο του παιδί, αλλά το πρώτο εγγόνι της ευρύτερης οικογένειας. «Ακόμα και η μητέρα μου και η πεθερά μου πολλά “κόλπα” τα είχαν πια ξεχάσει, με αποτέλεσμα να… πέσει πολύ Ιντερνετ».

Ο Παντελής είναι ένας από τους όλο και περισσότερους πατεράδες, που εργάζονται στο Δημόσιο και αξιοποιούν τη νομοθετική δυνατότητα να λάβουν άδεια μετ’ αποδοχών για να μεγαλώσουν το παιδί τους, ανατρέποντας το στερεότυπο που θέλει τη γυναίκα να «μένει» στο σπίτι. Οι λόγοι, βέβαια, που τους ωθούν στην «ανταλλαγή ρόλων» είναι περισσότερο πρακτικοί, καθώς ως επί το πλείστον η επάνοδος της συζύγου στην εργασία δεν σηκώνει αναβολή. «Διαπιστώνω, πάντως, ότι τα καταφέρνω εξίσου καλά, ίσως και καλύτερα από τη γυναίκα μου» ομολογεί ο Παντελής, ενώ ετοιμάζει το γάλα της κόρης του, «είμαι πιο ψύχραιμος και υπομονετικός από εκείνη».

«Ημουν μάλλον από τους πρώτους στο Δημόσιο που ζήτησα την άδεια το 2007» θυμάται σήμερα ο κ. Αρης Αρχοντίδης, που είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου τον πρωτότοκο γιο του για εννέα μήνες. «Ηταν ένα full time job, βρισκόμουν όλη μέρα με έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει, αλλά με χρειαζόταν 101%». Τους πρώτους δύο μήνες είχε μεν εμπλοκή στο μεγάλωμα του παιδιού, ωστόσο, όταν η πόρτα έκλεισε και έμεινε ένα ολόκληρο 8ωρο με το μωρό, «μπήκε στο νόημα». «Είχα πιστέψει ότι στην άδεια θα μπορούσα να κάνω πράγματα που πάντα ήθελα, αλλά δεν προλάβαινα, όπως να διαβάσω». Οι ελπίδες του διαψεύστηκαν, καθώς το μεγάλωμα του μωρού αποδείχθηκε… εξουθενωτικό. «Μπήκα στη θέση της γυναίκας μου, συναισθάνθηκα το ζόρι που πέρασε ως λεχώνα». Τα ξενύχτια στο προσκεφάλι του γιου του και τις βόλτες κάτω από τον απορροφητήρα θεωρεί πλέον «επένδυση», την οποία εξαργυρώνει καθημερινά: στις σχολικές του επιδόσεις, στη διαγωγή του, στη μεταξύ τους σχέση. Οταν έφτασε η ώρα να γυρίσει στο γραφείο, είχε την προσμονή μαθητή που
επιστρέφει τον Σεπτέμβρη στα θρανία, «δεν μου είχε λείψει η δουλειά καθεαυτή, αλλά η εν γένει καθημερινότητά μου».

Θέλοντας να διευκολύνει τη σύζυγό του να επιστρέψει στη μάχιμη δικηγορία αιτήθηκε όχι άπαξ, αλλά δις άδεια ανατροφής ο δρ Κωνσταντίνος Κουκουζέλης, που είναι επ. καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Η απόφασή του ήχησε πρωτόγνωρη, καθώς στον ακαδημαϊκό χώρο η οικογένεια θεωρείται «εμπόδιο» ή έστω «αναγκαίο κακό», που αναβάλλεται όσο το δυνατόν περισσότερο. «Δεν επηρέασε, πάντως, την επαγγελματική μου πορεία» διευκρινίζει ο ίδιος, που πήρε άδεια ανατροφής 6 μηνών για τον 3χρονο τότε γιο του και την επόμενη φορά 9 μήνες για τα διδυμάκια του. «Με τον πρωτότοκο γιο μου, αναπτύξαμε δικούς μας κώδικες και αστεία, ενώ έμαθα να τον αφουγκράζομαι» θυμάται, «έμαθε και εκείνος τι μπορούσε να ζητήσει από τον κάθε γονέα». Με την έλευση των διδύμων ο ρόλος του έγινε πιο απαιτητικός, αλλά και εκείνος ήταν ήδη… προπονημένος. «Καλούμην να κρατώ τις ισορροπίες, για να μην καλλιεργηθεί ανταγωνισμός μεταξύ των παιδιών».

Η εμπειρία της ανατροφής των παιδιών κατ’ οίκον ήταν αποφασιστικής σημασίας. «Καταρχάς με βοήθησε να έρθω πιο κοντά με τη γυναίκα μου, αφού συναισθάνθηκα τον “γλυκό εγκλωβισμό” που νιώθουν οι γυναίκες άπαξ και γεννούν» απαντά. «Επιπλέον, για χάρη των παιδιών, ξεκίνησα να μαγειρεύω και να παρακολουθώ ποδόσφαιρο, κάτι που είχα εγκαταλείψει κατά την ενηλικίωσή μου» προσθέτει, «τώρα, όμως, οι δύο μου γιοι παρακολουθούν συνεχώς αθλητικά και εγώ θέλω να μπορώ να τους λύνω τις απορίες και να συμμετέχω ισότιμα στις συζητήσεις τους!». Με την κόρη έχουν άλλες ασχολίες. «Με περιμένει να γυρίσω το βράδυ, γιατί ισχυρίζεται ότι εγώ διαβάζω καλύτερα τα παραμύθια από τη μαμά» λέει στην «Κ» με καμάρι. Και ως δάσκαλος, όμως, έγινε καλύτερος. «Εγινα πιο ανοικτός, έμαθα να ακούω» καταλήγει, «για να γίνεις γονιός, αναγκάζεσαι να χαλαρώσεις ρυθμούς σκέψης, έτσι αποκτάς δεκτικότητα στα πράγματα».

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Έντυπη Καθημερινή: 20 Φεβρουαρίου 2016.

Κατηγορίες: Άρθρα, Γενικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.