Σημειωματάριο από τις συναντήσεις μου με τον Γέροντα Πορφύριο.
Εάν έχεις κανένα πρόβλημα τηλεφώνησέ μου.
Είχα πολλά προβλήματα και στενοχωρούμην πολύ. Χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Γέροντας και με ρώτησε «Συμβαίνει τίποτα στη ζωή σου;». Εγώ του είπα ψέματα, πως όχι δεν συνέβαινε τίποτα και μου είπε: Εάν έχεις κανένα πρόβλημα τηλεφώνησέ μου.
Θα γίνεις μανούλα.
Είχα σχέσεις με κάποιον νέο και έμεινα έγκυος. Δεν του το είπα. Αλλά ο Γέροντας μου έπιασε το χέρι, το φίλησε και μου είπε «θα γίνεις μανούλα, μην χαλάσεις το παιδί. Θα παντρευτείς αυτόν τον νέο». Πράγματι παντρεύτηκα τον πατέρα του παιδιού.
Έλα μωρέ, κύστις είναι.
Ήμουν λεχώνα 18 ημερών. Ο γιατρός μου είπε πως έχω καρκίνο του θυρεοειδούς. Ο Γέροντας είπε: «Έλα μωρέ, κύστις είναι». Δεν ξέρω εάν ήταν κύστις ή ο Θεός δια των ευχών του Γέροντα την έκανε κύστη.
Το καϋμένο το κοριτσάκι.
Στο «Παίδων» οι γιατροί μου είπαν, ότι η κόρη μου έχει σάρκωμα στο λαιμό της. ο Γέροντας γνωμάτευσε αλλοιώς. Το παιδί έχει αδενοπάθεια. Εμείς αυτά που έχει το παιδί, τα λέμε στο χωριό «χελώνια». Το παιδί έγινε καλά αφού το σταύρωσε ο Γέροντας.
Αυτή την κόρη μου όταν ήμουν ακόμη έγκυος την είδε στην κοιλιά μου – είχα παράταση 15 ημέρες – και είπε «το καϋμένο το κοριτσάκι τι καλό που είναι». Τότε δεν γινόντουσαν υπερηχογραφήματα για να ξέρουμε το φύλο του παιδιού.
Κακό κυκλοφορικό.
Είπε στον άνδρα μου που είναι γιατρός, ότι στην οικογένειά του έχουν κακό κυκλοφορικό σύστημα. Εκείνος γέλασε λίγο ειρωνικά. Πολύ σύντομα ακολούθησαν αλλεπάλληλα εγκεφαλικά του πατέρα του και εμφράγματα του ίδιου του συζύγου μου.
Όταν θα έλθει το αγόρι, θα έλθουν και τα οικονομικά.
Ήταν του Ευαγγελισμού του 1985. Πήγαμε να πάρουμε την ευχή του. Μου είπε. «Κάνε μια μετάνοια στην Παναγία». Εγώ δεν ήξερα να κάνω μετάνοιες. Γέλασε και με έστειλε στην Γερόντισσα του Μοναστηριού να μου δείξει πως κάνουν μετάνοιες. Όταν γύρισα με έβαλε να κάνω την μετάνοια στην Παναγία και μου είπε: «Άνοιξε το παλτό σου». Το άνοιξα. Σταύρωσε την κοιλιά μου και είπε «Κύριε Ιησού Χριστέ, δος αυτής τέκνον». Αντέδρασα αμέσως λέγοντάς του. «Γέροντα θα πεθάνω αν μείνω έγκυος (είχε προηγηθεί εγκυμοσύνη και το έμβρυο πέθανε και ταλαιπωρήθηκα πολύ). Αλλά ο Γέροντας απάντησε «έλα τώρα, θα κάνεις ένα αγόρι πολύ καλό και θα έχουν οι αδερφές του έναν αδερφούλη». Τότε αντέδρασε ο άνδρας μου: «Γέροντα δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα οικονομικά. Δεν μου φθάνουν τα χρήματα να θρέψω τόσους ανθρώπους» και ο Παππούλης είπε: «Όταν θα έρθει το αγόρι θα έρθουν και τα οικονομικά». Πράγματι έτσι έγινε. Γεννήθηκε ένα αγόρι πράγματι πολύ καλό και ο Θεός έστειλε πλούσια τα ελέη του.
Πού είσαι Γέροντα;
Κάποια νύχτα έκλαιγα γιατί είχαμε μεγάλα βάσανα και έλεγα: «Πού είσαι Γέροντα, πού είσαι Γέροντα». Τότε χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Γέροντας ο οποίος μου είπε «θα με αφήσεις να κοιμηθώ απόψε;». Δια των ευχών του τα βάσανα μαλάκωσαν και ξεπεράστηκαν.
Ο Χριστός σήμερα είναι μέσα στο σπίτι σας.
Ήμουν έγκυος στις μέρες μου να γεννήσω τον γυιό. Και ήρθα στην Αθήνα. Στο σπίτι μου ήταν και οι γονείς μου. Ήταν Παρασκευή προ του Λαζάρου το 1968. Ο πατέρας μου σηκώθηκε και ξαφνικά τον ακούω να λέει «Παναγιά μου, τι ζαλάδα είναι αυτή που έχω». Πήρα αμέσως τηλέφωνο το Γέροντα. Το σήκωσε με το πρώτο κτύπημα και μου είπε «Μεγάλη τιμή σας έκανε ο Χριστός σήμερα. Είναι μέσα στο σπίτι σας. Μην φοβηθείς», και γελούσε. Είπα στον πατέρα μου τι μου είπε ο Γέροντας κι εκείνος (είχε τελειώσει και εκκλησιαστική σχολή, και ήταν πιστός άνθρωπος) κατάλαβε αυτό που εγώ δεν είχα καταλάβει. Ξάπλωσε στο κρεββάτι, σταύρωσε τα χέρια του και έλεγε «Θεέ μου, Θεέ μου», κοιμήθηκε σε λίγα λεπτά με το «Θ» του «Θεέ μου» στα χείλη του.
Αιφνίδια παρουσία μετά την Κοίμησή του.
Έπεσα από την σκάλα του σπιτιού μου, έναν όροφο. (εσωτερική, στενή, στριφτή σκάλα) και κατέληξα, ο Θεός ξέρει πώς, μέσα στο υπνοδωμάτιό μου και χτύπησα στο κεφάλι από την γωνία του κρεββατιού. Κόπηκε το αυτί μου, πρήστηκε το κεφάλι μου και η γλώσσα μου κρεμάστηκε σαν παράλυτη έξω από το στόμα μου. Προσπαθούσα να πω «Παναγία» και δεν μπορούσα. Το πάτωμα γέμισε αίματα και τρόμαξα. Εκείνη την στιγμή βλέπω τέσσαρα – δύο ζεύγη καλογερικά παπούτσια και τα ράσα δύο μοναχών στα δεξιά μου, μέσα στο δωμάτιό μου. Δεν είδα πρόσωπα. Δεν μπορούσα να σηκώσω παραπάνω τα μάτια μου. Κάτι μου τα κράταγε. Ήταν δύο καλόγεροι που στέκονταν εκεί δίπλα μου, στραμμένοι προς εμένα. Αμέσως «ένοιωσα» ότι ήταν ο Πορφύριος, ο Παππούλης και ο γέρων Παΐσιος. Ήρθαν και οι δύο να με προστατεύσουν, γιατί λίγο πριν πέσω είχα τις φωτογραφίες και των δύο και τους μιλούσα και τους παρακαλούσα και τους ασπαζόμουν.
Απαλλαγή από μια επικίνδυνη φίλη.
Έκανα παρέα με κάποια κοπέλα στην επαρχιακή πόλη που μένω. Μια νύχτα βλέπω στον ύπνο μου τον Γέροντα (είχε κοιμηθεί τότε εν Κυρίω) και μου είπε αυστηρά: «Τί δουλειά έχεις εσύ με αυτό το κορίτσι;» Του είπα: «Είναι πολύ καλή, Γέροντα, έχει καλή ψυχή, γιατί να μην την κάνω παρέα;». Τότε άρχισε να χτυπάει το κεφάλι του με το χέρι του σε γροθιά και μου έλεγε: «Δεν καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις».
Τελικώς απεδείχθησαν πολλά και πολύ κακά πράγματα. Στόχευε στον άνδρα μου, στο παιδί μου, κατασυκοφάντησε τις κόρες μου και εμένα, και συνέβαλε σε οικονομική ζημία μου.
Ο Θεός να ελεεί αυτήν και εμάς.
Οι ακολουθίες του.
Στη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας ο Γέροντας Πορφύριος είναι άγιος. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις δώδεκα χρόνια μετά την κοίμησή του έχουν τυπωθεί τρεις ακολουθίες γι’ αυτόν.1 Ο δε αείμνηστος μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης μου είχε ειπεί επί λέξει: «Ο Γέροντας Πορφύριος είναι άγιος καθώς και ο Σωφρόνιος είναι Πατήρ της Εκκλησίας».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ.
1. Βλ. στη σελίδα 11 του παρόντος.
Από το βιβλίο: Θαυμαστά γεγονότα και συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου. Αθήναι, Σεπτέμβριος 2009.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
