Απόλαυση κατανύξεως – Π.Β. Πάσχου.

α’. Ο μέγας αββάς Αντώνιος μας είπε:
-Έχοντας πάντοτε το φόβο του Θεού εμπρός στα μάτια μας, να μελετούμε την ώρα του θανάτου, να μισήσουμε τον κόσμο και όλα τα πράγματα του κόσμου. Να μισήσουμε κάθε σωματική ανάπαυση• ν’ απαρνηθούμε τούτη την πρόσκαιρη ζωή, για να ζήσουμε μαζί με το Θεό την αιώνια. (Ρωμ. ς’ 11). Αυτό θα ζητήσει ο Θεός από μας την ημέρα της Κρίσεως. Πρέπει, λοιπόν, να πεινάσουμε, να διψάσουμε, να γνωρίσουμε τη γύμνια, την αγρύπνια, το πένθος, το στεναγμό στα βάθη της καρδιάς μας, και να δοκιμάσουμε, μ’ αυτό τον τρόπο, αν έχουμε γίνει άξια τέκνα του Θεού. Ν’ αγαπήσουμε τη θλίψη, για να βρούμε το Θεό. Να καταφρονήσουμε τη σάρκα μας, για να σωθεί η ψυχή μας.
β’. Για τον αββά Αρσένιο έλεγαν, ότι, όλη τη ζωή του, καθώς ήταν αφοσιωμένος και δούλευε το εργόχειρό του, κρατούσε στον κόρφο του ένα κομμάτι από ύφασμα, για να σκουπίζει τα δάκρυα που έπεφταν από τα μάτια του.
γ’. Ένας μοναχός πήγε και ρώτησε τον αββά Αμμωνά.
-Μπορείς να μου πεις ένα λόγο σωτηρίας, Γέροντα;
Κ’ εκείνος του απάντησε:
-Πήγαινε, κ’ έχε πάντοτε στο λογισμό σου αυτό που έχουν οι κακούργοι που βρίσκονται στη φυλακή. Εκείνοι, όπως ξέρεις, ρωτούν τους ανθρώπους και τους φύλακες:
«Πού βρίσκεται ο μεγάλος άρχοντας; πότε έρχεται;» και κλαίνε από την αγωνία της αναμονής. Έτσι ακριβώς πρέπει και ο μοναχός να προσέχει και να αγωνιά για την ψυχή του, λέγοντας: Αλίμονο σε μένα! Πώς θα παρασταθώ εμπρός στο βήμα του Χριστού, και πως θ’ απολογηθώ για τη ζωή μου;» Αν με τον τρόπο αυτό προσέχεις και μελετάς πάντα τη ζωή σου, τότε μπορείς να ελπίζεις στη σωτηρία σου.
δ’. Ένας άγιος Γέροντας, σχετικά με την κατάνυξη, συμβούλεψε:
-Όταν κάθεσαι στο κελλί σου, να συμμαζεύεις μέσα σου το νου σου και να θυμάσαι την ώρα του θανάτου. Κοίταξε τότε τη νέκρωση του σώματος, εννόησε τη συμφορά, φέρε στο νου σου τον πόνο, κατάλαβε και κατηγόρησε τη ματαιότητα του κόσμου, δείξε στην επιείκεια και στη σπουδή όση επιμέλεια χρειάζεται, για να μπορέσεις με κάθε δυνατό μέσο να παραμείνεις στην ίδια πρόθεση και το σκοπό της ησυχίας, χωρίς ν’ απελπιστείς. Θυμήσου, ακόμα, και τη στιγμή της κατακρίσεως στον Άδη, και βάλε καλά στο μυαλό σου αυτή τη σκέψη: πώς άραγε να ’ναι οι ψυχές εκεί, μέσα σε ποιά πικρότατη σιωπή, ή μέσα σε ποιούς στεναγμούς φοβερώτατους• σε πόσο μεγάλο φόβο και αγωνία να βρίσκονται τάχα, και με τί ελπίδα να περιμένουν την ατελείωτη οδύνη και το ψυχικό και απέραντο δάκρυ. Θυμήσου, ακόμη, και την ημέρα της αναστάσεως, όταν θα παρουσιαστούν τα πάντα μπρος στο Θεό. Φέρε στη μνήμη και στη φαντασία σου εκείνο το φοβερό και φρικτό βήμα. Φέρε μπροστά σου όλα τα κακά που περιμένουν τους αμετανόητους αμαρτωλούς, τη ντροπή τους μπροστά στο Θεό, στο Χριστό, στους Αγγέλους, στους Αρχαγγέλους, στις Εξουσίες και σ’ όλους τους ανθρώπους• σκέψου όλα τα κολαστήρια, το αιώνιο πυρ, το ατελείωτο βάσανο των σαρκοβόρων σκουληκιών, τον τάρταρο, το σκοτάδι, και πάνω απ’ ολ’ αυτά, το τρίξιμο των δοντιών, τους φόβους και όλα τα βάσανα. Ύστερα, φέρε στη σκέψη και στη φαντασία σου και όλα τ’ αγαθά που περιμένουν τους δικαίους: την οικειότητα που θα έχουν με τον Θεό και Πατέρα, με τον Χριστό, τους Αγγέλους, τους Αρχαγγέλους, τις Εξουσίες και όλο το νέφος των Αγίων˙ σκέψου την ουράνια βασιλεία και τ’ αγαθά της, τη χαρά και την απόλαυση. Φέρνε στη μνήμη σου αυτά τα δύο και όταν συλλογίζεσαι την κρίση των αμαρτωλών, στέναζε, δάκρυζε και ντύνε με πένθος την ψυχή σου, φοβούμενος μην καταντήσεις κ’ εσύ ο ίδιος στην ίδια συμφορά. Και όταν, πάλι, συλλογίζεσαι τ’ αγαθά που περιμένουν τους δικαίους, να χαίρεσαι και ν’ αγάλλεσαι, φροντίζοντας, με όλη σου την επιμέλεια, ετούτα μεν να τ’ απολαύσεις, τ’ αλλά δε να τ’ αποφύγεις. Κοίταξε μην τα ξεχάσεις ποτέ αυτά, είτε βρίσκεσαι μέσα στο κελλί σου, είτε κάπου έξω. Και μην αμελήσεις ποτέ το γενναίο σου φρόνημα, για ν’ αποφύγεις έτσι μ’ αυτές τις σκέψεις όλους τους βλαβερούς λογισμούς και τους ακάθαρτους.
ε’. Ο αββάς Ηλίας έλεγε:
-Εγώ τρία πράγματα φοβούμαι: το ένα είναι όταν πρόκειται να βγει η ψυχή μου απ’ το σώμα˙ το άλλο είναι η συνάντησή μου με το Θεό˙ και το τρίτο είναι όταν πρόκειται στην Κρίση να βγει η καταδικαστική απόφαση για μένα.

Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το θαυμάσιο και ωφελιμότατο αυτό κείμενο, σε rar μορφή.

Από το βιβλίο:
Π.Β. Πάσχου, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ
Μικρό Γεροντικό Ε’
Σειρά: Ορθόδοξη Μαρτυρία, αρ. 91
(Σελίδες: 17 – 41)
Έκδοση πρώτη: Ιούλιος 2006
© Π.Β. Πάσχος, και οι Εκδόσεις Ακρίτας

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιστορικά, Μελέτες - εργασίες - βιβλία. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.