06 Δεκεμβρίου, Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Νικολάου, επισκόπου Μύρων του θαυματουργού: υμνολογική εκλογή, τα Λειτουργικά Αναγνώσματα του όρθρου και της Θ. Λ., Παρακλητικός Κανών.

Υμνολογική εκλογή.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας Διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια’ δια τούτο
εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια, Πάτερ ιεράρχα Νικόλαε’ πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Η αναμφισβίτητη αλήθεια των πραγμάτων της ζωής, σε ανέδειξε πρότυπο της πίστεως, ομοίωμα της πραότητος και δάσκαλο της εγκρατείας. Γι’ αυτόν τον λόγο, πάτερ ιεράρχα Νικόλαε, κατέκτησες με την ταπείνωση τα υψηλά και με την φτώχια τα πλούσια. Πρέσβευε λοιπόν στον Χριστό και Θεό μας να σώσει τις ψυχές μας.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.

Εν τοις Μύροις Άγιε, ιερουργός ανεδείχθης’ του Χριστού γαρ Όσιε, το Ευαγγέλιον πληρώσας, έθηκας την ψυχήν σου υπέρ λαού σου, έσωσας τους αθώους εκ του θανάτου’ δια τούτο ηγιάσθης, ως μέγας μύστης θεού της χάριτος.

Στα Μύρα, άγιε, αναδέιχθηκες ιερουργός του Θεού, αφού με τη ζωή σου ακολούθησες πλήρως και τελείως το ευαγγέλιο του Χριστού. Δεν υπολόγισες την ζωή σου και την έδωσες, για να σωθεί ο λαός σου. Έσωσες τους αθώους από τον θάνατο. Γι’ αυτό και αναδείχθηκες άγιος, ως μέγας και άξιος των μυστηρίων της θείας χάριτος.

Ό Οίκος

Ανυμνήσωμεν νυν τον Ιεράρχην άσμασι, τον εν Μύροις λαοί ποιμένα και διδάσκαλον, ίνα ταις πρεσβείαις αυτού ελλαμφθώμεν» ιδού γαρ ώφθη όλος καθάρσιος, ακήρατος πνεύματι, Χριστώ προσάγων θυσίαν άμωμον, την ειλικρινή και θεώ ευπρόσδεκτον, ως Ιερεύς κεκαθαρμένος τη ψυχή και τη σαρκί’ όθεν υπάρχει αληθώς της Εκκλησίας προστάτης, και υπέρμαχος ταύτης, ως μέγας μύστης θεού της χάριτος.

Ελάτε να ανυμνήσουμε με άσματα τον ιεράρχη, όλοι οι λαοί, που ήταν ο ποιμένας και διδάσκαλος στα Μύρα, για να λάμψει μέσα μας με τις πρεσβείες του το Φως του Χριστού. Γιατί, να, φανερώθηκε μπροστά μας ολοκάθαρος, χωρίς ούτε μίας κεραίας σκιά, προσφέροντας στον Θεο άμωμη θυσία, ειλικρινή και ευπρόσδεκτη στον Κύριο, ως ιερέας που έχει καθαρισθεί από κάθε μόλυσμα πνεύματος και σαρκός. Έτσι, παραμένει για την εκκλησία προστάτης και πολεμά μαζί της, ως μεγάλος και άξιος των μυστηρίων της θείας χάριτος.

Συναξάριον

Τη ΣΤ» του αυτού μηνός (Δεκεμβρίου), μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού.
Στίχοι.
Ο Νικόλαος, πρέσβυς ων εν γη μέγας,
και γης αποστάς, εις το πρεσβεύειν ζέει.
Έκτη Νικολέω γε φάνη βιότοιο τελευτή.
Ο Νικόλαος αν και απομακρύνθηκε από τη γη, είναι μεγάλος και πρεσβεύει θερμά στον Θεό για τους ανθρώπους.
Κατά την έκτη του μηνός ο Νικόλαος ανέβηκε στον ουρανό.

Μνήμη και του Αγίου Νεομάρτυρος Νικολάου, του Καραμάνου, του εν Σμύρνη μαρτυρήσαντος εν έτει ,αχνζ’ (1657).
Στίχοι.
Εμαρτύρησας ώσπερ ηρνήσω πάλαι’
Όθεν στέφανον, Νικόλαε, λαμβάνεις.
Παλιά αρνήθηκες τον Χριστό αλλά τώρα εμαρτύρησες για Αυτόν, Γι’ αυτό και τον στέφανον λαμβάνεις.

Ταις αυτών Αγίαις πρεσβείαις, ο θεός, ελέησον και σώσον ημάς.
Αμήν.

Εξαποστειλάριον. Γυναίκες ακουτίσθητε.

Τον μέγαν αρχιποίμενα, και Ιεράρχην άπαντες, τον πρόεδρον των Μυρέων, Νικόλαον ευφημούμεν’ πολλούς γαρ άνδρας έσωσεν, αδίκως θνήσκειν μέλλοντας’ και βασιλεί οπτάνεται, συν Αβλαβίω κατ’ όναρ, λύων την άδικον ψήφον.

Με ύμνους ας σκορπίσουμε παντού τη φήμη του μεγάλου αρχιποίμενα και ιεράρχη και αρχηγού των κατοίκων των Μύρων, τον άγιο Νικόλαο. Γιατί πολλούς άνδρεςέσωσε που άδικα θα έχαναν την ζωή τους. Παρουσιάσθηκε μάλιστα και στον βασιλιά μαζί με τον Αβλάβιο και αναίρεσε την άδικη απόφαση του.

Έτερον όμοιον

Μεγάλως σε εδόξασεν, εν θαύμασιν ο Κύριος, και ζώντα και μετά τέλος, Νικόλαε Ιεράρχα’ τίς γαρ εξ όλης πίστεως, μόνον επεκαλέσατο, το άγιόν σου όνομα, και ουκ ευθύς εισηκούσθη, θερμόν προστάτην ευρών σε;

Σε δόξασε πολύ ο Κύριος, άγιε Νικόλαε, Δίνοντάς σου την χάρη των θαυμάτων και εν ζοή και μετά θάνατον. Γιατί ποιος επικαλέσθηκε το άγιο σου όνομα με όλη του την πίστη και δεν εισακούσθηκε αμέσως, βρίσκοντάς σε θερμόν προς΄τατη?

Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. Του α.

Σαλπίσωμεν εν σάλπιγγι ασμάτων, σκιρτήσωμεν εόρτια, και χορεύσωμεν αγαλλόμενοι, τη ετησίω πανηγύρει του θεοφόρου Πατρός. Βασιλείς και άρχοντες συντρεχέτωσαν, και τον δι’ Ονείρου φρικτής επιστασίας, βασιλέα πείθοντα, αναιτίους κρατουμένους τρεις, απολϋσαι στρατηλάτας, ανυμνείτωσαν. Ποιμένες και Διδάσκαλοι, τον του καλού Ποιμένος ομόζηλον Ποιμένα, συνελθόντες ευφημήσωμεν. Οι εν νόσοις τον ιατρόν’ οι εν κινδύνοις τον ρύστην’ οι αμαρτωλοί τον προστάτην’ οι πένητες τον θησαυρόν’ οι εν θλίψεσι την παραμυθίαν’ τον συνοδίτην οι οδοιπόροι’ οι εν θαλάσση τον κυβερνήτην’ οι πάντες τον πανταχού θερμώς προφθάνοντα, μέγιστον Ιεράρχην, εγκωμιάζοντες ούτως είπωμεν’ Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενεστώσης ανάγκης, και σώσον την ποίμνην σου ταις ικεσίαις σου.

Ας σαλπίσουμε με υμνητικές σάλπιγγες, κι ας σκιρτήσουμε για την εορτή, χορεύομτας με αγαλλίαση για την ετήσια μνήμη και πανήγυρη του θεοφόρου πατρός μας, Νικολάου. Οι βασιλείς και οι άρχοντες ας τρέξουν μαζί και ας ανυμνήσουν εκείνον, που με φρικτή μορφή, στάθηκε πάνω από τον βασιλιά στο όνειρό του και τον έπεισε να ελευθερώσει τους τρεις αθώους στρατηλάτες. Οι ποιμένες και οι διδάσκαλοι ας δοξάσουν με ύμνους και ας σκορπίσουν παντού τη φήμη του ποιμένος, που είχε τον ίδιο ζήλο με τον Καλόν Ποιμένα. Ελάτε να συγκεντρωθούμε και να υμνήσουμε: οι άρρωστοι τον γιατρό τους, οι κινδυνεύοντες τον λυτρωτή τους, οι αμαρτωλοί τον προστάτη τους, οι πτωχοί τον θησαυρό τους, οι θλιμένοι την παρηγοριά τους, οι οδοιπόροι τον συνοδοιπόρο τους, οι θαλασσοπόροι τον κυβερνήτη τους, όλοι αυτόν που πάντα και παντού προφθάνει και σώζει. Ας τον εγκωμιάσουμε, τον μέγιστον ιεράρχη, λέγοντας: Πανάγιε Νικόλαε, τρέξε, πρόφθασε, σώσε μας από την παρούσα ανάγκη που απειλεί την ποίμνη σου, με τις ικεσίες σου.

Κατά την χρίσιν των αδελφών. Δόξα. Ήχος Πλ. Δ.

Των ανδραγαθημάτων σου, όσιε Πάτερ, ο καρπός εφαίδρυνε των πιστών τας καρδίας’ τίς γαρ ακούων την άμετρόν σου ταπείνωσιν, την υπομονήν ουκ εθαύμασε; την προς τους πένητας ιλαρότητα; θλιβομένων το συμπαθές; πάντας θεοπρεπώς εδίδαξας, Ιεράρχα Νικόλαε’ και νυν τον αμαράντινον αναδησάμενος στέφανον, πρέσβευε υπέρ των ψυχών ημών.

Ο καρπός των ανδραγαθημάτων σου χαροποίησε τις ψυχές των πιστών, όσιε πάτερ. Γιατί ποιος δεν θαύμασε ακούγοντας την αμέτρητη σου ταπείνωση και την υπομονή, την ευχάριστη συμπεριφορά σου προς τους πτωχούς και την συμπάθειά σου προς τους θλιβομένους, ιεράρχα Νικόλαε, συ που δίδαξες σε όλους να τα πράττουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Και τώρα αφού από τον Θεό έλαβες τον αμάραντο στέφανο της αγιότητος, πρέσβευε σε Αυτόν για τις ψυχές μας.

Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.

Τα Λειτουργικά αναγνώσματα του όρθρου και της Θείας Λειτουργίας.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η Ευαγγελική Περικοπή του όρθρου.
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: Ι. 1 – 9.

Είπεν ο Κϋριος: ο μή εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής. Ο δέ εισερχόμενος δια της θύρας, ποιμήν εστί των προβάτων. Τούτω ο θυρωρός ανοίγει, και τα πρόβατα της φωνής αυτού ακούει, και τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα και εξάγει αυτά. Και όταν τα ίδια πρόβατα εκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύεται, και τα πρόβατα αυτώ ακολουθεί, ότι οίδασι την φωνήν αυτού. Αλλοτρίω δέ ου μή ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν. Ταύτην την παροιμίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς, εκείνοι δέ ουκ έγνωσαν τίνα ήν ά ελάλει αυτοίς. Είπεν ούν πάλιν αυτοίς ο Ιησούς: αμήν αμήν λέγω υμίν, ότι εγώ ειμι η θύρα των προβάτων. Πάντες όσοι ήλθον πρό εμού, κλέπται εισί και λησταί, αλλ’ ουκ ήκουσαν αυτών τα πρόβατα. Εγώ ειμί η θύρα. Δι’ εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται και εξελεύσεται, και νομήν ευρήσει.

Απόδοση.

Είπε ο Κύριος: εκείνος που δεν μπαίνει από την πόρτα στη, μάντρα των προβάτων, αλλά πηδάει μέσα απ’ αλλού, είναι κλέφτης και ληστής. Αυτός όμως που μπαίνει από την πόρτα είναι ο βοσκός των προβάτων. Ο φύλακας του ανοίγει την πόρτα, και τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή του• τα φωνάζει το καθένα με τ’ όνο¬μά του και τα οδηγεί έξω. Όταν τα βγάλει όλα έξω, μπαίνει αυτός μπροστά και τα πρόβατα τον ακολουθούν, γιατί αναγνωρίζουν τη φω¬νή του• τον ξένο δεν θα τον ακολουθήσουν, αλλά θα φύγουν μακριά του, γιατί δεν αναγνωρίζουν τη φωνή των ξένων». Αυτή την παραβο¬λή τους είπε ο Ιησούς. Εκείνοι όμως δεν κατάλαβαν για ποιο πράγμα τους μιλούσε.
Τους είπε λοιπόν πάλι ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως εγώ είμαι η πόρτα για τα πρόβατα. Όλοι όσοι ήρθαν πριν από μένα ήταν κλέ¬φτες και ληστές. Έτσι, τα πρόβατα δεν τους αναγνώρισαν. Εγώ είμαι η θύρα• όποιος περάσει από μένα θα βρει σωτηρία, και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει βοσκή.

ΕΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Προς Ευραίους επιστολής Παύλου: ΙΓ. 17 – 21.

Αδελφοί, πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε’ αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών, ως λόγον αποδώσοντες, ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι και μή στενάζοντες’ αλυσιτελές γάρ υμίν τούτο. Προσεύχεσθε περι ημών: πεποίθαμεν γάρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι. Περισσοτέρως δέ παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν.
Ο δέ Θεός της ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τον ποιμένα των προβάτων, τον μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τον Κύριον ημών Ιησούν, καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ, εις το ποιήσαι το θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού δια Ιησού Χριστού, Ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.

Απόδοση.

Αδελφοί, να ακολουθείτε πιστά και να υπακούτε τους εκκλησιαστικούς σας ηγέτες. Γιατί αυτοί αγρυπνούν για τη σωτηρία σας, επειδή θα δώσουν λόγο στο Θεό. Έτσι η μέριμνά τους θα γίνεται με χαρά, κι όχι με στε¬νοχώρια, πράγμα που δε σας συμφέρει.
Να προσεύχεστε για μας, φυσικά, είμαστε βέβαιοι πως έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας, αφού σε κάθε περίπτωση θέλουμε να συμ¬περιφερόμαστε όπως πρέπει. Ιδιαίτερα σας παρακαλώ να προσεύ¬χεστε για να με φέρει ο Θεός σύντομα κοντά σας.
Ο Θεός που δίνει την ειρήνη και που ανάστησε τον Κύριό μας Ιησού, το μεγάλο ποιμένα των προβάτων, αυτόν δηλαδή που επικύ¬ρωσε με το αίμα του την αιώνια διαθήκη, να σας δίνει τη δύναμη για κάθε καλό έργο, έτσι ώστε να κάνετε το θέλημά του. Ας ενεργεί δια του Ιησού Χριστού να γίνεται ανάμεσά σας αυτό που τον ευχαριστεί. Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα παντοτινά. Αμήν.

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον: ΣΤ. 17 – 23.

Τω καιρώ εκείνω, έστη ο Ιησούς επι τόπου πεδινού, και όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ του λαού απο πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οι ήλθον ακούσαι αυτού και ιαθήναι απο των νόσων αυτών’ και οι οχλούμενοι απο πνευμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο. Και πάς ο όχλος εζήτει άπτεσθαι Αυτού, ότι δύναμις παρ’ Αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας. Και Αυτός επάρας τους οφθαλμούς Αυτού εις τους μαθητάς Αυτού έλεγε: μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού. Μμακάριοι οι πεινώντες νύν, ότι χορτασθήσεσθε. Μακάριοι οι κλαίοντες νύν, ότι γελάσετε. Μακάριοί εστε όταν μισήσωσιν υμάς οι άνθρωποι, και όταν αφορίσωσιν υμάς και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομα υμών ως πονηρόν ένεκα του Υιού του ανθρώπου. Χάρητε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε’ ιδού γάρ ο μισθός υμών πολύς εν τω ουρανώ.

Απόδοση.

Την εποχή εκείνη, ο Ιησούς με τους μαθητές του κατέβηκε από το βουνό και στάθη¬κε σε μια πεδιάδα. Ένα μεγάλο πλήθος από μαθητές του και πολύς λαός απ’ όλη την Ιουδαία, από την Ιερουσαλήμ και τις παραλιακές πόλεις της Τύρου και της Σιδώνος, ήρθαν για να τον ακούσουν και για να θεραπευτούν από τις αρρώστιες τους. Ήρθαν και όσοι υπέφεραν από ακάθαρτα πνεύματα• όλοι αυτοί θεραπεύτηκαν. Όλος ο κόσμος προσπαθούσε να τον αγγίξει, γιατί μια δύναμη έβγαινε από πάνω του και θεράπευε τους πάντες.
Τότε ο Ιησούς στράφηκε προς τους μαθητές του και τους είπε:
«Μακάριοι εσείς οι φτωχοί,
γιατί δική σας είναι
η βασιλεία του Θεού.
Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε,
γιατί θα σας χορτάσει ο Θεός.
Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε,
γιατί θα χαρείτε.
Μακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας διώξουν απ’ τις συναγωγές και σας χλευάσουν και δυσφημίσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του Ανθρώπου. Χαρείτε όταν συμβεί αυτό, κι απ’ τη χαρά σκιρτήστε• γιατί ο Θεός θα σας ανταμείψει με το παραπά¬νω.

Επιμέλεια κειμένων Ιωάννης Τρίτος.

Σημείωσις.
Τα ως άνω Αναγνώσματα «χρησιμοποιούνται» μόνον όταν το «προβλέπει» η τυπική διάταξις.

Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε τον Παρακλητικό Κανόνα εις τον Άγιον Νικόλαον, σε rar μορφή.

Παράβαλε και:
06 Δεκεμβρίου, Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Νικολάου επισκόπου Μύρων, του θαυματουργού – Συναξάριον.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Ιερές Ακολουθίες, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.