Μια από τις πιο θλιβερές στιγμές στη ζωή ενός ζευγαριού, είναι όταν ο σύντροφός μας φεύγει από την ζωή!
Έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που πέθανε η Τζόι Φικ. Ο σύζυγός της Ρόρι και η κόρη τους Ιντιάνα έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να ξεπεράσουν την απώλειά της αλλά δεν είναι εύκολο. Η Τζόι έδωσε την μάχη της με τον καρκίνο για μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά δεν βγήκε νικήτρια. Η αρρώστια τελικά την κατέβαλε αφήνοντας τον σύζυγό της στην δύσκολη θέση να προσπαθεί να γίνει πατέρας και μητέρα μαζί για την κόρη τους. Η μόνη πια παρηγοριά του Ρόρι, όπως ο ίδιος λέει, είναι ότι γνωρίζει πως η αγαπημένη του συνεχίζει να τον παρακολουθεί από εκεί ψηλά που βρίσκεται και να του δίνει δύναμη.
Το ακόμη πιο δυσάρεστο για τον Ρόρι είναι ότι πλέον πρέπει να αντιμετωπίζει μόνος του όλους εκείνους τους ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι η κόρη του, η οποία έχει σύνδρομο Down, είναι ένα «λάθος». Δυστυχώς, αν και ζούμε στον 21ο αιώνα, υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι παιδιά, σαν την Ιντιάνα, δεν μπορούν να ζήσουν μια «κανονική» ζωή, επειδή είναι διαφορετικά. Ο Ρόρι ξέρει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και πιστεύει ότι η κόρη του είναι ένα δώρο από τον Θεό, ακριβώς όπως και κάθε άλλο παιδί που έρχεται στον κόσμο. Θέλοντας να δώσει μια απάντηση σε αυτούς τους ανθρώπους, ο πατέρας έγραψε ένα συγκινητικό αφιέρωμα στην κόρη του στο blog του, στο οποίο έχει δώσει το όνομα: «Αυτή η ζωή που ζω»!
«Ο Θεός δεν κάνει λάθη.
«Η Ιντιάνα δεν υστερεί σε τίποτα από οποιοδήποτε άλλο παιδί. Η διαφορετικότητα δεν είναι μειονέκτημα. Το να έχει σύνδρομο down δεν κάνει τη ζωή, τα όνειρα και τα συναισθήματα της λιγότερο σημαντικά από κάποιον που δεν έχει. Ούτε τώρα που είναι παιδί αλλά, πιστεύω, ούτε και όταν μεγαλώσει και γίνει ενήλικας.
«Η Τζόι και εγώ συναντήσαμε πολλά πολλά παιδιά με σύνδρομο Down και άλλες ειδικές ανάγκες. Είχα την ευλογία να δω τους τελευταίους μήνες πολλά από αυτά στο σχολείο που πηγαίνει η Ιντιάνα και δεν ήταν καθόλου «μειονεκτικά». Κανένα από αυτά δεν είναι. Όπως και όλα τα «φυσιολογικά» παιδιά, έρχονται σε όλα τα σχήματα και μεγέθη. Κάποια μαθαίνουν πιο γρήγορα, κάποια πιο αργά. Μερικά είναι σιωπηλά και κάποια πολύ ζωηρά. Μερικά μαθαίνουν να περπατούν νωρίτερα από τα άλλα και κάποια, όπως η Ιντιάνα… θέλουν το χρόνο τους. Αλλά είναι όλα όμορφα. Όλα είναι δώρα που έρχονται από ψηλά, από τον ουρανό».
«Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, η Τζόι και εγώ διαβάσαμε κάποιες στατιστικές που ράγισαν τις καρδιές μας. Εξακολουθούν να ραγίζουν την δική μου. Ότι δηλαδή το 70% με 90% των εγκύων γυναικών που κάνουν εξετάσεις και μαθαίνουν ότι το αγέννητο παιδί τους έχει σύνδρομο, προχωρούν σε άμβλωση. Κατάλαβα όμως».
«Ο κόσμος υποστηρίζει ότι αυτά τα μωρά είναι «μειονεκτικότερα». Ένα «λάθος». Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Τουλάχιστον ξέρω ότι η Ιντιάνα μου δεν είναι. Όταν γεννήθηκε, η Τζόι και εγώ είπαμε: «Αυτό είναι το παιδί που ο Θεός ήθελε να έχουμε». Και είχαμε δίκιο».
«Δεν μπορώ να φανταστώ την Τζόι να μην έχει ζήσει αυτά τα δυο χρόνια με την κόρη μας. Να μην νιώσει όλη αυτή τη χαρά, την αγάπη και την ευτυχία που της πρόσφερε η Ιντιάνα. Ο Θεός το ήξερε. Εκείνος το έκανε έτσι. Ήταν το δώρο του σε αυτήν. Όπως η Ιντιάνα είναι το δώρο μου τώρα. Είναι το χαμόγελο στο πρόσωπο του πατέρα ο οποίος θα έπρεπε να κλαίει. Είναι η χαρά στη ζωή μιας οικογένειας που θα έπρεπε να έχει γεμίσει με θλίψη».
«[…] Ίσως και κάποιοι να δείτε να γεννιέται ένα μωρό που, όπως εμείς, δεν θα είναι αυτό που περιμένετε. Αλλά μέχρι το τέλος, όπως εμείς, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι καθόλου «λιγότερο» σε σχέση με τα άλλα. Είναι «περισσότερο». Πιο υπέροχο και πιο πολύτιμο και ακόμα πιο σημαντικό για τη ζωή μας από αυτό που περιμέναμε. […] «
«Όχι, ο Θεός δεν κάνει λάθη».
Ένα πράγματι πολύ συγκινητικό κείμενο ενός πατέρα για την κόρη του. Ενός πατέρα που αυτό που θέλει να πει, το λέει δυνατά: Κάθε παιδί είναι αξιαγάπητο και όμορφο. Κανένα παιδί δεν είναι ένα «λάθος».
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Dinfo.gr – Οι καλές ειδήσεις της ημέρας!
