Προφητεία του Αγίου Ανατολίου της Όπτινα: «Θα αρχίσει ανεπαισθήτως να διαστρέφει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας..».

«…Από αυτόν θα εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θα πλανήσουν πολλούς ανθρώπους. Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πονηρία, με σκοπό να ελκύση εντός της αιρέσεως, εάν ήτο δυνατόν, ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατ᾽ ευθείαν να απορρίπτη τα δόγματα της Αγίας Τριάδος, την θεότητα του Ιησού Χριστού και την αρετή της Θεοτόκου, αλλά θα αρχίση ανεπαισθήτως να διαστρέφη τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας και το πραγματικό νόημά τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες τούεχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πνευματικήν ζωήν.

Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσίαν επί της Εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς των υπηρέτας παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονώνται.

Ο Κύριος είπεν: «από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς»’ και έτσι από τους καρπούς των, όπως επίσης και από τις ενέργειες των αιρετικών, αγωνίσου να διακρίνης αυτούς από τους αληθινούς ποιμένας. Αυτοί είναι πνευματικοί ληστές, λεηλατούντες το πνευματικόν ποίμνιον και θα εισχωρούν εις την αυλήν των προβάτων (την Εκκλησίαν) αναβαίνοντες αλλαχόθεν (και όχι από την πύλην), όπως ακριβώς προείπεν ο Κύριος. Θα εισχωρούν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν και καταπατούντες τους θείους θεσμούς. Ο Κύριος τους αποκαλεί κλέπτας (Ιω. ι’, 1).

Πράγματι, το πρώτο έργο που θα κάνουν θα είναι ο διωγμός των αληθινών ποιμένων, η φυλάκισις και η εξορία τους, διότι χωρίς αυτό θα είναι αδύνατον σ’ αυτούς να λεηλατήσουν τα πρόβατα.

Γι᾽ αυτό παιδί μου, όταν ίδης την παραβίασιν της πατερικής παραδόσεως και της Θείας Τάξεως εις την Εκκλησίαν, της Τάξεως που εγκαθιδρύθη από τον ίδιο τον Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και προς το παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν την Αγίαν Πίστιν (Ορθοδοξίαν) ανεπαισθήτως με σκοπό να επιτύχουν, καλύτερα να παραπλανήσουν και δελεάσουν τους απείρους στα δίκτυά τους. Ο διωγμός δεν θα στρέφεται μόνον εναντίον των ποιμένων, αλλά εναντίον όλων των υπηρετών του Θεού, διότι όλοι εκείνοι που θα κυβερνώνται από την αίρεσιν δεν θα ανέχονται την ευσέβειαν. Να αναγνωρίζης αυτούς τους λύκους μέένδυμα προβάτων, από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και την αγάπη τους για την εξουσία.

Θα είναι συκοφάντες, προδότες, ενσπείροντες πανταχού έχθραν και κακίαν. Οι αληθινοί υπηρέται του Θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τον πλησίον και είναι υπήκοοι εις την Εκκλησίαν.

Οι Μονάζοντες θα καταπιέζονται μεγάλως από τους αιρετικούς και ο μοναχικός βίος θα περιφρονείται. Τα Μοναστήρια θα λιγοστεύσουν, ο αριθμός των μοναχών θα μειωθεί και αυτοί που θα μένουν θα υποφέρουν ποικίλους εκβιασμούς. Αυτοί οι εχθροί του μοναχικού βίου τέλος πάντων έχοντες εμφάνισιν μόνον ευσεβείας, θα προσπαθούν να ελκύουν τους μοναχούς με το μέρος των, υποσχόμενοι σ’ αυτούς προστασία και γήινα αγαθά, κακοποιούντες τους αντιτιθεμένους σ’ αυτούς με διώξεις. Αυτές οι κακοποιήσεις θα προξενούν μεγάλη απόγνωση στους ολιγοψύχους, αλλά εσύ παιδί μου να χαίρεσαι, διότι έχεις ζήσει μέχρι τούτον τον καιρόν, επειδή σύμφωνα με τον λόγον του Κυρίου (Ματθ. ι´ 32), πιστοί τότε, που δεν έχουν δείξει τίποτα άλλες αρετές, θα λάβουν στεφάνους μόνον και μόνον επειδή εστάθησαν στερεοί εις την πίστιν.

Να φοβήσαι τον Κύριον, παιδί μου. Να φοβήσαι μήπως απολέσης τον στέφανον που ετοιμάσθηκε για σένα. Να φοβήσαι μην αποβληθής παρά του Κυρίου εις το σκότος το εξώτερον και την αιώνιον κόλασιν. Στέκε ανδρείως εις την πίστιν και εάν είναι αναγκαίον υπόμενε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι ο Κύριος θα είναι μαζί σου και οι άγιοι Μάρτυρες και Ομολογηταί θα βλέπουν με χαρά τους αγώνας σου.

Όμως αλλοίμονον στους μοναχούς σ᾽ αυτές τις ημέρες που θα είναι δεμένοι με υπάρχοντα και πλούτη, οι οποίοι ένεκα της αγάπης, της «ειρήνης» θα είναι έτοιμοι να υποταχθούν εις τους αιρετικούς. Αυτοί θα αποκοιμίζουν την συνείδησή τους με το να λένε «εμείς συντηρούμε και σώζομε το μοναστήρι, και ο Κύριος θα μας συγχωρήση». Οι ταλαίπωροι και τυφλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι δια μέσου της αιρέσεως οι δαίμονες θα εισέρχονται στο μοναστήρι, το οποίον δεν θα είναι πλέον τότε ένα άγιο μοναστήρι, αλλά γυμνοί τοίχοι από όπου η χάρις θα αποχωρεί.

Ο Θεός οπωσδήποτε είναι ισχυρότερος από τους εχθρούς και ποτέ δεν θα εγκαταλείψη τους υπηρέτας του. Αληθινοί Χριστιανοί θα ευρίσκονται έως τέλους του αιώνος τούτου, μόνον που θα προτιμούν να ζουν σε απομακρυσμένους και ερημικούς τόπους. Να μην φοβήσαι τις θλίψεις, αλλά μάλλον να φοβήσαι την ολέθριον αίρεσιν, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνη από την θεία χάρη και μας χωρίζει από τον Χριστόν. Αυτός είναι και ο λόγος δια τον οποίον ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να θεωρούμε τους αιρετικούς σαν Χριστοκαπήλους και ειδωλολάτρας. Και έτσι παιδί μου ενδυναμού με την χάριν του Ιησού Χριστού. Βιάσου να ομολογήσεις υπέρ της πίστεως και να υπομένεις θλίψεις σαν καλός στρατιώτης του Κυρίου Ιησού Χριστού (Β Τιμ. β´ 1-3), ο οποίος είπε «γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής» (Αποκ. β´ 10). Εις Αυτόν συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι ας είναι Δόξα, Τιμή και Κράτος εις αιώνα αιώνων. Αμήν.

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Χριστιανική Βιβλιογραφία – Christianvivliografia

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.