ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Άλλη πάλι φορά τον παρακάλεσε κάποιος πιστός άνδρας να στείλει κάποιους από τους μαθητές του για να κτίσει μοναστήρι σε ένα κτήμα του κοντά στην πόλη Τερρακίνα.1 Αυτός συγκατατέθηκε στην παράκληση, ξεχώρισε μερικούς αδελφούς, κανόνισε έναν για πατέρα και ρύθμισε ποιος θα είναι δεύτερος. Καθώς έγιναν αυτοί, τους έδωσε υπόσχεση: «Πηγαίνετε και την τάδε μέρα έρχομαι και εγώ και θα σας δείξω σε ποιον τόπο να κτίσετε τον ναό, που την τράπεζα των αδελφών, που το αρχονταρίκι των ξένων και όσα άλλα είναι αναγκαία». Αυτοί πήραν ευλογία, μεταφέρθηκαν εκεί και περιμένοντας με μεγάλη ανυπομονησία την καθορισμένη ημέρα ετοίμασαν τα πάντα όσα τους φαινόντουσαν αναγκαία για αυτούς που μπορεί να ερχόντουσαν μαζί με τον μεγάλο πατέρα.
Την νύκτα λοιπόν εκείνη που θα ξημέρωνε η υπεσχημένη ημέρα, στον υπηρέτη του Θεού που είχε καταστήσει πατέρα εκεί και στον δευτεράριό του εμφανίσθηκε στον ύπνο τους ο άνθρωπος του Κυρίου και υπέδειξε λεπτομερώς έναν – έναν τους τόπους όπου έπρεπε να κτίσουν. Όταν σηκώθηκαν και οι δύο από τον ύπνο, διηγήθηκαν αναμεταξύ τους τι είχαν δει. Ωστόσο δεν έδωσαν απόλυτη πίστη σε αυτή την οπτασία και προσδοκούσαν τον άνθρωπο του Θεού να έρθει, όπως είχε υποσχεθεί.
Κι όταν πια δεν ήρθε ο άνθρωπος του Θεού την κανονισμένη ημέρα, επέστρεψαν σε αυτόν με παράπονο, λέγοντας: «Περιμέναμε, πάτερ, να έλθεις, όπως είχες υποσχεθεί, και να μας δείξεις που να κτίσουμε, και δεν ήρθες». Τους είπε εκείνος: «Γιατί, αδελφοί, γιατί λέτε έτσι; Μήπως δεν ήρθα, όπως υποσχέθηκα;» Του λένε: «Πότε ήλθες;» Απάντησε: «Μήπως δεν εμφανίσθηκα σε εσάς τους δυο ενώ κοιμόσασταν και δεν σας υπέδειξα έναν – έναν τους τόπους; Πηγαίνετε και, όπως ακούσατε στην οπτασία, έτσι κτίστε ολόκληρο το συγκρότημα του μοναστηριού». Σαν τα άκουσαν αυτά, θαύμασαν πολύ˙ επέστρεψαν στο κτήμα που είπαμε, και οικοδόμησαν όλα τα οικήματα, έτσι όπως δι’ αποκαλύψεως τα πληροφορήθηκαν.
ΠΕΤΡΟΣ. Θα ήθελα να μου εξηγούσες κατά ποίαν τάξιν μπόρεσε να γίνει, ώστε να δώσει απάντηση σε κοιμωμένους, έτσι ώστε εκείνοι να την ακούσουν και να την αντιληφθούν σε οπτασία.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Γιατί, Πέτρε, ερευνάς και αμφισβητείς την τάξη του περιστατικού αυτού; Ένα είναι πάντως ξεκάθαρο: η φύση του πνεύματος είναι πιο κινητική από του σώματος. Και γνωρίζουμε με βεβαιότητα από τη μαρτυρία της Γραφής πως τον προφήτη τον εβάστασε άγγελος από την Ιουδαία και ξαφνικά τον απέθεσε, μαζί με το γεύμα του, στη Χαλδαία, για να ανακουφίσει με το φαγητό αυτό τον άλλο προφήτη, και πάλι ξαφνικά βρέθηκε πίσω στην Ιουδαία.2 Εάν λοιπόν μπόρεσε ο Αββακούμ σε μια στιγμή να πάει σωματικά τόσο μακριά και να μεταφέρει το γεύμα, τι το θαυμαστό εάν δόθηκε στον πατέρα Βενέδικτο το να πάει με το πνεύμα του και να εξηγήσει τα αναγκαία στα πνεύματα των κοιμωμένων αδελφών; Όπως εκείνος ταξίδευσε σωματικά για να δώσει σωματική τροφή, έτσι και αυτός ταξίδευσε πνευματικά για να εγκαθιδρύσει πνευματική ζωή.
ΠΕΤΡΟΣ. Ομολογώ πως οι λόγοι σου απέξυσαν από το νου μου την αμφιβολία. Όμως θα ήθελα να γνωρίσω τι δύναμη είχαν οι καθημερινές του κουβέντες.
Υποσημειώσεις.
1. Terracina ή Tarracina πόλη του Λατίου κοντά στην ακτή του Τυρρηνικού πελάγους στην όχθη του ποταμού Ούφεντος. Η αρχαία ονομασία της ήταν Anxur. Βλέπε και III, 7,1. Το μοναστήρι ήταν του αγίου Στεφάνου, και έτσι ονομάστηκε και μια κορυφή 5 Χιλ. προς Β ύψους 733 μ. Μετά τον πάπα Αγαπητό Β’ (946 – 955) παρήκμασε και μετά το 1641 εξαφανίσθηκε. Σήμερα σώζονται ελάχιστα ίχνη.
2. Δαν. 14, 32-38: Ο Προφήτης Αββακούμ έφερε το «άριστον» στον προφήτη Δανιήλ, στη Βαβυλώνα, μέσα στον λάκκο των λεόντων.
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
