Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Τω αυτώ μηνί (Οκτωβρίω) ΚΘ΄, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας.
Κάρας τομήν ήνεγκε ρώμη καρδίας,
Βλάστημα Ρώμης Μάρτυς Αναστασία.
Τλή δε Αναστασίη ενάτη ξίφος εικάδι οξύ.
Αύτη ήτον κατά τους χρόνους Δεκίου και Βαλλεριανού των βασιλέων, και Πρόβου ηγεμόνος, εν έτει σνς΄ [256], καταγομένη από την μεγαλόπολιν Ρώμην. Νέα δε ούσα κατά την ηλικίαν, διέτριβε μέσα εις ένα Μοναστήριον. Πιασθείσα δε και παρρησία ομολογήσασα τον Χριστόν, ραπίζεται εις το πρόσωπον. Και απλωθείσα επάνω εις αναμμένα κάρβουνα, δέρνεται με ραβδία. Είτα εκρεμάσθη επάνω εις ξύλον, και εσφίγχθη με κάποιους μαγγάνους μηχανικούς και κατετρυπήθη με σιδηρά αγκυνέλα. Ύστερον δε πάλιν κρεμασθείσα, κατεξεσχίσθη εις όλον το σώμα. Μετά ταύτα έκοψαν τα βυζία της και εξερρίζωσαν τα ονύχιά της. Και τελευταίον απέκοψαν την αγίαν της κεφαλήν. Και ούτως έλαβεν η μακαρία του μαρτυρίου τον στέφανον. (Τον κατά πλάτος Βίον αυτής όρα εις τον Παράδεισον. Τούτον δε συνέγραψεν ελληνιστί ο Μεταφραστής, ου η αρχή: «Διττάς ημίν Αναστασίας». Σώζεται εν τη των Ιβήρων και εν άλλαις και προ τούτων εν τη Λαύρα.)
Σημειούμεν δε ενταύθα ότι εν άλλοις γράφεται, ότι αύτη ήτον επί Διοκλητιανού. Διό και εν τη Μεγίστη Λαύρα ευρίσκεται και άλλο Μαρτύριον αυτής ελληνικόν, ου η αρχή: «Kατά τους καιρούς του παρανόμου και ασεβούς Διοκλητιανού του βασιλέως, και του συγκαθέδρου αυτού Βαλλεριανού».
(Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου” Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Ασματική Ακολουθία της Μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας – Γερασίμου Μον. Μικραγιαννανίτου.zip
Παρακλητικός Κανών εις την Αγίαν Οσιοπαρθενομάρτυραν Αναστασίαν την ρωμαίαν.zip