Υπήρξε συνεργός ή ηθικός αυτουργός στη δολοφονία του Ρήγα Φεραίου
ο Γρηγόριος Ε’;
Σε βιβλίο του Γιάννη Κορδάτου θα διάβαζες: «Ο Δημήτριος Οικονόμου, Κοζανίτης την καταγωγή, που είχε και εμπορικό στην πύλη, τον πρόδωσε (το Ρήγα Φεραίο). Δίχως άλλο ο προδότης αυτός ήταν τυφλό όργανο της αντίδρασης και πράκτορας του οικουμενικού πατριαρχείου, που παρακολουθούσε τις ενέργειες και τη δράση του Ρήγα και τον κατασκόπευε… αποφάσισε να τα προδώσει όλα εκτελώντας διαταγές του πατριαρχείου και των Φαναριωτών. Προδότης έγινε και ο μητροπολίτης Βελιγραδίου Μεθόδιος. Ήταν μυημένος και τα ήξερε όλα… γι’ αυτό και η αυστριακή ανάκριση δηλώνει καθαρά πως κατόπιν εμπιστευτικών καταγγελιών έπιασε το Ρήγα» Γ. Κορδάτου, Ρήγας Φεραίος και η βαλκανική ομοσπονδία, σελ. 150 – 151.
Όσο και να επιμένεις – μελετώντας – στο αναφερόμενο βιβλίο του Γ. Κορδάτου, όσο και να ερευνήσεις τις παραπομπές και τις πηγές που αναφέρονται, αποδείξεις και τεκμήρια που να δικαιολογούν τις βαρειές κατηγορίες δε θα βρεις˙ οι κατηγορίες αρχίζουν να έρχονται βιαστικά σαν συλλογισμοί και σύντομα διατυπώνονται και διακηρύσσονται σαν απόλυτα αξιώματα. Και αν κάνεις την προσπάθεια ν’ ανατρέξεις σε σύγχρονες και άμεσες πηγές εντελώς διαφορετικές κρίσεις και μαρτυρίες θα εντοπίσεις.
Ο Χριστοφόρος Περραιβός λ.χ. βρισκόμενος συνήθως μαζί με το Ρήγα και αφού διέφυγε τη σύλληψη ως Γάλλος υπήκοος, δεν αναφέρει πουθενά τίποτα για κατατρεγμό ή προδοσία του Ρήγα εμπνευσμένη από το πατριαρχείο και ειδικότερα από το Γρηγόριο τον Ε’. Και ο ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας που τόσο θαυμάζει το Ρήγα και πολλές φορές επικρίνει το πατριαρχείο δε συνηγορεί για κατατρεγμό και για προδοσία του Ρήγα εμπνευσμένη από το πατριαρχείο όταν γράφει: «Η τύχη, ήγουν μερικά αναγκαία συμβεβηκότα, οπού ο ανθρώπινος νους δεν δύναται να προϊδή ανέτρεψε και ηφάνισε όλα τα προμελετήματα και κατορθώματα του μεγάλου Ρήγα…». Ελληνική Νομαρχία, βιβλ. α’, σελ. 43.
Συνεχίζεται. …
Από το βιβλίο: Ιστορικές γραμμές, του Φιλολόγου – Ιστορικού, Εκπαιδευτικού Μ.Ε., Ιωάννου Ν. Παπαϊωάννου.
Τόμος Α’. Λάρισα 1979
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
