05 Σεπτεμβρίου, μνήμη και του Προφήτου Ζαχαρίου: το βιβλίο των προφητειών του, στην πρωτότυπη και στην Νεοελληνική του μορφή.

ΕΝΑ ΑΠΟ τα πλέον δύσληπτα, αλλά και εκδήλως χριστολογικά βιβλία της Π. Διαθήκης, είναι το του προφήτου Ζαχαρίου. Ο Ζαχαρίας, του οποίου το όνομα σημαίνει «ον ο Γιεχωβά ενθυμείται», ήτο υιός του Βαραχίου και έγγονος του Αδδώ, όπως ο ίδιος αναγράφει εις τον πρώτον στίχον του βιβλίου του. Ανήκεν εις την φυλήν Λευΐ και κατήγετο από ιερατικόν γένος. Δεν είναι δε ο υπό του Κυρίου αναφερόμενος Ζαχαρίας, υιός Βαραχίου, τον οποίον είχον φονεύσει οι Ισραηλίται «μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου» (Ματθ. κγ’ 35). Πιθανόν φαίνεται ότι είχε γεννηθή εις Βαβυλώνα, όπου αιχμάλωτοι του Ναβουχοδονόσορος έζων οι γονείς του. Νέος κατά την ηλικίαν, εγκατέλειψε την Βαβυλώνα μαζή με τον πάππον του Αδδώ και τους επαναπατρισθέντας Ιουδαίους, κατά το 536 και εγκατεστάθη εις την Ιερουσαλήμ.

Με κέντρον την πόλιν αυτήν ήρχισε το προφητικόν του έργον, όπως και ο Αγγαίος, «εν τω ογδόω μηνί, έτους δευτέρου επί Δαρείου» ήτοι κατά Νοέμβριον του 520, δεκαέξ έτη μετά την επιστροφήν του εκ Βαβυλώνος. Είναι χαρακτηριστικόν ότι κατά το έτος 520 ονομάζεται «νεανίας» (β’ 8), πράγμα το οποίον σημαίνει ότι εις νεαράν ηλικίαν, πιθανώς εφηβικήν, είχεν εγκαταλείψει την Βαβυλώνα. Επί πόσον χρόνον ήσκησε το προφητικόν έργον του δεν είναι γνωστόν. Πάντως κατά τον ένατον μήνα του τετάρτου έτους της βασιλείας Δαρείου, ελάμβανεν αποκαλύψεις παρά του Θεού και εστέλλετο ως προφήτης προς ιερείς και τον λαόν. Κανείς όμως λόγος δεν μας υποχρεώνει να παραδεχθώμεν ότι μόνον μέχρι της χρονολογίας αυτής ήσκησε το προφητικόν του υπούργημα. Αν μάλιστα κρίνωμεν από ενδείξεις των τελευταίων πέντε κεφαλαίων του βιβλίου του, πρέπει να συμπεράνωμεν ότι τούτο εσυνείχθη και επ’ αρκετόν χρόνον κατόπιν.

Το βιβλίον διαιρείται εις δύο μέρη: το πρώτον (από του κεφ. α’ μέχρι και του η’), περιλαμβάνον οκτώ οράσεις, αναφερομένας εις την παλινόρθωσιν της θεοκρατίας του Ισραήλ και την ένδοξον βασιλείαν του Μεσσίου. Εις το δεύτερον (κεφ. θ’ μέχρι και ιδ’), εις το οποίον προλέγεται η προσεχής τιμωρία των περί την Παλαιστίνην ειδωλολατρικών λαών και αυτού ακόμη του αποστάτου ιουδαϊκού λαού, έπειτα δε η παλινόρθωσις της θεοκρατίας του Ισραήλ και η εγκαθίδρυσις της βασιλείας του Θεού. γενικώς το κήρυγμα του Ζαχαρίου, όπως και του προφήτου Αγγαίου, έχει δύο τα κεντρικά σημεία, περί τα οποία αναπτύσσεται. Το πρώτον είναι η ανοικοδόμησις του ναού και η έναρξις των εν αυτώ λατρευτικών προς τον Θεόν τελετών, εκ παραλλήλου προς την παλινόρθωσιν του θεοκρατικού ιουδαϊκού βασιλείου, και το δεύτερον η προαναγγελία της ελεύσεως του Χριστού και της ιδρύσεως της βασιλείας του Θεού, την μελλούσης να περιλάβη όλα τα έθνη.

Πολλά χωρία είναι καταφανώς χριστολογικά. Ούτως εις το στ’ 9 ο Μεσσίας ονομάζεται «Ανατολή», θα υψωθή δε και θα ανοικοδομήση αυτός τον νέον οίκον του Κυρίου. Εις το χωρίον θ’ 9 προλέγεται ότι ο Μεσσίας θα εισέλθη εις την Ιερουσαλήμ «δίκαιος, σώζων, πραΰς, επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον νέον». Αυτόν όμως τον καλόν ποιμένα θα τον καταφρονήσουν οι άρχοντες του Ισραήλ, εις «τριάκοντα αργυρούς», εις τιμήν ενός δόλου, υπολογίζοντες την αξίαν του (ια’ 12, 13). Προαναγγέλλεται η λαμπρά παγκόσμιος βασιλεία του Μεσσίου. «Έσται Κύριος εις βασιλείαν επί πάσαν την γην˙ εν τη ημέρα εκείνη έσται Κύριος εις και το όνομα αυτού εν» (ιδ’ 9). Και εις άλλα σημεία ομιλεί ο προφήτης περί πολλών λαών και εθνών «τα οποία ήξουσιν εκζητήσαι το πρόσωπον Κυρίου παντοκράτορος εν Ιερουσαλήμ», δια να λάβουν παρ’ αυτού την λύτρωσιν. Και όπως παρατηρεί κάποιος ξένος θεολόγος, εις το δεύτερον μέρος του βιβλίου «δεν υπάρχει κεφάλαιον όπου το χριστιανικόν γεγονός να μη ευρίσκη και ένα στήριγμα, μίαν δικαίωσιν, καταγεγραμμένην εις την Καινήν Διαθήκην».

Προφητείαι Ζαχαρίου (το πρωτότυπον κείμενον των Ο.).

Προφητείες Ζαχαρίου (Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα).

Περισσότερα για το Σηναξάριον της ημέρας βλέπε και στον:
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα, Ιστορικά, Κυριακοδρόμιο (προσέγγιση στο Ευαγγέλιο και τον Απόστολο της Κυριακής και των Μεγάλων Εορτών), Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά, Μελέτες - εργασίες - βιβλία. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.