Η ανάσταση του ταύρου – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.

Όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος βαπτίσθηκε Χριστιανός, μερικοί Ιουδαίοι πλησίασαν την μητέρα του, την Αγία Ελένη, και της έκαναν παράπονα, γιατί ο βασιλιάς προσκύνησε έναν κατάδικο άνθρωπο, τον οποίο οι πατέρες τους είχαν σταυρώσει ως κακούργο. Όταν το έμαθε ο Μέγας Κωνσταντίνος ζήτησε από τους Εβραίους να πάνε στο παλάτι και να διαλεχθούν με τους Επισκόπους του Χριστού μπροστά του.
Οι Εβραίοι εξέλεξαν πράγματι δώδεκα διδασκάλους τους, οι οποίοι, εκτός από την γλώσσα των Φαρισαίων, γνώριζαν και ελληνικά και λατινικά. Ένας δε απ’ αυτούς, ονόματι Ζαμβρής, ήταν μάγος μεγάλος και από όλους τους άλλους πονηρότερος.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε πλάι του μόνο τον Άγιο Σίλβεστρο. Ο Άγιος μίλησε χωριστά μα τον καθένα και με τα σοφά του λόγια καθήλωσε τους παρισταμένους. Οι μεν Χριστιανοί χάρηκαν, οι δε Εβραίοι έμειναν άφωνοι, μη δυνάμενοι ν’ αντισταθούν. Μόνο ο Ζαμβρής δεν είχε μιλήσει ακόμη μαζί του. Πανούργος καθώς ήταν, είπε στον βασιλιά:
-Ο Σίλβεστρος είναι πολυλογάς, και μας νικά στην διάλεξι… Άλλ’ ας αφήσουμε τα λόγια, γιατί τα έργα έχουν μεγαλύτερη αξία. Πρόσταξε να φέρουν εδώ έναν άγριο ταύρο και τότε θα γνωρίσετε την δύναμι του θεού μου, του οποίου το όνομα είναι τόσο φοβερό, ώστε κανείς δεν μπορεί να το ακούση και να μην πεθάνη αμέσως. Για τον λόγο αυτό οι προπάτορές μας, όταν ήθελαν να θυσιάσουν μεγάλους ταύρους, έλεγαν στο αυτί του ζώου το θείο όνομα και αμέσως αυτό πέθαινε? ας πη λοιπόν και ο Σίλβεστρος το όνομα του Θεού στο αυτί του ταύρου, και εάν το ζώο πεθάνη, τότε ο Θεός του είναι ο αληθινός. Εάν όμως ο ταύρος μείνη ζωντανός, να του πω κι εγώ στο αυτί το όνομα του θεού μου. Και εάν πεθάνη τότε ο ταύρος, να με πιστέψετε.
Ο θείος Σίλβεστρος παρεκάλεσε τον βασιλιά να στείλη ανθρώπους να φέρουν τον αγριώτερο ταύρο που θα έβρισκαν. Και πράγματι έφεραν έναν ταύρο δεμένο με σχοινιά, που με δυσκολία τον κρατούσαν τριάντα άνδρες. Ο Άγιος ζήτησε από τον Ζαμβρή να δοκιμάση πρώτος. Εκείνος, με πολλή έπαρσι, πλησίασε τον ταύρο, είπε μυστικά τα μαγικά του και το ζώο έπεσε κάτω νεκρό. Οι Ιουδαίοι χάρηκαν και άρχισαν να περιγελούν τον Άγιο. Εκείνος όμως τους διέταξε να σταματήσουν και είπε:
-Εγώ κηρύττω τον Δεσπότη Χριστό, ο οποίος φωτίζει τυφλούς, καθαρίζει λεπρούς, θεραπεύει παραλύτους, ανασταίνει νεκρούς και γιατρεύει κάθε ασθένεια. Είναι φανερό ότι ο Ζαμβρής δεν ωνόμασε τον Θεό, αλλά τον διάβολο, ο οποίος μπορεί να δώση θάνατο, αλλά δεν μπορεί ν’ αναστήση κάποιον. Γι’ αυτό λοιπόν, Ζαμβρή, αν θέλης να σε πιστέψουμε, ανάστησε το ζώο και τότε όλοι μας θα πιστέψουμε στον θεό σου.
Ο Ζαμβρής άρχισε να διαμαρτύρεται και να λέη πως κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε ν΄αναστήση το ζώο. Ο βασιλιάς θύμωσε και του είπε:
-Θαυμάζω, Ζαμβρή, την αναισχυντία σου. Εσύ όμως είπες να λείπουν τα λόγια και μόνο έργα να γίνωνται. Τώρα αυτός υπόσχεται ν’ αναστήση τον ταύρο κι εσύ λες πως είναι αδύνατο. Αλλά αν κάνη τον λόγο του έργο, συμφωνείτε να πιστέψετε στον Χριστό όλοι;
Οι Ιουδαίοι, νομίζοντας ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, ωρκίσθηκαν να γίνουν Χριστιανοί. Τότε ο Άγιος γονάτισε, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και άρχισε να προσεύχεται. Μετά γύρισε προς τον νεκρό ταύρο και είπε:
-Εις το όνομα του Δεσπότου Ιησού Χριστού, ο οποίος εσταυρώθη επί Ποντίου Πιλάτου, σήκω και στάσου ήμερος εδώ μπροστά μου.
Πράγματι ο ταύρος σηκώθηκε και πλησίασε τον Άγιο. Εκείνος του έλυσε όλα τα σχοινιά, τον χάιδεψε και του είπε:
-Γύρνα στον τόπο σου ήμερος και μην τολμήσης να πειράξης κανέναν ποτέ. Και ούτε άλλος να βλάψη εσένα, ούτε να σε σκοτώση, αλλά αφού ζήσης τον διατεταγμένο καιρό, να πεθάνης με φυσικό θάνατο.
Ο ταύρος, αφού άκουσε υπομονετικά και με κατεβασμένο το κεφάλι τα λόγια του Αγίου Σιλβέστρου, έκανε μεταβολή και αποχώρησε. Οι δε Ιουδαίοι έπεσαν στα πόδια του Αγίου και τον παρακαλούσαν να τους συγχωρήση. Ο ευσεβής βασιλιάς προσκύνησε τον Άγιο, η δε βασίλισσα και οι άρχοντες, οι οποίοι ήταν παρόντες, ζήτησαν κι αυτοί το άγιο Βάπτισμα. Ο δε μακάριος Σίλβεστρος τους κατήχησε όλους, Ιουδαίους και ειδωλολάτρες, και τους είπε να νηστεύσουν κατά την τάξι αρκετές ημέρες με ελεημοσύνες και δάκρυα. Τότε τους βάπτισε εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του αληθινού Θεού.
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006

Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Θαυμαστά γεγονότα, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.