Ο Βίκτωρ Αυρήλιος Σέξτος (320 – 397 μ. Χ.) μας πληροφορεί ότι ο Κων/νος εκτέλεσε τον Κρίσπο με την υποκίνηση της Φαύστας, αλλά θεωρεί «αβέβαιη την αιτία, για την οποία ο νεαρός Καίσαρας έχασε τη ζωή του με καταδικαστική απόφαση του πατέρα του».1
Ο Άγιος Ιερώνυμος, (366 – 420 μ. Χ.), Λατίνος επίσκοπος, επαναλαμβάνει την πληροφορία του Ευτρόπιου περί των θανάτων του Κρίσπου και της Φαύστας, κάτι, βέβαια, που πίστευε και ολόκληρος ο δυσαρεστημένος ρωμαϊκός λαός από τη μεταφορά του αυτοκρατορικού θρόνου στην Κων/πολη. Διευκρινίζει όμως ότι η Φαύστα θανατώθηκε τρία χρόνια μετά το θάνατο του Κρίσπου και η πληροφορία του αυτή έχει μεγάλη ιστορική σημασία, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.2
Ο Σιδώνιος Απολλινάριος (430 – 479 μ. Χ.) γράφει ότι ο Κρίσπος πέθανε από δηλητήριο.3
Ο Ορόσιος Λατίνος πρεσβύτερος, α’ μισό του 5ου αιώνα, στη «Χρονογραφία του, αναφέρει ότι ο Κων/νος θανάτωσε τον Κρίσπο, αλλά για τη Φαύστα δεν αναφέρει τίποτε.4
Ο Γρηγόριος Turonsis(573 – 594 μ. Χ.), Λατίνος ιερέας, γράφει στο έργο του «Ιστορία των Φράγκων» ότι ο Κων/νος προκάλεσε το θάνατο του γυιού του Κρίσπου με δηλητήριο (αντλώντας προφανώς από το Σιδώνιο Απολλινάριο), και της συζύγου του Φαύστας με καυτό λουτρό (αντλώντας από τον Ζώσιμο), επειδή σχεδίασαν να προδώσουν τη βασιλεία του.5 Στην τελευταία πληροφορία του περί προδοσίας δεν αποδίδεται σήμερα καμιά σημασία από τους ιστορικούς.
Ο Ζωναράς (1042 – 1130 μ. Χ.), κατά πολύ μεταγενέστερος αυτός, γράφει στην Ιστορία του ότι η Φαύστα συκοφάντησε τον Κρίσπο, «διο και εις θάνατον ο Κρίσπος παρά του πατρός κατεδικάσθη».6
Υποσημειώσεις.
1. Βίκτ. Epit 41
2. Ιερωνύμου Χρονικόν.
3. Σιδών. Επιτομή βιβλ. 5 κεφ. 8.
4. Ορόσ’. Χρονογραφία βιβλ. 7 κεφ. 28.
5. Γρηγ. ιστ. Φράγκ. Βιβλ. 1 κεφ. 36.
6. Ζωναρ. Επιτ. Βιλ. 13 κεφ. 2.
Συνεχίζεται. …
Από το βιβλίο: Μέγας Κωνσταντίνος : Κατηγορίες και αλήθεια, του Κωνσταντίνου Καραστάθη. Αθήναι, Απρίλιος του 2012 Εκδόσεις «ΑΘΩΣ».
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Η οικογενειακή τραγωδία του μεγάλου Κωνσταντίνου – Κωνσταντίνου Καραστάθη.
Κατηγορίες εις βάρος του Μεγάλου Κωνσταντίνου περί των θανάτων Κρίσπου και Φαύστας – Κωνσταντίνου Καραστάθη.
