Δεν πρέπει από αυταρέσκεια να κάνουμε περισσότερο από ό,τι οι υπόλοιποι αδελφοί στη μονή.
Ο μέγας Ευθύμιος θεωρούσε εντελώς παρόλο και θλιβερό το να κάνουν μερικοί από τους αδελφούς, και μάλιστα νέοι, φανερά και επιδεικτικά περισσότερη νηστεία από τους άλλους στο κοινόβιο και έτσι να καταργούν τον κοινό κανόνα της αδελφότητας και να ακολουθούν δικό τους θέλημα και νόμο. Προτιμούσε δηλαδή το καλό να μη διατυμπανίζεται, ούτε να είναι φανερό και περιλάλητο, αλλά, θα λέγαμε, απαρατήρητο. Γι’ αυτό και έλεγε ότι η άριστη εγκράτεια είναι εκείνη που δεν μας αφήνει να φτάσουμε στον κορεσμό, αλλά μας σταματά από την τροφή ενώ θέλουμε ακόμη, πράγμα που θα πει, να τρώμε κάπως λιγότερο από όσο έχουμε ανάγκη. Επίσης, ο πόλεμός μας προς τα πάθη της σάρκας να είναι κρυφός, και να είμαστε με ασφάλεια οχυρωμένοι από παντού με τα όπλα των αρετών, τα οποία είναι: η ταπείνωση, η σωφροσύνη, η μελέτη, η διάκριση και η σύμφωνη με το θέλημα του Θεού υπακοή, με την οποία πραγματικά μιμούμαστε τον Θεό.1
Υποσημείωσις.
1. Αυτό το λέει επειδή ο Χριστός έγινε υπόδειγμα υπακοής˙ πρβ. Ιω. 6, 38 και Φιλιπ. 2, 5-8
Από το βιβλίο: Ευεργετινός: «Ήτοι Συναγωγή των θεοφθόγγων ρημάτων και διδασκαλιών των θεοφόρων και αγίων πατέρων, από πάσης γραφής θεοπνεύστου συναθροισθείσα.»
Τόμος 3-ος. μετάφραση (Νεοελληνική απόδοση): Δ. Χρισταφακόπουλος
Εκδόσεις, Το Περιβόλι της Παναγίας, 2001
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
