Κάποτε μια πασίγνωστη πόρνη της Αλεξάνδρειας, είχε βάλει στοίχημα με τις άλλες πόρνες, ότι θα μπορούσε να διαφθείρει τον Άγιο Παχώμιο.
Μία μέρα λοιπόν πλησίασε τον Άγιο και άρχισε να τον προκαλεί. Ο Άγιος Παχώμιος δεν αντιδρούσε,. Της είπε μόνο:
– Έλα αύριο την τάδε ώρα, στην πλατεία της πόλης…
Η πόρνη νόμισε ότι τον κατάφερε. Την άλλη μέρα συναντήθηκαν οι δυό τους στην κεντρική πλατεία και εκεί ο Άγιος βγάζει και πετάει το ράσο του και λέει στην πόρνη:
– Έλα!
Εκείνη σάστισε και του λέει:
– Εδώ, αφού έχει κόσμο;
– Εδώ έχει κόσμο και τον φοβάσαι… Για μένα όμως, ο Θεός είναι πάνω και με παρακολουθεί διαρκώς και τον φοβάμαι…
Αυτοί είναι οι άνθρωποι! Είναι ποντικοφοβούμενοι, ανθρωποφοβούμενοι, φοβούνται πολλά πράγματα. Μόνο Θεοφοβούμενοι δεν είναι…
Αν και εμείς σε κάθε μας πράξη μας, νιώθαμε ότι ο Χριστός μας βλέπει και είναι πανταχού παρών, θα αμαρτάναμε; Από φόβο, δεν θα αμαρτάναμε…
