Θα νικήσουμε τους σωματικούς πειρασμούς με τη Χάρη του Κυρίου – Αγίου Ισαάκ του Σύρου.

1 Και πάλι ο Κύριός μας, από την πολλή του ευσπλαχνία και κατά τα θεϊκά μέτρα της χάρης του, πολύ νοιάζεται και προνοεί για μας και γι’ αυτό, αν προσέξεις με σύνεση τα παραδείγματα που θα αναφέρω, μας προέτρεψε να προσευχόμαστε και για τους σωματικούς πειρασμούς, όχι για να τους αποφύγουμε, αλλά για να μην πέσουμε ξαφνικά σε υπέρμετρες σωματικές θλίψεις και χάσουμε την υπομονή μας. Κι αυτό το οικονόμησε, γιατί είδε ότι η ανθρώπινη φύση μας είναι αδύνατη, εξαιτίας του γήινου και σαθρού σώματός μας, και δεν μπορεί να αντισταθεί στους πειρασμούς που την κυκλώνουν και, γι’ αυτό, εκπίπτει από την αληθινή αρετή, και τρέπεται σε φυγή, και νικιέται από τις θλίψεις και τους πόνους.

Απ’ εδώ και εμπρός λοιπόν ας βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας και, με τη χάρη του Κυρίου, ας περιφρονήσουμε τους σωματικούς πειρασμούς, και ας αφιερώσουμε την ψυχή μας στο Θεό, και έτσι ας περάσουμε, με τη βοήθειά του, στο στίβο αυτών των πειρασμών, και αυτός ας ευχηθούμε να μας ενισχύει και να μας διασώσει μέσα από τα κύματα που μας περικυκλώνουν. Γιατί έτσι έσωσε τον Ιωσήφ από τον πόθο της Αιγύπτιας και τον ανέδειξε πρότυπο και εικόνα της εγκράτειας. Έτσι φύλαξε και τον Δανιήλ αβλαβή στο λάκκο με τα λιοντάρια, και τους τρεις νεανίες στο καμίνι της φωτιάς, και τον Ιερεμία από το λάκκο με το βούρκο, και τον λύτρωσε και του χάρισε το έλεός του μέσα στο στρατόπεδο των Χαλδαίων. Ο ίδιος ο Θεός και Κύριος έβγαλε τον Πέτρο από το δεσμωτήριο, ενώ ήταν αμπαρωμένες οι πόρτες, και τον Παύλο τον διέσωσε από τα χέρια της ιουδαϊκής συναγωγής και, με ένα λόγο, πάντοτε και παντού είναι κοντά στους δούλους του, και τους δίνει τη δύναμη και τη νίκη, και τους φυλάει με πολλές θαυμαστές επεμβάσεις, και τους δείχνει τις σωτηριώδεις ενέργειές του μέσα σε όλες τις θλίψεις τους.

Ας έχουμε λοιπόν στις ψυχές μας ζήλο κατά του διαβόλου και των υπηρετών του, όπως είχαν οι Μακκαβαίοι, και οι άγιοι Προφήτες, και οι Απόστολοι, και οι Μάρτυρες και οι Όσιοι και Δίκαιοι. Γιατί αυτοί στήριξαν τους θείους νόμους και τις εντολές του αγίου Πνεύματος μέσα σε φοβερούς τόπους και μέσα σε πειρασμούς πολύ σκληρούς, και περιφρόνησαν τις κοσμικές απολαύσεις και τους σωματικούς πόνους, και έκαναν υπομονή, όντας δίκαιοι και πιστοί απέναντι του Θεού, χωρίς να νικηθούν από τους κινδύνους που περικύκλωναν και τις ψυχές και τα σώματά τους. Νίκησαν με την ανδρειοσύνη τους και με τη χάρη του Θεού. (188-189).
Τους μεγάλους πειρασμούς ακολουθούν μεγάλα
χαρίσματα. Οι πειρασμοί που παιδεύουν.

2 Όταν στο δρόμο της άσκησής σου βρεις ειρήνη αμετάβλητη, τότε να φοβηθείς, διότι είσαι μακριά από τον ίσιο δρόμο που περπάτησαν τα πολύπαθα πόδια των Αγίων˙ διότι όσο βαδίζεις στο δρόμο της βασιλείας του Θεού και όσο κοντεύεις να φτάσεις στην πολιτεία του Θεού, αυτό που θα σου πω να έχεις για σημάδι˙ ότι οι πειρασμοί σου γίνονται δυνατοί. Και όσο πλησιάζεις και προκόβεις, τόσο θα συναντάς περισσότερους πειρασμούς. Όταν λοιπόν καταλαβαίνεις μέσα σου διάφορους και ισχυρότερους πειρασμούς στον ασκητικό σου δρόμο, να ξέρεις ότι τότε, πράγματι, η ψυχή σου, μυστικά, προόδευσε πιο πολύ και προστέθηκε κι άλλη χάρη στην κατάσταση που βρισκόταν.

Διότι ανάλογη με το μέγεθος της χάρης, είναι και η θλίψη των πειρασμών, που φέρνει ο Θεός στην ψυχή. Και δεν εννοώ εδώ τη θλίψη των κοσμικών πειρασμών, που έρχονται καταπάνω σε κάποιους ανθρώπους, για να βάλουν χαλινάρια στην κακία τους, ούτε τις σωματικές διαταραχές, αλλά εννοώ τις θλίψεις που αρμόζουν σε μοναχούς ησυχαστές. Εάν τώρα, η ψυχή είναι αδύνατη και δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει τους μεγάλους πειρασμούς, είναι εξίσου ανεπαρκής για να δεχθεί και τα μεγάλα χαρίσματα. Γιατί ο Θεός δε δίνει μεγάλο χάρισμα χωρίς να προηγηθεί μεγάλος πειρασμός˙ γιατί ανάλογα με τη σφοδρότητα των πειρασμών ορίσθηκαν τα χαρίσματα από τη σοφία του Θεού, την οποία όμως δεν καταλαβαίνουν συνήθως οι άνθρωποι. Λοιπόν, από το μέγεθος των μεγάλων θλίψεων που σου στέλνει η πρόνοια του Θεού, καταλαβαίνεις πόση τιμή σου κάνει η μεγαλοσύνη του. Διότι ανάλογη με τη λύπη που δοκιμάζεις είναι και η παρηγοριά που δέχεσαι.
Το χάρισμα του Θεού ποτέ δεν εκδηλώνεται με τρόπο σαφή στον άνθρωπο, προτού να γευθεί αυτός την πικρία των πειρασμών και των θλίψεων. Προηγείται βέβαια το χάρισμα στο νου μας, όμως αργεί να αισθητοποιηθεί ως ενέργεια. Λοιπόν, εμείς πρέπει, κατά τη διάρκεια των πειρασμών, να έχουμε μέσα μας χαρά και φόβο. Χαρά, γιατί αξιωθήκαμε να βαδίζουμε το δρόμο που περπάτησαν οι Άγιοι και κυρίως ο Ιησούς Χριστός, που δίνει ζωή σ’ όλο τον κόσμο. Όμως, οφείλουμε να έχουμε και φόβο, μήπως η υπερηφάνειά μας φταίει και μας βρίσκουν οι πειρασμοί. Ωστόσο, όσοι είναι ταπεινόφρονες φωτίζονται από τη χάρη του Θεού και μπορούν να ξεχωρίσουν και να καταλάβουν ποιοι πειρασμοί γίνονται για την πνευματική πρόοδο και για την αύξηση της εν Χριστώ ζωής, και ποιούς πειρασμούς παραχωρεί ο Θεός για να μας παιδέψει εξαιτίας της υπερήφανης καρδιάς μας. (191-3).

Από το βιβλίο: Ανθολόγιο από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου. Ερμηνευτική απόδοση – επιμέλεια, Κωνσταντίνου Χρ. Καρακόλη, Δρος Θεολογίας, Φιλολόγου.

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.