Κεφάλαιον τέταρτον.
Η αλήθεια ελευθερώνει: Η φωνή του Κυρίου.
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, πορεύου ενώπιόν μου εν αληθεία και με απλότητα καρδιάς.
Αυτός που ακολουθεί το δρόμο μου με ειλικρίνεια, προφυλάσσεται από τις επιθέσεις των πονηρών και «η αλήθεια ελευθερώσει αυτόν» (Ιω. η’ 32) από εκείνους που προσπαθούν να τον αποπλανήσουν και από τις πονηρίες των ασεβών.
Όταν σε ελευθερώση η αλήθεια τότε θα είσαι πράγματι ελεύθερος και δεν θα κινδυνεύης πλέον από τις πονηρίες των ανθρώπων του κόσμου.
Η φωνή του πιστού.
Ό,τι λέγεις, Κύριε, είναι αλήθεια. Ας γίνη το θέλημά σου. Δίδαξέ με την αλήθειαν Σου. Διαφύλαξέ με και διατήρησέ με δικό Σου μέχρι τέλους.
Ελευθέρωσέ με από κάθε πονηρή κλίσι και από την αγάπη προς την ανομία.
Εγώ με ελεύθερη την καρδιά μου θα βαδίσω μαζί Σου.
Η φωνή του Κυρίου.
Μην ξεχνάς τις αμαρτίες σου. Τίποτα δεν έχεις για να καυχάσαι.
Ναι˙ θα σε διδάξω, παιδί μου, τι είναι δίκαιο και ευάρεστο ενώπιόν μου.
Να ενθυμήσαι τις αμαρτίες σου με μεγάλη αγανάκτησι και θλίψι.
Αν έχης αρετές μη νομίζεις ότι είσαι τίποτε.
Στην πραγματικότητα είσαι αμαρτωλός και συνταράσσεται το εσωτερικό σου από πολλές πονηρές επιθυμίες.
Να βλέπης πάντοτε τον εαυτό σου, απ’ την πλευρά των αδυναμιών σου.
Σκέψου πόσο γρήγορα πέφτεις, πόσο εύκολα καταβάλλεσαι, πως γελιέσαι και διαλύεσαι με τις πρώτες αφορμές.
Τίποτε δεν έχεις για το οποίο ν’ αξίζη να καυχηθής. Έχεις όμως πολλά για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπεσαι.
Είσαι πολύ ασθενέστερος παρ’ όσο μπορείς εσύ ο ίδιος να εννοήσης.
Ό,τι λοιπόν κι αν αξιώνεσαι να κάμης να μη το θεωρής μεγάλο, ένδοξο, πολύτιμο, αξιοθαύμαστο, υψηλό, ούτε ως άξιο επαίνου, εκτός μόνο εάν είναι αιώνιο.
Να σε ευχαριστή πάντοτε η αιωνία αλήθεια, και ποτέ να μη δυσαρεστήσαι από τις δυσκολίες σου.
Τίποτε να μη φοβάσαι, τίποτε να μην κατηγορής, τίποτε να μην αποφεύγης τόσο πολύ, όσο τα αμαρτήματά σου, τα οποία πρέπει υπερβολικά να σε στενοχωρούν, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κοσμική ζημιά.
Μερικοί δεν φέρονται με ειλικρίνεια ενώπιόν μου, αλλά από περιέργεια μόνο και υποκρισία προσπαθούν να μάθουν τα Μυστήριά μου και να εξερευνήσουν τα βάθη της Θεότητός μου, και παραμελούν τον εαυτό τους και την αιώνια σωτηρία τους.
Αυτοί οι άνθρωποι πέφτουν πολλές φορές σε μεγάλους πειρασμούς και αμαρτίες γιατί η υπερηφάνεια και η περιέργειά τους, τους απομακρύνει από κοντά μου.
Να φοβάσαι την τιμωρία του Θεού. Να τρέμης μπροστά στον Παντοδύναμο Μισθαποδότη.
Μην προσπαθείς να καταμετρήσης τι κάμνει ο Ύψιστος, αλλά φρόντιζε για την επιστροφή σου και σκέψου τις αμαρτίες και τις παραλήψεις σου.
Πολλοί δίδουν όλη την προσοχή τους στα βιβλία. Άλλοι στις εικόνες. Άλλοι στα εξωτερικά φαινόμενα.
Μερικοί με έχουν στο στόμα τους όχι όμως και στην καρδιά τους.
Υπάρχουν όμως και άλλοι, οι φωτισμένοι και καθαροί, από πονηρές κλίσεις, που πάντοτε σκέπτονται για τα αιώνια. Χωρίς διάθεσι ακούουν για τα πράγματα της γης και με δυσαρέσκεια ικανοποιούν τις ανάγκες της ανθρώπινης φύσεως.
Αυτοί μόνο ενοούν τι λέγει προς αυτούς «το Πνεύμα της αληθείας», το οποίον τους διδάσκει να καταφρονούν τα γήινα και ν’ αγαπούν τα ουράνια, να λησμονούν τα κοσμικά και νύχτα και ημέρα, να ποθούν τα αιώνια.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
