Η Ιταλική επίθεσις κατά της Ελλάδος το 1940: Διπλωματικά Έγγραφα υπ’ αριθ. 88-100.

ΙΤΑΛΙΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

(10 Ιουνίου -28 Οκτωβρίου 1940)

Αριθ. 88
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών.
4 Ιουλίου 1940
Τρεις είναι αι δυναταί ερμηνείαι του χθεσινού διαβήματος του Ιταλού Υπουργού των Εξωτερικών:
1)Πρόκειται ενδεχομένως περί σκηνοθεσίας προς δικαιολογίαν προσβολής αποφασισμένης ήδη καθ’ ημών, εις την οποίαν ωθούν εκτός των πολιτικών λόγων αι ανάγκαι του Ιταλικού Ναυτικού Επιτελείου προς αποτελεσματικωτέραν άμυναν εναντίον του αγγλικού στόλου. Υπέρ της ερμηνείας ταύτης συνηγορούν το προ ημερών διάβημα περί Κρήτης, αίτησις ανακλήσεως του εν Βρινδησίω Προξένου, η αυστηρά επιτήρησις του Στρατιωτικού Ακολούθου, η επίθεσις κατά του εν Αγκύρα ημετέρου Πρεσβευτού. Εναντίον πάλιν της ερμηνείας ταύτης υπάρχει το επιχείρημα ότι προ τριών ημερών κατεβλήθη προσπάθεια προς ανατροπήν περιπλοκών εις τα Βαλκάνια εξ αφορμής της καταλήψεως της Βεσσαραβίας υπό των Σοβιετικών στρατευμάτων. Ενδέχεται όμως να φρονούν ότι η κατά της Ελλάδος επίθεσις δεν θα έχη άλλον αντίκτυπον.
2) Πρόκειται ίσως περί εκφοβισμού προς εξαναγκασμόν ημών να συνταχθώμεν προς τον Άξονα και να παράσχωμεν ωρισμένας ευκολίας προς διεξαγωγήν του κατά θάλασσαν πολέμου εναντίον της Αγγλίας.
3)Δεν αποκλείεται να υπήρξε το διάβημα αποτέλεσμα νευρικότητος προκληθείσης εξ αναφορών του Ναυτικού Επιτελείου το οποίον, εν τη προσπαθεία του όπως δικαιολογήση τας σημειωθείσας καταβυθίσεις ιταλικών υποβρυχίων και την γενικώτερον διαπιστουμένην αδυναμίαν επιτυχούς δράσεως του ιταλικού στόλου κατά των αντιπάλων δυνάμεων, υποδεικνύει η Ελλάδα ως υπεύθυνον δια κατηγοριών ασυστάτων και αορίστων, οία απεδείχθη η περί Κρήτης τοιαύτη.
Εκ της όλης οικονομίας του χθεσινού διαβήματος προκύπτει ότι δεν πρόκειται απλώς περί αιτιάσεως επί παραβάσει κανόνων του Διεθνούς Δικαίου περί ουδετερότητος, ήτις παράβασις άλλωστε ουδόλως αποδεικνύεται εκ των ανακοινωθεισών περιπτώσεων. Πρόκειται περί γενικωτέρας αιτιάσεως περιλαμβανούσης και την εκ μόνης της ουδετερότητος ημών και της γεωγραφικής θέσεως της Ελλάδος στέρησιν πλεονεκτημάτων δια την ιταλικήν άμυναν. Το κέντρον βαρύτητος του διαβήματος ευρίσκεται εν τω πολιτικώ πεδίω. Η έννοια αυτού είναι: «μεθ’ ημών ή καθ’ ημών». Νομίζω ότι το διάβημα είναι επί τούτω αορίστως υφασμένον ίνα αγάγη ημάς εις την ανάγκην να ερωτήσωμεν τι ακριβώς ζητούν παρ’ ημών. Απέφυγον επιμελώς να πράξω τούτο κατά την συνομιλίαν.
Ι. Πολίτης.
Αριθ. 89
Ο Πρωθυπουργός και Υπουργός των Εξωτερικών προς την εν Ρώμη Β. Πρεσβείαν.
4 Ιουλίου 1940
Διατελώ υπό θλιβεράν κατάπληξιν δια την καχυποψίαν υπό της οποίας κατέχεται εις βάρος μας ο Ιταλός Υπουργός των Εξωτερικών. Ουδέν εκ των τεσσάρων στοιχείων του σημειώματος του Ιταλικού Ναυτικού Επιτελείου δύναται να μας βαρύνη. Ως ορθώς παρετηρήσατε, αν υποβρύχιον εβλήθη υπό αεροπλάνων 40 μίλια εις τα ανοικτά της Λευκάδος, ουδαμώς δύναται εκ του γεγονότος αυτού να εξαχθή το συμπέρασμα ότι το αεροπλάνον τούτο προήλθεν εξ ελληνικής βάσεως. Η Ελληνική Κυβέρνησις βεβαιοί κατηγορηματικώς ότι δεν υφίσταται αεροπορική βάσις εις την Λευκάδα και ότι εις ουδεμίαν των Ιονίων νήσων των αναφερομένων εν τω υμετέρω τηλεγραφήματι ως και των παρακειμένων ακτών της Δυτικής Ελλάδος προσήγγισε μέχρι σήμερον πολεμικόν αεροπλάνον. Προσθέτει ταυτοχρόνως ότι η αεροπορική οδός εκ των Αιγύπτω βάσεων προς το Ιόνιον δεν έχει ανάγκην να διέλθη υπεράνω της Ελλάδος και των νήσων της. Τα αυτά δέον να λεχθώσι και εις ό,τι αφορά την προσβολήν υποβρυχίων υπό αεροπλάνων όχι μακράν της Ζακύνθου, καθώς επίσης δια την προσβολήν υποβρυχίου την 29 Ιουνίου. Εις τους λιμένας του Ιονίου, και επομένως και εις την Ζάκυνθον, ουδέν προσήγγισεν αντιτορπιλλικόν.
Είναι παράδοξον να επιρρίπτωνται ευθύναι άνευ ουδεμιάς απολύτως αποδείξεως. Το μάλλον βάσιμο συμπέρασμα εις το οποίον θα έφθανεν ο μη προκατειλημμένος εξ εσφαλμένων πληροφοριών θα ήτο ότι η εξόρμησις όλων αυτών των εχθρικών επιθέσεων κατά ιταλικών πολεμικών θα προήλθεν εξ Αλεξανδρείας. Όσον αφορά τα τέσσερα εν Μήλω αντιτορπιλικά, δηλούμεν επισήμως ότι πρόκειται περί ελληνικών αντιτορπιλλικών τα οποία από της 10 Ιουνίου σταθμεύουν εις την Μήλον, ως δύναται να πιστοποιήση και η ενταύθα Ιταλική Πρεσβεία.
Καταλήγων παρακαλώ να γνωρίσητε εις τον κ. Τσάνο ότι μας ζητεί, επί απειλή πολέμου, να μη επαναλάβωμεν πράξεις εις τας οποίας ουδέποτε προέβημεν. Εν πάση περιπτώσει τον διαβεβαιούμεν ότι θέλει ληφθή παν προληπτικόν μέτρον ίνα διαλυθή πάσα υπόνοια δια την αυστηράν τήρησιν της ουδετερότητάς μας. Η Ελλάς ετήρησεν από της αρχής του πολέμου πολιτικήν ουδετερότητος. Την πολιτικήν ταύτην τηρεί και σήμερον και θέλει τηρήση και εις το μέλλον μετά πάσης αυστηρότητος. Είναι όντως λυπηρόν ότι ο Ιταλός Υπουργός θέτει υπό αμφιβολίαν την ειλικρίνειαν ημών.
Αυτή η ουδετερότης δημιουργεί μοιραίως παράπονα και παρεξηγήσεις εις αμφότερα τα εμπόλεμα μέρη. Απόδειξις τούτου είναι ότι χθες ακόμη ελάβομεν διαμαρτυρίαν εκ μέρους της Αγγλίας διότι την 30 Ιουνίου ιταλικόν αεροπλάνον υπερίπτατο της Κρήτης.
Επί τη βάσει ανακριβών στοιχείων αδικεί ο κόμης Τσάνο την Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Η τηρηθείσα υπό ταύτης από της αρχής των διεθνών περιπλοκών πολιτική, ψυχραίμως κρινομένη, θα έδει να εκτιμηθή τόσον δια την αντικειμενικότητα και την αμεροληψίαν της επί των εκάστοτε γεγονότων όσον και δια την φρόνησιν ήτις επεδείχθη κατά την εξέλιξιν αυτών. Σχετικώς με την Ιταλίαν η Ελληνική Κυβέρνησις, πρώτη αναγνωρίσασα αυτήν από μακρού χρόνου ως λίαν σοβαρόν μεσογειακόν παράγοντα, επεδίωξε την δημιουργίαν φιλικωτάτων δεσμών μετά του και κατά ξηράν σήμερον γείτονός της. Δεν δύναται άλλωστε ο κόμης Τσάνο ν’ αγνοή ότι το πρώτον μέλημά μου άμα ως ανέλαβον την διακυβέρνησιν της χώρας υπήρξε να διαδηλώσω δι’ επισήμου πράξεως ότι η Ελλάς ουδέποτε θα περιεπλέκετο εις εχθρότητας κατά της Ιταλίας. Ο κ. Τσάνο, ομιλήσας χθες προς υμάς μετά τόσης πικρίας, ασχέτως προς το τελείως αβάσιμον των παραπόνων του, παρείδεν ασφαλώς και την γεωγραφικήν θέσιν της Ελλάδος και τας οικονομικάς πραγματικότητας εν τω μέσω των οποίων ανασυγκροτείται το νέον ελληνικόν κράτος. Η Ελλάς απέβλεψεν από της ενάρξεως των διεθνών περιπλοκών εις δύο τινά: 1)όπως μη αναμιχθή εις τας διχονοίας μεταξύ των μεγάλων ομάδων και 2) όπως μη επιτρέψη οιανδήποτε προσπάθειαν προς χρησιμοποίησιν του εδάφους αυτής ως θεάτρου πολέμου. Συνεχίζουσα την τοιαύτην τακτικήν θέλει να έχη την πεποίθησιν ότι δεν αντιτίθεται εις τας αντιλήψεις της Ιταλικής Κυβερνήσεως.
Μεταξάς.
Αριθ. 90
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών.
6 Ιουλίου 1940
Ο Υπουργός των Εξωτερικών με εδέχθη την 8ην εσπερινήν και ανέγνωσα εις αυτόν πιστήν μετάφρασιν ολοκλήρου του τηλεγραφήματος της Υμετέρας Εξοχότητος. Εντύπωσιν εφάνη εμποιούσα η διάψευσις των πραγματικών στοιχείων και ιδίως η ανακοίνωσις ότι τα εν Μήλω αντιτορπιλλικά είναι ελληνικά. Μετά το πέρας της ανακοινώσεως μοι είπεν: «Έχει καλώς˙ λαμβάνω υπό σημείωσιν τας δηλώσεις αυτάς του κ. Μεταξά και ελπίζω ότι το μέλλον θα τας επιβεβαιώση».
Είπον αυτώ ότι όσον είμαι πεπεισμένος ότι αι δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού εδικαιώθησαν εκ της μέχρι τούδε στάσεώς μας, άλλο τόσον είμαι βέβαιος περί του μέλλοντος.
Προφανώς δια να σώση τα προσχήματα μοι είπεν ότι έχει εν τούτοις κάθε λόγον να θεωρή βασίμους τας πληροφορίας του (υπονοών τας πολιτικάς και όχι τας ανατραπείσας δια της ημετέρας απαντήσεως) και δεν ζητεί τίποτε καλύτερον παρά να μη ευρεθή εις την ανάγκην να τας επικαλεσθή.
Απήντησα ότι εφόσον αι πληροφορίαι οχυρούνται όπισθεν μυστηρίου μοι είναι αδύνατον να τας καταπολεμήσω, αλλά να είναι βέβαιος ότι δεν επιθυμώ τίποτε περισσότερον παρά να τας ίδω επί της τραπέζης.
Εγώ, είπεν, έκαμα πολλά ίνα μη έλθη ο πόλεμος εις την Ελλάδα, αλλά φοβούμαι ότι η Ελλάς δεν ανταποδίδει τούτο.
Απήντησα ότι τω είμεθα ευγνώμονες και, εφόσον και ημείς εις το αυτό αποβλέπομεν, υπάρχει εκ των πραγμάτων αποδεδειγμένη αρμονία διαθέσεων.
Εν τέλει μοι είπεν αστεϊζόμενος ότι ο κ. Μεταξάς απήγγειλεν εναντίον του σειράν κατηγοριών δια του τηλεγραφήματός του. Εν τούτοις πρέπει να είμεθα βέβαιοι ότι επιθυμεί ειλικρινώς την μεθ’ ημών συνεργασίαν.
Αποδίδων τον αστεϊσμόν είπον ότι, ως δεχθείς την προχθεσινήν επίθεσιν, είμαι υποχρεωμένος να προσυπογράψω την κατηγορίαν ότι αδικεί την Ελλάδα.
Ι. Πολίτης.
Αριθ. 91
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών.
7 Ιουλίου 1940
Κατά την χθεσινήν συνέντευξιν ο Υπουργός των Εξωτερικών μοι είπεν εν παρόδω ότι γνωρίζω πολύ καλώς τι λέγεται εναντίον της Ιταλίας εν Αθήναις εις τας αιθούσας της κοινωνίας, εις τας λέσχας και εις τας ιδιωτικάς συζητήσεις εν γένει.
Παρετήρησα ότι εις ιδιωτικάς συνομιλίας είναι φυσικόν να ακούωνται πάσης αποχρώσεως γνώμαι, αλλά φοβούμαι ότι οι πληροφορούντες αυτόν μεταδίδουν από υπέρμετρον ζήλον ό,τι ακούουν χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν την αξίαν της πηγής.
Ο Υπουργός εδέχθη τούτο ως φράσιν ευγενείας και μοι είπεν εις τόνον αγέρωχον ότι δεν αποδίδει σημασίαν εις τας εκδηλώσεις εκείνας, ούτε είχεν αυτάς υπ’ όψιν του όταν ωμίλει περί πληροφοριών ως προς τας διαθέσεις της Ελλάδος.
Αναφέρω τ’ ανωτέρω ίνα η Υμετέρα Εξοχότης γνωρίση επακριβώς την εδώ νοοτροπίαν.
Ι. Πολίτης.
Αριθ. 92
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών
7 Ιουλίου 1940
Παρά την σχετικώς καλήν υποδοχήν ης έτυχεν η απάντησις της Υμετέρας Εξοχότητος εις το διάβημα της 3 τρέχοντος, διατηρώ την υπόνοιαν ότι εις τα αλλεπάλληλα ιταλικά διαβήματα ενυπάρχει εν είδος σφυγμομετρήσεώς μας εν όψει ευρυτέρας τινός και ουσιαστικωτέρας διπλωματικής ενεργείας. Πολλαχόθεν μοι περιέρχονται πληροφορίαι ότι εξ αφορμής της αδήλου στάσεως της Ρωσίας η βαλκανική πολιτική του Άξονος ευρίσκεται από ημερών εις ζύμωσιν και εις τας παραμονάς νέας διατάξεως. Εκ καλής πηγής πληροφορούμαι ότι σχετική προς τα ανωτέρω είναι η αναχώρησις εις Βερολίνον του κόμητος Τσάνο. Κατόπιν τούτων δεν αποκλείεται να ευρεθώμεν προσεχώς προ διπλωματικής τινός επιθέσεως. Κατά τας προσφάτους συνομιλίας μου μετά του Υπουργού των Εξωτερικών είχον το αίσθημα ότι το ερώτημα «τι σας χρειάζεται του λοιπού η αγγλική εγγύησις» ήτο εις το άκρον των χειλέων του.
Ι. Πολίτης.
Αριθ. 93
Ο εν Ρώμη Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών
8 Ιουλίου 1940
Εις συμπλήρωσιν όσων τηλεγραφικώς ανέφερον περί του ιταλικού διαβήματος της 3 Ιουλίου έχω την τιμήν να προσθέσω τας εξής παρατηρήσεις:
1) Επί των αιτιάσεων του Ναυτικού Επιτελείου των περιεχομένων εις τας ανακοινωθέντα υμίν τέσσαρα σημεία.
2) Επί των αποδείξεων αίτινες δήθεν ευρέθησαν εν τω γαλλικώ αρχείω ότι ημείς επαμφοτερίζομεν.
Επί των δύο τούτων βάσεων εστηρίχθη ο Υπουργός ίνα προβή εις διάβημα εξαιρετικής δριμύτητος ην υπεγράμμιζον έτι μάλλον αι συνοδεύουσαι χειρονομίαι και αι διακυμάνσεις της φωνής. Σημειωτέον ότι, λόγω προφανώς της ηρεμίας μεθ’ ης αντέδρων κατά του τόνου της ανακοινώσεως, ο Υπουργός μοι εξήγησε δις ότι πρόκειται περί απειλής πολέμου και μετ’ ολίγον ήρχισε και εκ τρίτου έτι σαφεστέραν τούτου διατύπωσιν. Την φοράν ταύτην διέκοψα τον Υπουργόν ειπών ότι είχον καλώς αντιληφθή ποίαν έννοιαν ήθελε να δώση εις το διάβημά του και ηδύνατο να είναι βέβαιος ότι η Κυβέρνησίς μου θα τηρηθή επακριβώς ενήμερος.
Και ως προς μεν το πρώτον κεφάλαιο της κατηγορίας είναι προφανές ότι ο Υπουργός είχε συνείδησιν του ασταθούς των αιτιάσεων και δια τούτο άμα τη παρ’ εμού αντικρούσει του πρώτου εκ των τεσσάρων σημείων ηρνήθη την περαιτέρω συζήτησιν ειπών ότι η ώρα δεν είναι δια πόλεμον επιχειρημάτων, ότε δε εξέφρασα την έκπληξίν μου διότι απέκρουσε την προσπάθειάν μου όπως πληρέστερον φωτισθώ επί των σημείων άτινα ήσαν η αιτία τόσου ερεθισμού κατά της χώρας μου και παρετήρησα ότι τούτο ήτο τόσον μάλλον απαραίτητον δι’ εμέ καθόσον προ ολίγων μόλις ημερών μοι εγένετο εις ηπιώτερον τόνον παρόμοιον διάβημα εκ λόγων αποδειχθέντων τελείως ανυπάρκτων, ο Υπουργός περιωρίσθη να μοι είπη, ως εν παρόδω, ότι ο Διοικητής της Ρόδου εξεπλάγη δια την απάντησίν μας ων πεπεισμένος ότι παρέχομεν προστασίαν εις τα αγγλικά πλοία, ευθύς δε μετεπήδησεν ο Υπουργός εις το έτερον κεφάλαιον της κατηγορίας ως εν τω τηλεγραφήματί μου εξιστορώ.
Αλλά και τούτο το κεφάλαιον απεδείχθη εν είδος φοβήτρου, εφ’ όσον εις την πρόκλησίν μου όπως μοι ανακοινωθή το περιεχόμενον των ενοχοποιητικών δήθεν εγγράφων ο Υπουργός εδήλωσεν ότι επρόκειτο περί παλαιοτέρων γεγονότων τα οποία επροτίμα να αφήση κατά μέρος. Νομίζω δε ότι ουδέ καν περί τούτου πρόκειται, καθόσον έκτοτε είδον το φως της δημοσιότητος τα κατασχεθέντα έγγραφα εν οις ουδέ πόρρωθεν διαφαίνεταί τι το επιλήψιμον δια την Ελλάδα.
Τίθεται συνεπώς το ερώτημα δια τίνα λόγον ο Υπουργός των Εξωτερικών προέβη εις διάβημα τόσον δυσανάλογον προς τα στοιχεία εφ’ ων εστηρίζετο. Είναι βέβαιον ότι η εμπόλεμος Ιταλία διατελεί εν νευρικότητι δια λόγους ους αλλαχού αναφέρω. Άλλως τε αυτή αύτη η παρά του κ. Υπουργού απαρίθμησις αγγλικών ναυτικών και αεροπορικών επιθέσεων τόσον εγγύς των ιταλικών υδάτων είναι κάπως διαφωτιστική. Αμφιβάλλω όμως εάν μόνος ο ψυχολογικός ούτος λόγος εξηγεί την ιταλικήν στάσιν. Η Ιταλία έχει οπωσδήποτε το μέσον να εξακριβώση εν τίνι τουλάχιστον μέτρω τας αιτιάσεις του Ναυτικού Επιτελείου. Έχει εν Ελλάδι Πρεσβείαν, Προξενεία, σχολεία και πολυπληθείς υπηκόους εγκατεστημένους εις τα πλείστα μέρη της χώρας, έχει ιδίως ευρύτατον δίκτυον κατασκοπείας διευκολυνόμενον από την φισικήν πολιτικομανίαν από την φυσικήν πολιτικομανίαν του κοινού. Θα ήτο τάχα εύκολον εις αγγλικά πλοία και αεροπλάνα να προσορμίζωνται εις τους λιμένας μας, να διασχίζουν τα στενά ελληνικά ύδατα, να προσγειώνται εις τα αεροδρόμιά μας, χωρίς να διαπιστωθή μία τοιαύτη συγκεκριμένη περίπτωσις ήτις θα προσέδιδε μείζονα σύστασιν εις τας απλάς εικασίας του Ιταλικού Επιτελείου; Το Υπουργείον των Εξωτερικών θα έπρεπε πάντως να αξιοί τούτο πριν ή προβαίνη εις απειλητικά διαβήματα προωρισμένα να συντρίβωνται εις μίαν απλήν διάψευσιν.
Δια τους λόγους τούτους διερωτώμαι, ως ετηλεγράφησα ήδη, μήπως επί πλέον της ψυχολογικής εκείνης αιτίας υπάρχει και η πρόθεσις της αναγνωρίσεως του εδάφους ουχί απαραιτήτως δι’ εχθρικήν στρατιωτικήν ενέργειαν αλλά τις οίδε δια ποίου είδους στρατιωτικάς ή και μόνον πολιτικάς εισηγήσεις.
Ι. Πολίτης.
Αριθ. 94
Το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών προς την εν Αθήναις Ιταλικήν Πρεσβείαν.
12 Ιουλίου 1940
Το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών έχει την τιμήν να φέρη εις γνώσιν της Β. Ιταλικής Πρεσβείας ότι σήμερον, ώραν 6.30, τρία βομβαρδιστικά ιταλικά αεροπλάνα έβαλον δια βομβών και μυδραλλιοβόλων εναντίον του βοηθητικού του Β. Ναυτικού «Ωρίων» της υπηρεσίας των Φάρων, καθ’ ην στιγμήν προέβαινεν εις τον ανεφοδιασμόν του Φάρου της Γραμβούζης εντός του κόλπου του Κισσάμου (Κρήτης). Τα εν λόγω αεροπλάνα επετέθησαν επίσης και κατά του αντιτορπιλλικού «Ύδρα» όπερ είχε λάβη διαταγήν να σπεύση εις βοήθειαν του «Ωρίων».
Η Ελληνική Β. Κυβέρνησις βλέπει εαυτήν υποχρεωμένην να διαμαρτυρηθή κατά των επιθέσεων αυτών εναντίον μονάδων του Β. Ναυτικού εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και παρακαλεί την Ιταλικήν Β. Πρεσβείαν όπως ευαρεστηθή να προβή επειγόντως εις τα αναγκαία διαβήματα προς παρακώλυσιν της επαναλήψεως τοιούτων επεισοδίων αποτελούντων παραβίασιν της κυριαρχίας της Ελλάδος.
Αριθ. 95
Ο εν Πάτραις Πρόξενος της Ιταλίας προς τον Νομάρχην Αχαΐας.
15 Ιουλίου 1940
Έχω την τιμήν να ευχαριστήσω υμάς θερμώς δια το επιδειχθέν παρ’ υμών ενδιαφέρον και δια την ταχύτητα μεθ’ ης εσπεύσατε να λάβητε όλα τα μέτρα δια την διάσωσιν του πληρώματος του ιταλικού υδροπλάνου το οποίον ηναγκάσθη να προσθαλασσωθή εις τα ύδατα της Κεφαλληνίας.
Σ. Γκραντενίγκο.
Αριθ. 96
Η Β. Πρεσβεία της Ιταλίας προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών.
15 Ιουλίου 1940
Η Β. Πρεσβεία της Ιταλίας έχει την τιμήν να παρακαλέση το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών όπως ευαρεστηθή να διαβιβάση τας θερμοτέρας ευχαριστίας της Ιταλικής Κυβερνήσεως εις τας αρμοδίας ελληνικάς αρχάς δια την βοήθειαν και την περίθαλψιν την παρασχεθείσαν εις τα πληρώματα του αεροπλάνου S. 79 και του υδροπλάνου CANT. 506, άτινα υπεχρεώθησαν να προσθαλασσωθώσιν εν Ελλάδι εξ ανωτέρας βίας.
Αριθ. 97
Ο εν Βερολίνω Πρεσβευτής προς το Β. Υπουργείον των Εξωτερικών.
23 Ιουλίου 1940
Η εφημερίς «Λαϊκός Παρατηρητής» σχολιάζει εν κυρίω άρθρω τα νέα έγγραφα του αρχείου του Γαλλικού Αρχηγείου άτινα ανευρέθησαν υπό των γερμανικών στρατευμάτων. Μεταξύ αυτών τρία, τα υπ’ αριθ. 33, 34 και 35, αφορούν την Ελλάδα.
1) Το υπ’ αρ. 33 είναι απάντησις του Αρχιστρατήγου Γκαμελέν προς παράκλησιν του στρατηγού Βεϋγκάν δι’ αποστολήν πολεμικού υλικού προς ενδεχομένην εις Μακεδονίαν απόβασιν ενός Σώματος Στρατού.
2) 2) Του υπ’ αρ. 34 είναι εμπιστευτική διαταγή της 15 Μαΐου δι’ ης καθορίζεται η συνθηματική χρησιμοποίησις ονομάτων αμερικανικών κρατών αντί της Ελλάδος, Τουρκίας, Κρήτης, Θεσσαλονίκης κλπ. κατά την αλληλογραφίαν μεταξύ του Γάλλου αρχιστρατήγου και του στρατηγού Βεϋγκάν.
3) Το υπ’ αρ. 35 είναι αρνητική απάντησις του στρατηγού Γκαμελέν εις αίτημα του Βεϋγκάν προς αποστολήν στρατιωτικών ενισχύσεων.
Ραγκαβής.

Αριθ. 98
Ο Μόνιμος Υφυπουργός των Εξωτερικών προς την εν Βερολίνω Β. Πρεσβείαν.
24 Ιουλίου 1940
Τα δημοσιευθέντα νέα έγγραφα του Γαλλικού Επιτελείου ομιλούν αφ’ εαυτών και πείθουν απολύτως ότι η Ελλάς ευρίσκεται εν πλήρει αγνοία οιωνδήποτε σχεδίων τοιαύτης φύσεως.
Μαυρουδής.
Αριθ. 99
Σημείωμα επιδοθέν υπό του Μονίμου Υφυπουργού των Εξωτερικών εις τον Πρεσβευτήν της Ιταλίας.
27 Ιουλίου 1940
Εκ πληροφοριών των αρμοδίων στρατιωτικών αρχών προκύπτει ότι την 12 τρέχοντος μηνός, ώραν 10.57, ιταλικόν αεροπλάνον υπερέπτη της Κρήτης άνωθεν του Ρεθύμνου εις ύψος 2 – 3.000 μέτρων, κατευθυνόμενον προς τα νοτιοδυτικά.
Αριθ. 100
Σημείωμα επιδοθέν υπό του Μονίμου Υφυπουργού των Εξωτερικών εις τον Πρεσβευτήν της Ιταλίας.
27 Ιουλίου 1940
Χθες, ώραν 12.45, σμήνος δέκα βομβαρδιστικών αεροπλάνων προερχομένων εξ Αλβανίας υπερέπτησαν εις ύψος 3.000 σχεδόν μέτρων του ελληνικού εδάφους παρακολουθούντα την κοιλάδα του Δρίνου.
Τα εν λόγω αεροπλάνα κατηυθύνθησαν προς το Χάνι Δελβινανίου και το Καλπάκι και εκείθεν έλαβον διεύθυνσιν προς νοτιοανατολάς. Τρία εξ αυτών υπερέπτησαν του Μετσόβου.

Από το βιβλίο: Η Ιταλική επίθεσις κατά της Ελλάδος.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ
ΑΘΗΝΑΙ 1940

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη

Κατηγορίες: Ιστορικά, Μελέτες - εργασίες - βιβλία. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.