Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής, ο εκ Γεωργίας: Η διδασκαλία του περί της υπακοής – ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ.

Στις αρετές ο Γέροντας, εκτός από το φόβο του Θεού, συνυπολόγιζε ως ιδιαίτερα σημαντική και την υπακοή. Πάντα έλεγε ότι με την υπακοή μπορείς να πετύχεις τη θεία σοφία, αλλά πως και η υπακοή χρειάζεται μεγάλη σοφία. Μια φορά ρώτησε κάποιον πολύ καλό υποτακτικό του:

-Αλήθεια, σε όλα πρέπει να με υπακούς;
-Ναι, π. Γαβριήλ.
-Μεγάλη ανοησία! Αν εγώ πέσω στο γκρεμό, θα μ’ ακολουθήσεις και εσύ; …

-Την ευλογία του Κυρίου την έχει κάθε άνθρωπος. Ένας άγιος μοναχός είπε στον δόκιμο που είχε κοντά του: «Πήγαινε στο μποστάνι και φύτεψε αυτό το λάχανο ανάποδα». Ο δόκιμος σκέφθηκε: «Από τα γεράματα δεν ξέρει τι λέει». Και το φύτεψε όπως ήταν κατά τη γνώμη του σωστό. Το λάχανο όμως δεν ευδοκίμησε. Γι’ αυτό ο μοναχός του είπε: «Αυτός είναι ο καρπός της ανυπακοής». Ο δόκιμος ζήτησε συγχώρεση και το ξαναφύτεψε ανάποδα. Και αυτό βλάστησε. «Τώρα αυτός είναι ο καρπός της υπακοής», είπε ο μοναχός.

Όταν χάρισαν στον π. Γαβριήλ λίγα μήλα, είπε στη μ. Παρασκευή:
-Να τα κάνουμε γλυκό. Όμως να τα βράσεις μαζί με τα κουκούτσια τους.
Εκείνη δεν τον άκουσε. Σκέφτηκε ότι έτσι το γλυκό θα ξινίσει. Και τα έβρασε όπως εκείνη θεώρησε σωστό, χωρίς δηλαδή τα κουκούτσια τους. Σε λίγο καιρό όμως όλο το γλυκό χάλασε.

Όταν κάποιος πρόσφερε στον Γέροντα τριάντα αυγά, εκείνος του ζήτησε να πάρει πίσω τα δεκαπέντε αλλά ο πιστός αρνήθηκε. Τότε ο π. Γαβριήλ τα πέταξε!
-Δεν μπορούσα να φάω τον καρπό της ανυπακοής, σχολίασε με λύπη.

Μια μέρα επισκέφτηκε τον Γέροντα κάποιος δόκιμος του μοναστηριού για να τον συμβουλευτεί σε διάφορα ζητήματα. Ο π. Γαβριήλ του πρόσφερε λίγο φαγητό κι εκείνος αρνήθηκε. Λίγο αργότερα, του πρότεινε πάλι να φάει, και για άλλη μια φορά ο δόκιμος δεν δέχτηκε, ισχυριζόμενος ότι είχε ήδη φάει. Τότε ο Γέροντας του μίλησε αυστηρά και τον έδιωξε από το κελί του. Ρωτήσαμε μετά τον Γέροντα:
-Σε τί έφταιξε και του θυμώσατε;
-Πώς να τον συμβουλέψω; Αφού ήταν ανυπάκουος. Τον παρακαλούσα να φάει κι αυτός μου αρνιόταν. Πώς θα καταλάβαινε λοιπόν όλα τα υπόλοιπα που θα του έλεγα;

Ο Δαβίδ Κοντζάρια θυμάται:
«Μια φορά, στο Σαμτάβρο, ο π. Γαβριήλ έβαλε ορισμένους εκπροσώπους από την κυβέρνηση να γονατίσουν. Εγώ απόρησα και σκέφτηκα: ¨Μα πώς γονάτισαν;¨ Τότε με κοίταξε ο π. Γαβριήλ και με φώναξε. Όταν πήγα κοντά του, είπε και σε μένα να γονατίσω. Όμως αρνήθηκα, μη γνωρίζοντας τότε τι είναι η υπακοή.
-Δεν θα γονατίσω, του απάντησα.
-Θα γονατίσεις, μου είπε.
Και ξαφνικά, λύγισαν τα γόνατά μου και έπεσα κάτω με τόση δύναμη, που χτύπησα το μέτωπό μου στο έδαφος. Μέχρι να μου ζητήσει να σηκωθώ, μου ήταν αδύνατο να σηκωθώ από μόνος μου».

Η Νάνα Μερκβιλάτζε διηγείται:
«Ο αδελφός μου είχε χρέος και αποφάσισε να πουλήσει το αυτοκίνητό του, αλλά κανείς δεν το αγόραζε. Φορτωμένη από τα προβλήματα της οικογενείας μου πήγα στον π. Γαβριήλ. Δεν είχα προλάβει να μιλήσω στον Γέροντα για τίποτα, όταν ο ίδιος με ρώτησε μήπως ήξερα κάποιον που πουλούσε το αυτοκίνητό του, διότι χρειάζονταν ένα στο μοναστήρι. Εγώ χάρηκα και αμέσως του μίλησα για τον αδελφό μου που ήθελε να πουλήσει το αυτοκίνητό του, αλλά κανείς δεν του έδινε τα χρήματα που ζητούσε.
-Να φέρει αύριο το αυτοκίνητό του στο μοναστήρι και θα του δώσουν ότι ζητήσει. Έτσι θα ευλογηθεί και αυτός και η οικογένειά του, μου είπε ο Γέροντας.
Γύρισα χαρούμενη στο σπίτι, αλλά, προς μεγάλη μου έκπληξη, ο αδελφός μου αρνήθηκε να δώσει το αυτοκίνητο στο μοναστήρι, με τη δικαιολογία ότι εκείνες τις μέρες το χρειαζόταν. Μερικές μέρες αργότερα τον συλλάβανε. Έτρεξα στον π. Γαβριήλ στενοχωρημένη, και προτού του μιλήσω με ρώτησε:
-Παιδί μου, ξέρεις τί έγινε στο μοναστήρι;
Τί, π. Γαβριήλ;
-Γνωρίζεις τον γιατρό μας; Θέλοντας να τον ευχαριστήσω για τον κόπο που έκανε για μένα, του είπα να διαλέξει ένα από τα δύο αρνιά που δώρισαν στο μοναστήρι και να το πάρει στο σπίτι του. Εκείνος συμφώνησε, διάλεξε ένα, έβαλε την κορδέλα, αλλά μετά σκέφτηκε πως θα ήταν καλύτερα να το πάρει μια άλλη φορά. Και ξέρεις τί έγινε; Το αρνί που είχε διαλέξει ψόφησε. Ξέρεις γιατί; Διότι δεν υπάκουσε στην προτροπή του μοναχού.
Τότε κατάλαβα πως όλα αυτά μου τα έλεγε για τον αδελφό μου».

Από το βιβλίο: «ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ, «Ο Αγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και ομολογητής (1929 – 1995).
Μετάφραση ΝΑΝΑ ΜΕΡΚΒΙΛΑΤΖΕ
Γλωσσική επιμέλεια ΦΑΝΗ ΡΟΠΟΚΗ
ΑΘΗΝΑ 2013.

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα, Ιερές Ακολουθίες. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.