Από τις προσωπικές σημειώσεις του Γέροντος Γαβριήλ……….

Ο Θεός θέλει να στηριζόμαστε σ’ Αυτόν και όχι σέ ανθρώπινες δυνάμεις.
*          Ας μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτΟ μας• Η αυτοπεποίθηση είναι εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Όταν αναθέτουμε τα πάντα στον Θεό, Αυτός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει.
*          Η απαισιοδοξία υπερνικάτε διά της πίστεως στον Θεό, τον Προνοητή, Κυβερνήτη και ΡυθμιστΗ των πάντων, και διά της υπακοής στο θέλημα του Θεού.
*          Γνωρίζει ο πονηρός ότι η πίστη είναι Η μεγαλύτερη παρηγοριά για τη στενοχωρημένη και άρρωστη ψυχΗ μας, πού έχει πληγωθεί απΟ την αμαρτία. Γι’ αυτΟ προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαβάλει την Αλήθεια, σπέρνοντας μέσα μας αμφιβολίες, διαστρεβλώνοντας την πίστη, σκοτίζοντας το νου και ψυχραίνοντας την καρδιά, όταν διαβάζουμε Η ακούμε τούς θείους λόγους.
*          Φαίνεται πώς μόνο Η ζωντανΗ πίστη και Η ελπίδα στο ΘεΟ μας κάνουν να είμαστε σταθεροί και γενναίοι, όπως το βλέπουμε στους αγίους Ιεράρχες, τούς Μάρτυρες, τούς Όσιους και τούς Δικαίους του Θεού.

Για την Χριστιανική αγάπη

*          Οι πρώτες και κύριες και μεγάλες εντολές είναι: Η αγάπη προς τον ΘεΟ και τον πλησίον.
*          Η αγάπη προς τον πλησίον είναι επαινετή, αν Η μέριμνα της δεν μας αποσπά απΟ την αγάπη του Θεού.
*          Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο δεν είναι απλώς συμπάθεια ή ελεημοσύνη, αλλά φιλανθρωπία, δηλαδΗ αληθινΗ και πραγματικΗ φιλία.
*          Η αγάπη προς τον ΘεΟ είναι το κορυφαίο θεραπευτικΟ φάρμακο της ψυχής, πού πληγώθηκε απΟ την αμαρτία: την απαλλάσσει απΟ την αμαρτία και την οδηγεί στη σωτηρία.
*          Η αγάπη προς τον ΘεΟ είναι Η κορωνίδα των αρετών. Μαζί με την αγάπη προς τον ΘεΟ έρχεται και Η αγάπη προς τον πλησίον.
*          Η αγάπη προς τον Θεόν είναι ένας τρόπος θεραπείας της ψυχής.
*          Εκείνο πού μετρά την μετάνοια, δεν είναι Ο εξωτερικός τόπος, ή χαρά Η η λύπη, αλλά Η εσωτερικΗ κατάσταση της ψυχής πού πονά, γιατί προσέβαλε την αγάπη του Κυρίου και τον ευγνωμονεί πού τον συγχώρεσε και τον αποκατέστησε στην τάξη των υιών.
*          Με την αγάπη του Θεού εκπληρώνουμε τις εντολές Του και παίρνουμε δύναμη να εφαρμόζουμε το Νόμο Του.
*          Η αγάπη κάνει την ψυχΗ γη καρποφόρο, γόνιμη και κατάμεστη απΟ αρετές.
*          Η αγάπη είναι το χαρακτηριστικότερο ηθικΟ γνώρισμα του Χριστιανισμού.
*          Η αγάπη είναι Η υψίστη των ηθικών αρετών. Είναι Η συνισταμένη των ηθικών αρετών.
*          Η αγάπη είναι Η κορωνίδα, Η βασιλίδα των αρετών και Η μοναδικΗ προϋπόθεση της κατακτήσεως της αιωνίου ζωής.
*          Τίποτε δεν μπορεί να εξισωθεί με την αγάπη προς τους εχθρούς μας, και όταν πονούμε γι’ αυτούς πού υποφέρουν.
*          Η αγάπη προς τον πλησίον δεν εργάζεται κακόν.
*          Μέσα για ν’ αγαπήσεις το Θεό:
α) Η προσευχή. Να ζητάς απΟ το ΘεΟ να σού δώσει τη χάρη Του να Τον αγαπήσεις.
β) Φρόντιζε να θυμάσαι συχνά τις αμέτρητες τελειότητες του Θεού, και τα αμέτρητα αγαθά πού σου χάρισε.
*          Ο Κύριος προσφέρει την σωτηρία σέ όλους, τελικά όμως σώζονται μόνον εκείνοι πού Τον πιστεύουν και Τον δέχονται ως Λυτρωτή.
*          Η αγάπη είναι Η κύρια αρετΗ του Θεού, Η δε παραγνώριση της φιλανθρωπίας του Θεού είναι πράγματι Η υψίστη αδικία.
*          Η βάση της πνευματικής ζωής είναι να σκεπτόμαστε πρώτα τον άλλο και να βάζουμε τελευταίο τον εαυτΟ μας, να μην τον υπολογίζουμε.
*          Όταν έρθόμαστε στη θέση του άλλου, τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό.
*          Ότι σου έδωσε Ο Θεός, μην το απολαμβάνεις μόνος σου: πρόσφερε και στους άλλους.
*          Η σύνεση και η σοφία χρειάζεται και για τούς πτωχούς και για τούς πλουσίους. Τούς πρώτους τούς βοηθεϊ, ώστε να χρησιμοποιούν τα ολίγα πού έχουν με μέτρο και να μην προβαίνουν σέ αλόγιστες σπατάλες. Τούς δεύτερους τούς βοηθεί, ώστε να χρησιμοποιούν τον πλούτο τους προς ωφέλεια ιδικΗ τους και ανακούφιση των πασχόντων.
*          Είναι όντως μωρία να ζητούμε την χαρά στα πράγματα του παρόντος κόσμου.
*          Όταν κανείς θεωρεί τα υλικά αγαθά ως δώρο Θεού, και όταν κάμνει καλΗ χρήση αυτών, τότε δοκιμάζει χαρά και ικανοποίηση.
*          Ότι μας στέλνει Ο Θεός, και ότι επιτρέπει για μας, λυπηρΟ Η ευχάριστο, να το δεχόμαστε με ειρήνη και ευφροσύνη. «Έτσι τιμούμε τον ευεργέτη Θεό.
*          Αν σέ πολεμεί Ο εχθρός με βλάσφημους και αισχρούς και πονηρούς λογισμούς, έπικαλού το φοβερΟ όνομα του Ιησού Χριστού και αυτΟ θέλει διασκορπίσει όλες τις προσβολές του διαβόλου. Ονόματι Ιησού μάστιζε πολεμίους.
*          Τέτοια είναι Η φύση της προσευχής: ανεβάζει τον άνθρωπο απΟ την γη στον ουρανό, και, αφού υπερβεί κάθε εμπόδιο, παρευρίσκεται εις αυτόν των επί όλων Θεόν.
*          Όταν μελετάς το όνομα του Ιησού συχνά, λυτρώνεσαι απΟ τους αισχρούς λογισμούς και συνηθίζεις να αγαπάς τον Ιησού και να κάνεις τις εντολές Του.
*          Νους πού ενώνεται με τον ΘεΟ και παραμένει εις Αυτόν, με την προσευχΗ και την αγάπη, γίνεται σοφός και αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων, και μακρόθυμος και περιφέρει μέσα του όλα τα θεία ιδιώματα.
*          Το πνευματικότερο μέρος της λατρείας είναι Η προσευχή, άνευ της οποίας δεν υφίσταται λατρεία.
*          Όταν αιτούμε την απαλλαγΗ απΟ τα πάθη μας και την Βασιλεία των Ουρανών, τότε έχουμε να λάβουμε όλα τα άλλα αιτήματα μας, καθώς είπεν Ο Κύριος• «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται ύμίν» (Ματθ. 6, 33).
*          Ο Κύριος συνιστά στον Ιώβ σιωπή, υπομονΗ και αφοσίωση άνευ όρων στον Θεό, αν δεν μπορεί να εξηγήσει ορισμένα γεγονότα. Πρέπει ταπεινώς, άνευ μεμψιμοιριών να δεχόμαστε ότι δίνει Ο Κύριος, ευτυχία Η δυστυχία.
*          «Ας πιστέψουμε στον ΘεΟ εμείς, πού, εξαιτίας του πλήθους των αμαρτιών μας, έχουμε κυριευτεί απΟ απόγνωση, και Εκείνος θα μας θεραπεύσει, συγχωρώντας μας. Έτσι θα νικήσουμε τον σατανά.
*          Ας προσφέρουμε τον εαυτΟ μας στον Θεό. Ας δείξουμε το βαθύ σεβασμΟ μας στο Πρόσωπο Του και θα σωθούμε.
*          «Άν δεν είσαι εύσπλαχνος δεν θα βρεις έλεος. Αν δεν ανοίξεις το σπίτι σου στους πτωχούς, θα βρεθείς έξω απΟ την Βασιλεία των Ουρανών. Αν αρνηθείς να θρέψεις τούς πεινασμένους θα αποκλεισθείς απΟ την αιώνια ζωή». (Άγιος Βασίλειος Ο Μέγας)
*          Οι τέλειοι στην αγάπη δεν βλέπουν καμιά διαφορά ανάμεσα στους οικείους και τούς ξένους, ανάμεσα στον χριστιανΟ και τον αλλόθρησκο, τον ελεύθερο και τον δούλο, τον άνδρα και τη γυναίκα. Είναι ελευθερωμένοι απΟ την τυραννία των παθών και βλέπουν όλους τούς ανθρώπους (Άγιος Μάξιμος Ο Ομολογητής)
*          « … ‘Ανακουφίστε τον εαυτΟ σας απΟ το βάρος των αμαρτιών με την φιλανθρωπία…, γίνετε ελεήμονες για να βρείτε έλεος… Καθώς το βάπτισμα καθαρίζει τον άνθρωπο απΟ τις αμαρτίες του, έτσι και Η φιλανθρωπία καθαρίζει την ψυχΗ του ελεήμονος απΟ τις αμαρτίες». (Άγιος Ιωάννης Ο Χρυσόστομος)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥΜΟΝΑΧΟΥ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.

Η/Υ ΠΗΓΗ:
Απαντα Ορθοδοξίας: 14 Φεβρουαρίου 2014.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Λογοτεχνικά, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.