1. Χρειαζόμαστε μετάνοια. Βλέπετε, μετάνοια δεν σημαίνει μονάχα το να πας σε έναν ιερέα και να εξομολογηθείς. Πρέπει να απελευθερωθούμε από τη μανία των λογισμών. Πολλές φορές στη ζωή μας πέφτουμε. Και είναι απολύτως απαραίτητο να τα αποκαλύπτουμε όλα [διά της εξομολόγησης| ενώπιον ενός ιερέα, ο οποίος και θα είναι μάρτυρας της μετάνοιάς μας.
Μετάνοια είναι η ανανέωση της ζωής. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από κάθε αρνητικό χαρακτηριστικό και να στρεφόμαστε προς το απόλυτο καλό.
Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη, εκτός από την αμαρτία της αμετανοησίας.
2. Υπάρχουν πολλά είδη δακρύων. Κάποιοι άνθρωποι κλαίνε από οργή, άλλοι για να πικάρουν κάποιον και άλλοι επειδή υπέστησαν προσβολή. Κάποιοι κλαίνε επειδή έχασαν αγαπημένο τους πρόσωπο. Υπάρχουν πολλά είδη δακρύων.
Υπάρχουν επίσης δάκρυα μετανοίας, όταν δηλαδή η συνείδηση ενός ανθρώπου του λέει ότι έχει διαπράξει πολλές αμαρτίες. Όταν συνειδητοποιεί την αμαρτωλότητά του, θρηνεί. Αυτό είναι μια πράξη θείας Χάριτος – μια ψυχή μετανοεί και η αμαρτία ξεπλένεται με δάκρυα. Αυτά είναι δάκρυα μετανοίας και είναι δώρο Θεού.
Όταν ένας άνθρωπος συνειδητοποιεί την αμαρτωλότητά του, απελευθερώνεται σταδιακά από τις μέριμνες αυτού του κόσμου κι από τον ίδιο του τον εγωισμό, και εναποθέτει όλες του τις μέριμνες στον Κύριο. Η ψυχή του ταπεινώνεται κι όταν συμβαίνει αυτό, βρίσκεται σε κατάσταση Χάριτος.
Η προσευχή απαιτεί μια ολότελα αμέριμνη ζωή, διότι ακόμα και η παραμικρή ανησυχία διαταράσσει την προσευχή μας, όπως λένε οι Άγιοι Πατέρες. Όπως ακριβώς και ο παραμικρός κόκκος σκόνης μπορεί να θολώσει την όρασή μας, έτσι και η παραμικρή ανησυχία περισπά την αυτοσυγκέντρωσή μας κατά τη διάρκεια της προσευχής.
Όταν είμαστε ενωμένοι με τον Κύριο, τότε η ψυχή μας ειρηνεύει και η Χάρη κατέρχεται πάνω μας.
Ένας άνθρωπος που ζει μέσα στη Χάρη είναι έτοιμος να θρηνήσει για τον καθένα. Θρηνεί όταν βλέπει τα βάσανα ενός ζώου, ενός φυτού ή ενός ανθρώπου… Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πάντοτε έτοιμος να χύσει δάκρυα για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σ’ αυτόν τον άνθρωπο η Χάρη του Θεού, και ότι τα δάκρυά του είναι ένα δώρο του Θεού. Αυτά είναι δάκρυα που σώζουν. Οδηγούν την ψυχή στην τελειότητα.
Δεν μπορούμε να φτάσουμε την τελειότητα ανησυχώντας για πράγματα του κόσμου τούτου. Ο Κύριος έχει πει ότι δεν πρέπει να βαραίνουμε τον εαυτό μας με τροφή και ποτό και με τις μέριμνες του κόσμου τούτου.
Από το βιβλίο του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσας, «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας» των εκδόσεων Εν πλω.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Πεμπτουσία.gr: 04 Απριλίου 2022
