Συνέπια και ασυνέπια στην άσκηση!

Στην ίδια λαύρα Φαράν είδε και τον όσιο Παύλο, άνθρωπο άγιο, ο οποίος αφιέρωσε τον εαυτό του στον Θεό, πραότατο και ασκητικότατο, που είχε τα δάκρυα καθημερινά. Έμεινε δε ο άγιος αυτός ησυχάζοντας πενήντα χρόνια μόνο με την κοινωνία και την ευλογία του αντιδώρου και του παξιμαδιού, το οποίο έπαιρνε την Κυριακή στην εκκλησία, ζώντας χωρίς άλλη τροφή ο αοίδιμος.

Έξω από την πόλη Αντινόν ησύχαζε ένας αγιώτατος γέροντας, έχοντας δέκα μαθητές, ένας από τους οποίους ήταν αμελής στην αρετή. Αυτόν ο γέροντας τον νουθετούσε πολύ και τον παρακαλούσε λέγοντας: «Τέκνο, φρόντισε για την ψυχή σου, διότι πρόκειται να πεθάνεις και να κολασθείς». Αλλά εκείνος πάντοτε παράκουε και δεν δεχόταν τις συμβουλές του γέροντα. Τελικά, συνέβη να πεθάνει. Ο γέροντας, γνωρίζοντας ότι έζησε με αμέλεια όλη του τη ζωή, παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει που βρίσκεται η ψυχή του.

Μία από τις επόμενες μέρες λοιπόν, ήλθε σε έκσταση και είδε έναν πύρινο ποταμό και πλήθος ανθρώπων μέσα στην πυρά, και στην μέση τον παρήκοο μοναχό, μέχρι τον λαιμό στο πυρ, και ο γέροντας να του λέει: «Ώ! δεν ήταν αυτό για το οποίο σε παρακαλούσα να φροντίσεις την ψυχή σου και εσύ δεν με άκουγες;». Εκείνος του αποκρίθηκε: «Ευχαριστώ τον Θεό, πάτερ, διότι η κεφαλή μου έχει κάποια άνεση, γιατί με την ευχή σου στέκομαι στην κεφαλή ενός επισκόπου». Ο γέροντας απορημένος πολύ του είπε: «Εάν και αυτή η βάσανος δεν λύγισε τον λαιμό σου να ταπεινωθείς, να σου πω κάτι άλλο δεν έχω».

Από το βιβλίο: Λειμωνάριον το παλαιόν – ιωάννου Μόσχου. Ητοι, Τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου. Διηγήματα των Οσίων πατέρων. βιβλίον ψυχωφελέστατον Ιωάννου Ευκρατά και Σωφρονίου του σοφιστού.
Εκδότης, Η Αγία Αννα, Φεβρουάριος 2005

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.