Α’ Τιμ. 4,9-15
«Έως έρχομαι πρόσεχε τη
αναγνώσει»
(Α’ Τιμ. 4,13)
Ο απόστολος, αγαπητοί μου, ο απόστολος Παύλος γράφει σ’ ένα μαθητή του. Είχε πολλούς μαθητάς ο Παύλος. Οι μαθηταί του ήταν πρόσωπα, που είχαν πιστέψει στο ευαγγέλιο, είχαν βαπτιστή, και η καρδιά τους καιγόταν από αγάπη στο Χριστό. Ακολουθούσαν τον Παύλο στις αποστολικές του περιοδείες και τον βοηθούσαν πολύ στο έργο του. Κοντά στο μεγάλο απόστολο είχαν γίνει κι αυτοί μικροί απόστολοι. Πολλά οφείλει η Εκκλησία στους μαθητάς αυτούς του Παύλου, που ύστερα από το μαρτυρικό θάνατό του συνέχισαν να κηρύττουν το Χριστό στα διάφορα μέρη.
Ένας διαλεχτός μαθητής του Παύλου, που ποτέ δεν τον εγκατέλειψε, αλλά πάντα έμεινε πιστός στο αποστολικό έργο, ήταν και ο Τιμόθεος. Ο Τιμόθεος χειροτονήθηκε απ’ τα χέρια του αποστόλου Παύλου επίσκοπος στην Έφεσο, σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Μικράς Ασίας, όπου και μαρτύρησε, γιατί ήλεγξε κάτι καρναβάλια που γίνονταν στην πόλι αυτή. Ακούτε σεις, που σώνει και καλά τις άγιες μέρες του Τριωδίου θέλετε να κάνετε καρναβάλια, να χοροπηδάτε, να τραγουδάτε αισχρά τραγούδια, να μεθάτε και να κυλιέστε σαν τα κτήνη; Αν δεν θέλετε ν’ ακούσετε τον επίσκοπό σας, ακούστε τον άγιο Τιμόθεο, που όχι μόνο με το λόγο αλλά και με το αίμα του φωνάζει και διαμαρτύρεται για τις ειδωλολατρικές εκδηλώσεις των ημερών μας, όπως είνε τα καρναβάλια.
Προς τον Τιμόθεο λοιπόν, τον εκλεκτό μαθητή, γράφει ο απόστολος Παύλος. Δίνει διάφορες συμβουλές. Γιατί ο Τιμόθεος τώρα πια δεν είνε ένας μαθητής, αλλά έχει υπεύθυνη θέσι μέσα στην Εκκλησία. Ο Τιμόθεος είνε επίσκοπος, και ως επίσκοπος είνε υποχρεωμένος να φροντίζη για την πνευματική πρόοδο όλων των χριστιανών. Έχει καθήκον να ενισχύη τους αδυνάτους, να παρηγορή τους θλιμμένους, να κατηχή τους νέους, να διδάσκη τους μεγάλους, άνδρες και γυναίκες, να ελέγχη εκείνους που παρεκτρέπονται και γίνονται σκάνδαλο. Έχει καθήκον σαν βοσκός να φυλάη το μαντρί του Χριστού από τους λύκους, που είνε έτοιμοι να ορμήσουν και να πάρουν τα πρόβατα. Πρόβατα είνε οι χριστιανοί, λύκοι είνε οι αιρετικοί, οι άνθρωποι δηλαδή που λένε αντίθετα από ό, τι διδάσκει το Ευαγγέλιο
Ω, πόσο λεπτή, πόσο δύσκολη είνε η θέση ενός επισκόπου! Τι ευθύνες έχει για όλο το ποίμνιό του! Τι λόγο θα δώση στο Θεό και για μια ακόμη ψυχή, που εξ αιτίας του θα χαθή! Και επειδή κι αυτός που σας απευθύνει τα λόγια αυτά είνε επίσκοπος, επίσκοπος σε μια δύσκολη εποχή, εποχή μεγάλης απιστίας και διαφθοράς, πολύ σας παρακαλώ να προσεύχεσθε για μένα τον επίσκοπο. Όσοι αγαπάτε το Χριστό και θέλετε το έργο του Χριστού να προοδεύη στην επαρχία μας, παρακαλώ με δάκρυα στα μάτια, στην προσευχή σας μη με λησμονείτε. Να προσεύχεσθε και να λέτε· «Χριστέ, βοήθει επισκόπω Αυγουστίνω». Αν ένας Παύλος είχε ανάγκη από τις προσευχές των χριστιανών του, πόσο περισσότερο εμείς!…
*****************
Μια από τις συμβουλές, που δίνει ο απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο, είνε και αυτή· «Έως έρχομαι πρόσεχε τη αναγνώσει, τη παρακλήσει, τη διδασκαλία» (Α’ Τιμ. 4,13). Παιδί μου, λέει ο απόστολος Παύλος, σου συνιστώ να διαβάζης την αγία Γραφή. Όταν τη διαβάζης, όλη σου η προσοχή να είνε σ’ αυτά που διαβάζεις. Προσεκτικός κ’ επιμελής να είσαι στην ανάγνωσί της. Και από το άγιο αυτό βιβλίο θα παίρνης παραδείγματα για να παρηγορής τους θλιμμένους και διδάσκης εκείνους που κλονίζονται στην πίστι κ’ έχουν ανάγκη πνευματικής ενισχύσεως.
Η συμβουλή «Πρόσεχε τη αναγνώσει» (ε.α.) δεν γράφτηκε, αγαπητοί μου, μόνο για τον Τιμόθεο, τον επίσκοπο Εφέσου. Γράφτηκε για όλους τους επισκόπους, για όλους τους κληρικούς, αλλά και για τους λαϊκούς, άνδρες και γυναίκες. Ναι, στον καθένα χριστιανό σήμερα απευθύνεται ο Παύλος και λέει· «Πρόσεχε τη αναγνώσει». Το είπε για τον Τιμόθεο. Αν ζούσε όμως σήμερα ο Παύλος, θα το έλεγε όχι μια φορά, αλλά χίλιες φορές για τους σημερινούς χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς. Θα τους φώναζε· «Προσέξτε τι διαβάζετε!».
«Πρόσεχε τι αναγνώσει». Τότε, στην εποχή του Παύλου, τα βιβλία ήταν λίγα, σπάνια και πανάκριβα. Αλλά σήμερα τα βιβλία είνε χιλιάδες και εκατομμύρια. Κυκλοφορούν παντού. Πουλιώνται σε φτηνή τιμή και μπαίνουν στα σπίτια όλων. Και στα μέγαρα των πλουσίων αλλά και στα σπίτια των φτωχών βρίσκεις και περιοδικά. Και όλοι διαβάζουν. Και επειδή τα πιο πολλά που κυκλοφορούν μεταξύ του λαού μας δυστυχώς δεν είνε ωφέλιμα, αλλά είνε βλαβερά, γράφουν δηλαδή πράγματα που σκανδαλίζουν και διαφθείρουν την ψυχή, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, όποιος διαβάζει τα βιβλία αυτά να σκανδαλισθή, να χάση την πίστι του, να διαφθείρη το χαρακτήρα του, να ζημιωθή φοβερά. Ναι, μπορεί ένα βιβλίο, που έγραψε ένας άπιστος και διεφθαρμένος συγγραφέας, να καταστρέψη μια ψυχή. Υπάρχουν βιβλία γραμμένα με τόση τέχνη, ώστε τραβάνε τον άνθρωπο όπως το δόλωμα του ψαρά τραβάει το ψάρι. Τα βιβλία αυτά είνε τα δολώματα του σατανά. Είνε καταστροφή των ανθρώπων, ιδίως των νέων, που δεν είνε σε θέσι να διακρίνουν ποιο βιβλίο είνε ωφέλιμο και ποιο είνε βλαβερό.
Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν προσέχουν τι διαβάζουν· ενώ, όταν πρόκειται να φάνε κάτι, προσέχουν και, αν υποπτευθούν ότι η τροφή είνεχαλασμένη και κινδυνεύουν να πάθουν δηλητηρίασι, δεν τρώνε την ύποπτη και επικίνδυνη τροφή. Προσεκτικοί στο τι τρώνε οι άνθρωποι, απρόσεκτοι στο τι διαβάζουν. Έτσι, χωρίς να το καταλάβουν, διαβάζοντας τα βιβλία της αθεΐας και απιστίας, ρουφούν το φαρμάκι που υπάρχει σ’ αυτά, ένα φαρμάκι που είνε αλειμμένο με ζάχαρη.
************
Αγαπητοί μου!
Ένας σοφός έλεγε ότι, εάν ένας μπορούσε να πάη στην κόλασι και να δη τους κολασμένους, θα άκουγε πολλούς που ρίχτηκαν στην κόλασι να κλαίνε, ν’ αναστενάζουν και να ομολογούν, ότι η αρχή της καταστροφής τους υπήρξε η ανάγνωσι ενός βιβλίου, και ονομάζοντας το βιβλίο να λένε· «Αυτό το βιβλίο με κατέστρεψε. Καταραμένη η ώρα που το πήρα στα χέρια μου και το διάβασα!…». Και αντιθέτως, αν μπορούσε κανείς να πάη στον παράδεισο και να δη εκεί τους ανθρώπους που ευφραίνονται και απολαμβάνουν τις ομορφιές του παραδείσου, θα έβλεπε και θα άκουγε αναρίθμητες ψυχές, που θα έλεγαν, ότι η αρχή της σωτηρίας τους υπήρξε ένα βιβλίο, το Ευαγγέλιο! «Ας είνε ευλογημένη και τρισευλογημένη η ώρα, που έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο αυτό, να το διαβάσω και να κάνω ό, τι αυτό με συμβούλευε».
Αδερφέ! Άκουσε τον απόστολο· «Πρόσεχε τη αναγνώσει» (ε.α.). Πέταξε, παρακαλώ, από τα χέρια σου τα αισχρά βιβλία και περιοδικά, και ρίξ’ τα στη φωτιά προτού αυτά σε κάψουν. Πάρε την αγία Γραφή και διάβαζε μέρα και νύχτα. Αυτό είνε το βιβλίο, το μόνο βιβλίο, που μπορεί να σε σώση αν το πιστέψης.
Από το βιβλίο: Μακαριστού Μητροπ. Πρ. Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτου: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: (Σύντομα κηρύγματα επί των Αποστολικών Περικοπών). Γ’ έκδοσις. 2000.
