Μία μέρα, ενώ ήταν μόνος, παρουσιάσθηκε ο πειραστής. Δηλαδή, ένα μικρό μαύρο πουλί, που κοινώς ονομάζεται κότσυφας, άρχισε να πετάει γύρω – γύρω από το πρόσωπό του και με αναίδεια να ενοχλεί την όψη του, τόσο που, αν ήθελε να το κρατήσει ο άγιος άνδρας, μπορούσε να το έπιανε με το χέρι του. Αλλά μόλις τύπωσε το σημείο του σταυρού, έφυγε το πουλί. Τέτοιος όμως σαρκικός πειρασμός επακολούθησε μετά την αποχώρηση του πτηνού, που ποτέ ο άγιος άνδρας δεν είχε δοκιμάσει: Είχε κάποτε δει μια γυναίκα, την οποία το κακό πνεύμα ξαναέφερε μπροστά στα μάτια του νου του και άναψε την ψυχή του δούλου του Θεού με τέτοια φωτιά για το κάλλος εκείνης, που μόλις μετά βίας μπορούσε να συγκρατήσει μέσα στο στήθος του την φλόγα του έρωτος και ήδη κόντεψε, νικημένος από την ηδονή, να αποφασίσει να εγκαταλείψει την έρημο.
Όταν ξαφνικά επέβλεψε ξανά σε αυτόν η άνωθεν χάρις και επανήλθε στον εαυτό του, πήρε το βλέμμα του πυκνούς θάμνους από τσουκνίδες και βάτα να φύονται εκεί δίπλα˙ ξεντύθηκε το ρούχο του και ρίχθηκε γυμνός στα τρυπήματα των αγκαθιών και στην καύση των τσουκνιδών. Εκεί κυλίστηκε αρκετή ώρα. Βγήκε πληγωμένος σε όλο του το σώμα και με τις πληγές του δέρματος έβγαλε από το σώμα την πληγή του νου, γιατί την ηδονή την μετέσυρε σε πόνο, κι ενώ καιγόταν εξωτερικά από την καλή τιμωρία, έσβησε αυτό που ανάρμοστα καιγόταν εσωτερικά. Νίκησε έτσι την αμαρτία, γιατί μετέθεσε την καύση.
Σαρκικός πόλεμος και ηλικία.
Από εκείνο πια τον καιρό, όπως εξηγούσε αργότερα ο ίδιος στους μαθητές του, ο πειρασμός της φιληδονίας τόσο πολύ δαμάστηκε μέσα του, ώστε δεν αισθανόταν εντελώς τίποτα τέτοιο στον εαυτό του. Σε λίγο άρχισαν πια πολλοί να εγκαταλείπουν τον κόσμο και να σπεύδουν στην καθοδήγησή του. Ελεύθερος από την αδυναμία του πειρασμού, δίκαια έγινε πια διδάσκαλος αρετών. Γι’ αυτό και από τον Μωυσή παραγγέλλεται οι Λευΐτες να εγχειρίζονται υπηρεσία από το εικοστό πέμπτο έτος και πάνω, όμως φύλακες των σκευών να γίνονται από το πεντηκοστό.1
ΠΕΤΡΟΣ. Διαφωτίζεται βέβαια ήδη κάτι λίγο από το νόημα της παραπάνω μαρτυρίας, όμως σου ζητώ να το αναλύσεις πλατύτερα.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Είναι προφανές, Πέτρε, πως κατά τη νεότητα ο πειρασμός της σάρκας βράζει, ενώ από το πεντηκοστό έτος η θερμότητα του σώματος ψυχραίνεται. Σκεύη ιερά είναι οι νόες των πιστών. Οι εκλεκτοί λοιπόν, εν όσω ακόμη βρίσκονται μέσα στον πειρασμό, είναι ανάγκη να είναι υποταγμένοι και να υπηρετούν και να καταπονούνται με διακονίες και κόπους. Όταν όμως κατά τη γαληνεμένη πια ηλικία του νου υποχωρήσει η θερμότητα του πειρασμού, καθίστανται φύλακες των σκευών, γιατί γίνονται διδάσκαλοι των ψυχών.
ΠΕΤΡΟΣ. Ομολογώ πως με αναπαύουν όσα λες. Αλλά, εφόσον ήδη διάνοιξες τα κλείθρα του παραπάνω χωρίου, παρακαλώ να διεξέλθεις αυτά που άρχισες για τη ζωή του δικαίου.
Υποσημείωση.
1. Αριθ. 8, 24-25
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
