Ο Ιερομάρτυς Αθηνογένης, επίσκοπος Σεβαστείας, ζούσε σ’ ένα Μοναστήρι της Αρμενίας με δέκα υποτακτικούς του, στα χρόνια του Διοκλητιανού. Κοντά στο Μοναστήρι υπήρχε ένα δάσος, όπου ο Άγιος είχε βρει κάποτε ένα θηλυκό ελαφάκι που τριγυρνούσε μόνο και πεινασμένο. Το πήρε μαζί του, το τάϊσε και το κράτησε κοντά του. Όταν αυτό μεγάλωσε αρκετά, ώστε να μπορή να συντηρήση μόνο του τον εαυτό του, το άφησε ελεύθερο. Την ελαφίνα αυτή την είχε ευλογήσει ο Άγιος να μην γίνουν τα ελαφόπουλά της θηράματα των κυνηγών, αλλά κάθε χρόνο να φέρνη, κατά διαδοχή, κι αυτή και όλα τα ελάφια – όσα μέλλει να γεννήση – ένα ελαφόπουλο στο Μοναστήρι του.
Το 311 μ. Χ. ένας φοβερός διώκτης των Χριστιανών, ο Φιλόμαχος, έφθασε στην Σεβάστεια. Αφού σκότωσε πολλούς Χριστιανούς της περιοχής, ζήτησε από τον Αθηνογένη να θυσιάση στα είδωλα. Όπως ήταν φυσικό, ο Ιερομάρτυς αρνήθηκε σθεναρά, κάτι που έκανε έξαλλο τον Φιλόμαχο. Διέταξε τους στρατιώτες του να συλλάβουν τον Άγιο και τους υποτακτικούς του και να τους θανατώσουν, αφού πρώτα τους βασανίσουν. Παρουσιάσθηκε τότε μπροστά στον Ιερομάρτυρα Αθηνογένη το αγαπημένο του ελάφι, τον πλησίασε με το κεφάλι κατεβασμένο και του έγλυψε τα χέρια. Ύστερα σήκωσε τα μάτια του και, βλέποντας τον ευεργέτη του σε μεγάλη αγωνία, έχυσε καυτά δάκρυα.
Μετά από φοβερά βασανιστήρια, κατά την διάρκεια των οποίων άγγελος εξ ουρανού ενεθάρρυνε τους μάρτυρες, αποκεφαλίσθηκαν όλοι.
Η ελαφίνα, και μετά τον θάνατο του Αγίου, εξακολούθησε να εκτελή το θέλημά του. Ένα παράδοξο και χαριέστατο γεγονός ελάμβανε χώρα μέχρι την εποχή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Δηλαδή, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, κατά την επέτειο μνήμη του Ιερομάρτυρος (16η Ιουλίου) και μετά την ανάγνωσι του Ευαγγελίου, κατέφθανε μία ελαφίνα μ’ ένα ελαφάκι της, εισερχόταν στον Ναό, αφιέρωνε αυτό στον Άγιο και έφευγε.
ΖΩ Α ΤΑ ΤΙ ΜΗ ΜΕΝΑ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
