Αρκετοί από ‘μας, αν όχι όλοι μας, αυτή την δύσκολη εποχή της πανδημίας, ακούγοντας διαφορετικές απόψεις, βρεθήκαμε σε αυτό το δίλλημα. Να ακούσουμε δηλαδή αποκλειστικά τους ιεράρχες μας ή τον πνευματικό μας ή αποκλειστικά τους επιστήμονες;
Η αλήθεια είναι, πως κι εγώ προσωπικά αντιμετώπισα αυτό το δίλλημα. Βρέθηκα ανάμεσα δηλαδή σε αυτούς που πρότειναν άνευ όρων υπακοή στους θρησκευτικούς μας ηγέτες και σε αυτούς που πρότειναν άνευ όρων υπακοή στους ιατρούς.
Αρχικά να ξεκαθαρίσω, πως ούτε θεολόγος είμαι για να μπορώ να αποφανθώ υπέρ των θρησκευτικών μας ταγών αλλά ούτε και ιατρός για να αποφανθώ υπέρ της επιστήμης.
Όπως όλοι μας, έψαχνα κι εγώ λύση. Κάτι να με φωτίσει να αποφασίσω. Κάτι που θα έλυνε αυτόν τον ηθικό – ιδεολογικό – επιστημονικό ‘’γόρδιο δεσμό’’ που προέκυψε.
Και η λύση δεν άργησε να βρεθεί. Εμφανίστηκε μπροστά μου απρόσμενα, όσο απρόσμενα μπήκε και στη ζωή μας και ο εξ ανατολών ορμώμενος ιός.
Διαβάζοντας τυχαία προ ημερών, την ανάρτηση μιας φίλης στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είδα την αλήθεια σε ένα απόφθεγμα δύο, το πολύ τριών, γραμμών που έλεγε το εξής απλό και συνάμα εντυπωσιακό: ‘’Πίστη χωρίς εμπιστοσύνη στην επιστήμη καταντά θρησκοληψία. Επιστήμη χωρίς πίστη καταντά αλαζονεία’’. Πόσο αληθινό και συνάμα πόσο απλό, λιτό και περιεκτικό.
Η επιστήμη, η ‘’απλουστευμένη περιγραφή’’ δηλαδή του τρόπου λειτουργίας του κόσμου που μας περιβάλει, είναι το δώρο του Θεού για να αντιληφθούμε το άλλο του δώρο. Το δώρο δηλαδή της ζωής, του περιβάλλοντος και το πώς όλο αυτό λειτουργεί.
Γι’ αυτό λοιπόν, όταν κρατάμε το δώρο αλλά απαρνιόμαστε την πίστη μας (με λίγα λόγια αυτόν που μας χάρισε το δώρο), γινόμαστε αλαζόνες. Ξαφνικά αποφαινόμαστε πως μπορούμε μόνοι μας να τα βγάλουμε πέρα. Πως δεν έχουμε ανάγκη την Θεία βοήθεια και χάρη.
Από την άλλη, αποδεχόμενοι μόνο τον δωρίζοντα αλλά όχι το δώρο του, την επιστήμη δηλαδή, γινόμαστε οπαδοί. ‘’Κομματικός στρατός’’ που δηλώνει τυφλή υπακοή και υποταγή στον ‘’αρχηγό’’ και στα όσα λέει. Εδώ ξεχνάμε όμως, πως άλλο οπαδός και άλλο πιστός. Άλλο, ‘’κομματικός στρατός’’ και άλλο ποίμνιο.
Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να αποφασίσω τι απ’ όσα ακούμε είναι αληθές και τι ψευδές. Δεν θα μπορώ να πάρω θέση, καθότι δεν διαθέτω τις γνώσεις, και να σας ‘’συμβουλεύσω’’. Ξέρω όμως, πως στο κέντρο έχεις καλύτερη θέαση του χώρου που βρίσκεσαι και πιο αντικειμενική κρίση, αν κάποιος σου ζητήσει την ‘’περίληψη’’ των όσων βλέπεις.
Έτσι, σας θερμοπαρακαλώ. Μακριά από ‘’οπαδικές’’ κρίσεις και αποφάσεις. Μακριά από άκριτες κρίσεις. Μακριά από άκριτες αναπαραγωγές απόψεων άλλων που μπορεί εν τέλει να μην συμφωνούμε και με αυτές.
Τέλος, θα ευχηθώ από καρδιάς του χρόνου τέτοια εποχή να κάνουμε τον απολογισμό μιας πραγματικά όμορφης και ευλογημένης και φωτεινής χρονιάς, απαλλαγμένοι από κάθε ιό. Καλή χρονιά σε όλους και όλες με υγεία, αγάπη, Θεία φώτιση σε εσάς και τις οικογένειές σας και κάθε καλό.
Χρήστος Ε. Παπαχρήστος
