Στης μάχης τον καπνό, που πνίγει το λαγκάδι, ο Σουλιώτης όλα τα έχει λησμονήσει, πείνα και δίψα. Και το Σούλι πέφτει ξέμακρα, και σαν λησμονημένο είναι και εκείνο τ’ άχαρο.
Και εκεί που πολεμάει το παλληκάρι το αγλύκαντο, μέρα και νύχτα, ακούει μια γνώριμη φωνή, που τον ξυπνάει:
-Λοιπόν το Σούλι δεν χάθηκε και ζη.
Ήταν η Λάμπη, η αδελφή του παλληκαριού.
-Τί καλά μου φέρνεις, Λάμπη;
-Ζεστή κουλούρα, αδερφέ, που σου τη ζύμωσα με τα χεράκια μου και η μάνα την έψησε στην ανθρακιά μονάχη. Έλα να φας και να ξαποστάσης.
-Δεν μπορώ, καημένη, να παρατήσω το τουφέκι…
-Αυτό είναι η συλλογή σου, Νάση; Έρχομαι εγώ και σου κρατώ τον τόπο σου… Να, σου έστρωσα! Και δος μου το τουφέκι.
Χαμογελά ο αδερφός ο καπνισμένος. Και δεν έχει ανάγκη να μάθη την κορασιά πως πιάνουν το τουφέκι.
Ο πόλεμος βαστούσε πάντα. Με χέρι σταθερό γέμιζεν εκείνη και σημάδευε. Και ο αδερφός της παραπέρα έτρωγε ήσυχος και μονάχα την πείνα του άκουγε, τη θεριεμένη μέσα του.
Και ο πόλεμος βαστούσε. Και εκεί ένα βόλι ήρθε και πέτυχε κατάστηθα την κορασιά. Και αυτή έκανε καρδιά και δεν μιλούσε. Το αίμα πλημμύριζε τον κόρφο της. η Λάμπη σημάδευε και τουφεκούσε.
-Έφαγες, Νάση;
-Κοντεύω, ακόμα λίγο, Λάμπη.
Η κόρη ξαναρώτησε και δεύτερη και τρίτη φορά. Και τότε με ένα πήδημα το παλληκάρι βρέθηκε κοντά της. Άρπαξε το τουφέκι και ήσυχο, καθώς είχε τραβηχτή, ξανάρχισε τον πόλεμο.
Αμίλητη η Σουλιωτοπούλα πήγε παραπίσω και έπεσε.
Και ο πόλεμος βαστούσε…
«Μεγάλα Χρόνια», 1930 Γιάννης Βλαχογιάννης.
Η καταστροφή του Σουλίου.
Μαύρο πουλάκι ξέβγαινε ‘πομέσα από το Σούλι.
Είχε τα μάτια του θολά, τα νύχια ματωμένα
και πέταγε ολομόναχο και στη Φραγκιά τραβούσε.
Πατριώτες το ρωτήσανε, πατριώτες το ρωτάνε:
-Πουλάκι, πούθεν έρχεσαι και πούθε κατεβαίνεις;
-Από το Σούλι έρχομαι και στη Φραγκιά πηγαίνω.
-Πουλάκι, πες μας τίποτα από το Κακοσούλι,1
που ‘κανε την Αρβανιτιά και φόρεσε τα μαύρα.
-Τί να σας πω, μαύρα παιδιά, τί να σας μολογήσω;
Πήραν το Σούλι, πήραν το, πήραν τον Αβαρίκο,2
την Κιάφα την περήφανη και κοσμοξακουσμένη.
Εκάη κι ο καλόγερος στο δοξασμένο Κούγκι.3
Δημοτικό.
Υποσημειώσεις.
1. Άλλη ονομασία του Σουλίου.
2. Χωριό του Σουλίου.
3. Ονομαστό και ισχυρότατο φρούριο του Σουλίου.
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
