Η ισχυρή αγάπη νικά όλες τις δυσκολίες.
Η σοφή αγάπη εκτιμά πάνω απ’ όλα τον Θεό.
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, δεν έχεις ακόμη γίνει ισχυρός και σοφός στην αγάπη.
-Γιατί Κύριε;
-Γιατί στο παραμικρό εμπόδιο, αφήνεις το έργο σου και με μεγάλη σπουδή ζητάς παρηγοριά.
Εκείνος που είναι ισχυρός στην αγάπη μένει σταθερός στους πειρασμούς και δεν πιστεύει στις πονηρές επιβολές του εχθρού.
Και στις ευτυχίες και στις δυστυχίες η καρδιά του ανήκει σ’ Εμένα.
Εκείνος που έγινε στην αγάπη σοφός, δεν προσέχει τόσο στα δώρα του αγαπωμένου, όσο στην αγάπη του Δωρητού.
Εκτιμά περισσότερο τη διάθεσι παρά την αξία των δώρων και το πολυτιμότερο γι’ αυτόν είναι ο λατρευτός Δοτήρ.
Εκείνος που με αγαπά αληθινά, δεν σταματά στα δώρα, αλλά πάνω από τα δώρα εκτιμά Εμένα.
Πάντως μην απογοητευθής αν κάποτε συναισθάνεσαι ότι δεν είναι τόσο έντονη η αγάπη σου για μένα και τους Αγίους μου.
Η τρυφερή και γλυκειά αγάπη την οποία κάποτε αισθάνεσαι είναι εκδήλωσις της χάριτος που βρίσκεται μέσα σου και πρόγευσις της ουρανίου βασιλείας.
Αλλά και σ’ αυτό το συναίσθημα δεν πρέπει να βασίζεσαι πολύ, γιατί σύντομα περνά.
Πολέμα συνεχώς. Μη σε ταράσσουν οι φαντασίες.
Συνεχώς πρέπει να πολεμάς εναντίον των διαφόρων ελιγμών του εχθρού και να περιφρονής όλες τις πονηρές υποχωρήσεις του.
Αν έτσι ενεργείς, σημαίνει ότι προώδευσες στην αρετή και το κέρδος σου θα είναι μεγάλο.
Μην ταράσσεσαι λοιπόν από περιστατικές φαντασίες.
Να αντιστέκεσαι με δύναμι και να μένης πιστός στην υπόσχεσί σου προς τον Θεό.
Αν βλέπης τον εαυτό σου να πέφτη από την έξαρσι όπου ευρίσκετο σε σκέψεις εφάμαρτες και οικτρές, μη νομίζεις ότι αυτό θα σε ζημιώση.
Γιατί τότε θα ενεργείς με τη θέλησί σου, αλλά υποφέρεις. Αν μάλιστα σου είναι δυσάρεστες οι κακές αυτές σκέψεις, και δεν τις δέχεσαι χωρίς αντίστασι τότε από τον πειρασμό αυτόν θα ωφεληθής.
Πρόσεχε! Ο εχθρός εκμεταλλεύεται και
την παραμικρή κακή επιθυμία σου.
Να ξέρης ότι ό εχθρός ζητεί να εκμεταλλευθή τις επιθυμίες σου, ώστε να σε απομακρύνη από την αρετή, να διώξη απ’ την καρδιά σου την τάσι προς την αγιότητα, να σε κάνη να μη σκέπτεσαι το βάρος των αμαρτιών σου, ώστε ο δρόμος της σωτηρίας σου να εμποδισθή.
Σου εμπνέει ακόμη σκέψεις πονηρές, ώστε να προκληθή μεσ’ την ψυχή σου ταραχή, και να εμποδισθής να διαβάσης την Αγ. Γραφή.
Η ταπεινή σου εξομολόγησις τον δυσαρεστεί και σκοπός του βασικός είναι να σε κρατήση μακρυά από την Τράπεζά μου.
Μην τον πιστεύης, παιδί μου. Με τα ψέμματα αυτά και την απάτη απλώνει γύρω του τα δολερά του δίχτυα.
Να αποδίδης πάντοτε σ’ αυτόν τις πονηρές σου σκέψεις και να του λες. «Φύγε από εμένα πνεύμα ακάθαρτο. Φύγε από εμένα πλάνε˙ μαζί σου δεν θέλω νάχω σχέσι καμμιά. Υπερασπιστής κοντά μου στέκεται ο Ιησούς και συ θα φύγης νικημένος. Καλλίτερα να αποθάνω παρά να γίνω δικός σου».
«Σιώπα, πεφίμωσο»˙ δεν σε ακούω πλέον γιατί τα πάντα κάνεις για να με βασανίζης. «Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου˙ τίνα φοβηθήσομαι» (Ψαλμ. κστ’ 1).
Και αν ακόμη φέρης όλες τις φάλαγγές σου εναντίον μου δεν θα φοβηθή η καρδιά μου, γιατί ο Κύριος είναι «βοηθός μου και Σωτήρ μου».
Έπεσες; Μη χάνης το θάρρος σου!
Αγωνίζου λοιπόν «ως καλός στρατιώτης» (Β’ Τιμ. β’ 3). Αν δε κάποτε πέφτεις λόγω της ασθενείας σου, μη χάνης το θάρρος, αλλά συγκέντρωνε δυνάμεις μεγαλύτερες και με πεποίθησι στη χάρι μου προχώρει πάλι ταπεινά.
Όταν δεν βάλης βάσι την ταπείνωσι μεγάλος θα είναι ο κίνδυνος που θα περάσης.
Θα κινδυνεύσης σαν τους υπερήφανους που πέφτουν σε αγιάτρεφτη τυφλότητα. Το θλιβερό τους το παράδειγμα ας σε διδάξη νάσαι πάντα προσεκτικός πολύ και ταπεινός.
Από το βιβλίο: Η Μίμησις του Χριστού, του Κεμπησίου Θωμά. Νεοελληνική απόδοσις της εκδοθείσης το 1902 μεταφράσεως του Αβερκίου Λαμπίρη υπό την έγκρισιν και ευλογίαν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εκδόσεις ΦΩΣ
η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
