Κυριακή Γ’ των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως: Νά μισήσης τον εαυτό σου – Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου.

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν,
απαρνησάσθω ευατόν»

(Μαρκ. 8,34)

Η Εκκλησία, αγαπητοί, η Εκκλησία σήμερα τρίτη Κυριακή των Νηστειών, υψώνει μπροστά μας τη σημαία της. Σημαία δε της Εκκλησίας είνε ο σταυρός. Σημαία, πού κυματίζει αιώνες τώρα και δίνει θάρρος και ανδρεία σ’ αυτούς που πιστεύουν και αγωνίζονται για όσα κήρυξε και για όσα μαρτύρησε ο Χριστός. Σημαία, που κανείς δεν μπορεί να την κατεβάση από το ουράνιο ύψος της. Σημαία, που νικά κάθε εχθρό και θριαμβεύει. Σημαία, που μια μέρα, σύμφωνα με τις προφητείες, θα νικήση όλα τα στρατεύματα τού αντιχρίστου, θα κυριαρχήση σ’ όλους τους λαούς και τα έθνη, και θα γίνη παγκόσμιος σημαία της ανθρωπότητος, που μόνο κάτω από τη δική της σκιά θα βρή ο κόσμος την ειρήνη και την ευτυχία.

Ο Χριστός, ο αιώνιος βασιλεύς, μας καλεί να καταταχθούμε στο στρατό του. Δεν μας βιάζει. Μας αφήνει ελεύθερους να εκλέξουμε πού θέλουμε να πάμε. Ή με το Χριστό ή με το διάβολο. Εθελοντάς ζητεί ο Χριστός. Το διάγγελμά του έτσι αρχίζει· «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν…» (Μαρκ. 8, 34). Ώ, πόσο ευγενικός είνε ο Χριστός! Πόσο σέβεται την ελευθερία μας, που αυτός μας την έδωσε για να ξεχωρίζουμε απ’ τά κτήνη, πού ό,τι θέλει τα κάνει το αφεντικό τους! Δεν είμαστε ζώα. Δεν είμαστε κοπάδια. Δεν είμαστε μάζες. Δεν είμαστε δούλοι. Δεν είμαστε ρομπότ. Όχι! Είμαστε άνθρωποι. Μπορούμε να εκλέξουμε το καλό ή το κακό. Το φως ή το σκοτάδι. Το Χριστό ή το διάβολο. Εμπρός, αδελφοί μου, ας ακολουθήσουμε το Χριστό!

Ελεύθεροι είμαστε ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό. Αλλ’ από τη στιγμή, που παίρνουμε την αγία απόφασι ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε όχι εκείνο που θέλουμε εμείς, αλλά εκείνο που διατάζει ο αρχηγός μας, ο Χριστός. Και το πρώτο που ζητεί από τους πιστούς του, όπως ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο, είνε το «απαρνησάσθω εαυτόν». Τι σημαίνει; Σημαίνει, να απαρνηθούμε, να μισήσουμε τον εαυτό μας.

Τον εαυτό μας να μισήσουμε; Τι παράξενος λόγος είνε αυτός; Χριστέ μου, συ δεν είπες, ότι πρέπει ν’ αγαπούμε τον εαυτό μας, και όπως αγαπούμε τον εαυτό μας ν’ αγαπούμε και τον πλησίον μας. Δική σου εντολή δεν είνε τό «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. 19,19). Πώς τώρα μας λες να μισήσουμε τον εαυτό μας;

Ο εαυτός μας, στο λόγο αυτό τού Χριστού, δεν είνε το σώμα μας, πού μας καλεί να εξοντώσουμε. Όχι. Γιατί το σώμα, με τα θαυμάσια όργανα λειτουργίας που έχει, είνε δημιούργημα τού Θεού. Είνε έξοχο καλλιτέχνημα, και πρέπει να το προσέχουμε να μην το καταστρέψουμε. Ο εαυτός μας δεν είνε το σώμα. Ο εαυτός μας δεν είνε οι καλές επιθυμίες, που φύτευσε στον κάθε άνθρωπο ο καλός Θεός. Εαυτό μας, που πρέπει να μισήσουμε και ν’ αρνηθούμε, είνε οι κακές επιθυμίες, είνε οι κακίες και τα πάθη μας, που φωλιάζουν μέσα στη ψυχή μας και τυραννούν τη ζωή μας και δεν μας αφήνουν ν’ αναπνεύσουμε ελεύθερα. Αυτές οι κακίες, που δεν προέρχονται από το Θεό, αλλά προέρχονται από την πονηρή μας θέλησι, αποτελούν ένα δεύτερο άνθρωπο, τον αμαρτωλό, τον παλαιό άνθρωπο. Έτσι ονομάζει το διεφθαρμένο εαυτό μας ο απόστολος Παύλος (πρβλ. Ρωμ. 6,6,κ.ά.). Και αυτός ο «παλαιός άνθρωπος» θέλει τα δικά του και μας κεντά διαρκώς και μας σπρώχνει στο κακό. Είνε σαν μια γυναίκα, που απατά τον καλό της άντρα και τον σπρώχνει στο έγκλημα, στην ατιμία και στη διαφθορά.

Αυτόν λοιπόν τον παλαιό άνθρωπο πρέπει να τον μισήσουμε. Να διακόψουμε κάθε σχέσι μαζί του. Να μην ακούμε τι μας λέει, αν θέλουμε να μένουμε πιστοί στο Χριστό, αν θέλουμε να μην καταντήσουμε κτήνη, αλλά να είμαστε άνθρωποι με ανώτερο προορισμό.

***

«Απαρνησάσθω εαυτόν» (αυτ.) Ας φέρουμε μερικά παραδείγματα, για να καταλάβουμε το σπουδαίο αυτό λόγο τού Χριστού.
Βρισκόμαστε σε περίοδο νηστείας. Η Εκκλησία διατάζει να νηστέψουμε. Ναί, να νηστέψουμε όλοι, εκτός από τους ασθενείς. Και την εντολή αυτή της Εκκλησίας πρέπει να την εκτελέσουμε. Αλλά να, έρχεται ο παλαιός άνθρωπος, πού έχουμε μέσα μας, και λέει· «Μην ακούς. Τί θα πή νηστεία; Μην ακούς τι λένε οι παππάδες και οι δεσποτάδες. Όλες οι μέρες είνε ίδιες. Συ να τρως και Τετάρτη και Παρασκευή και Μεγάλη ’Βδομάδα….». Τι θα κάνουμε τώρα; Δυό φωνές ακούμε. Η μιά τού Χριστού· «Νηστεία». Η άλλη της σάρκας, τού παλαιού ανθρώπου· «Τρώγε». Ποιά φωνή θ’ ακούσουμε; Αν πης στη σάρκα «Όχι, δεν θά σ’ ακούσω· θ’ ακούσω το Χριστόν», τότε εκτελείς το «απαρνησάσθω εαυτόν». Δείχνεις αυταπάρνησι, παρά τό θέλημά τού ανθρώπου, που, όπως λέει ένας άγιος, είνε ένα γουρούνι, που ποτέ δεν χορταίνει, αλλά θέλει όλο να τρώη και να παχαίνη.

«Απαρνησάσθω εαυτόν» (αυτ.) Θέλεις κι άλλο παράδειγμα; Χτυπά την πόρτα τού σπιτιού σου κάποιος. Είνε ένας δυστυχισμένος άνθρωπος. Είνε μιά χήρα, ένα ορφανό. Ζητούν τη βοήθειά σου. Δυό φωνές ακούγονται πάλι. Η μιά είνε η φωνή τού Χριστού. Η άλλη είνε η φωνή τού παλαιού ανθρώπου. Η μιά σού λέει «Δῶσε». Η άλλη «Όχι, δεν θα δώσης τίποτε, ούτε νερό στον άγγελό σου». Αδελφέ μου, ποιά φωνή θ’ακούσης; Αν ακούσης τη φωνή τού Χριστού κι ανοίξης το πουγγί σου και βοηθήσης το φτωχό, νίκησες τον παλαιό άνθρωπο, νίκησες τη φιλαυτία σου, εφάρμοσες το λόγο τού Χριστού.

«Απαρνησάσθω εαυτόν». Θέλεις τρίτο παράδειγμα; Κάποιος πάλι χτυπά την πόρτα τού σπιτιού σου. Δεν είνε φτωχός και δυστυχισμένος. Είνε εχθρός σου, σ’ έχει αδικήσει και σ’ έχει βλάψει. Έρχεται να σου ζητήση συγχώρησι. Ο Χριστός σου λέει νά τον συγχωρέσεις. Ο παλαιός άνθρωπος λέει· «Όχι, να μην τον συγχωρέσεις· να τον εκδικηθής· να τον καταδιώξης· να τού ρουφήξης, αν μπορής, και το αίμα του». Αδελφέ, ποιά από τις δυό αυτές φωνές θ’ ακούσης; Αν ακούσης το Χριστό και τον συγχωρέσης, νίκησες νίκη μεγάλη. Νίκησες τον παλαιό άνθρωπο. Νίκησες ένα από τα χειρότερα πάθη της ανθρωπίνης φύσεως, το πάθος της εκδικήσεως. Απαρνήθηκες τον παλαιό άνθρωπο και συντάχθηκες με το νέο άνθρωπο, το Χριστό. Εφάρμοσες τό «απαρνησάσθω εαυτόν».

***

Αγαπητοί μου! Ο Χριστός είνε ο αρχηγός. Ο σταυρός η σημαία μας. Εμείς οι στρατιώτες. Ας φανούμε πιστοί και αφοσιωμένοι. Ας μισήσουμε την κακία, ας διακόψουμε κάθε σχέσι με το διεφθαρμένο εαυτό μας, τον παλαιό άνθρωπο. Όχι τα θελήματά του. Όχι τα αμαρτωλά θελήματα τού εαυτού μας και των άλλων ανθρώπων, αλλά μόνο το θέλημα τού Χριστού ας εκτελούμε.

Χριστέ, βοήθησέ μας. Το θέλημά σου νά γίνεται «ως εν ουρανώ, και επί της γης» (Ματθ. 6,10).

Από το βιβλίο: Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου, Μητροπολίτου Πρ. Φλωρίνης: Κυριακή. Σύντομα κηρύγματα επί των Ευαγγελικών περικοπών.
Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο Σταυρός»

Η/Υ επιμέλεια Αικατερίνας Κατσούρη.

Παράβαλε και:
Κυριακή Γ. των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως: η Ευαγγελική περικοπή της Θ. Λ., λόγος Αγ. Γερμανού του Α. Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως.
Κυριακή Γ. των νηστειών, τησ Σταυροπροσκυνήσεωσ: υμνολογική εκλογή.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκιον Σταυρώσιμον.
Κυριακή Γ. των νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως: το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., ποιός θα εξοφλήση το χρέος, λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας, Γεωργίου Παυλίδου.
Κυριακή Γ. των νηστειών, τησ Σταυροπροσκυνήσεωσ: Η αξία της ψυχής – Μητροπ. Νέας Σμύρνης Συμεών.
Ο Σταυρός ως αξεπέραστο επίπεδο και μοντέλο Παιδείας – Πατ. Κωνσταντίνου Στρατηγοπούλου.
Λόγος εις την Κυριακήν της Σταυροπροσκυνήσεως – Αγίου Λουκά Αρχιεπ. Συμφερουπόλεως της Κριμαίας.
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως – Πατρός Αλεξάνδρου Σμέμαν
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως – ηχογραφημένη ομιλία του Αρχιμ. Π. Ανανία Κουστένη (αρχείο ήχου, mp3).
Η Ορθόδοξη Εικόνα και το Σημείο του Σταυρού – ηχογραφημένη ομιλία του καθηγητού και αγιογράφου Γεωργίου Κόρδη (αρχείο ήχου, mp3).
Ο Σταυρός – Οσίου Πατρός ημών Ισαάκ του Σύρου.
Ο σταυρός ο δικός μας και ο Σταυρός του Χριστού – Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ.
«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν», Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως – ηχογραφημένη ομιλία του Μακαριστού Δημητρίου Παναγοπούλου (αρχείο ήχου, mp3).
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (videos).
Η Θεολογία του τιμίου Σταυρού – Μητροπ. Γόρτυνος Ιερεμίου.
Λόγοι περί Σταυρού – Νέου Οσίου πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορίτου.
Προβλέπεται ειδική Νηστεία κατά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως; – Ιωάννου Φουντούλη.
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως: Ο δρόμος της Θυσίας – Ιωάννη Καραβιδόπουλου.

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.