Τετάρτη της ΣΤ. εβδομάδος μετά το Πάσχα, Απόδοσις της εορτής του Πάσχα – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της Θ. Λ.

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Πράξεων των Αποστόλων: ΙΗ.22 – 28.

Εν ταις ημέραις εκείναις, κατελθών ο Παύλος εις Καισάρειαν, αναβάς και ασπασάμενος την εκκλησίαν, κατέβη εις Αντιόχειαν. Και ποιήσας χρόνον τινά, εξήλθε διερχόμενος καθεξής την Γαλατικήν χώραν και Φρυγίαν, επιστηρίζων πάντας τους μαθητάς.
Ιουδαίος δέ τις Απολλώς ονόματι, Αλεξανδρεύς τω γένει, ανήρ λόγιος, κατήντησεν εις Έφεσον, δυνατός ών εν ταις γραφαίς. Ούτος ήν κατηχημένος την οδόν του Κυρίου, και ζέων τω πνεύματι, ελάλει και εδίδασκεν ακριβώς τα περι του Κυρίου, επιστάμενος μόνον το βάπτισμα Ιωάννου. Ούτός τε ήρξατο παρρησιάζεσθαι εν τη συναγωγή. Ακούσαντες δέ αυτού Ακύλας και Πρίσκιλλα προσελάβοντο αυτόν και ακριβέστερον αυτώ εξέθεντο την οδόν του Θεού. Βουλομένου δέ αυτού διελθείν εις την Αχαϊαν, προτρεψάμενοι οι αδελφοί έγραψαν τοις μαθηταίς αποδέξασθαι αυτόν, ός παραγενόμενος συνεβάλετο πολύ τοις πεπιστευκόσι δια της χάριτος. Ευτόνως γάρ τοις Ιουδαίοις διακατηλέγχετο δημοσία, επιδεικνύς δια των γραφών είναι τον Χριστόν Ιησούν.

Απόδοση.

Τις μέρες εκείνες, ο Παύλος αποβιβάστηκε στην Καισάρεια κι από κει ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ, να χαι¬ρετίσει την κοινότητα των πιστών. Ύστερα κατέβηκε στην Αντιόχεια. Εκεί έμεινε λίγο καιρό κι ύστερα αναχώρησε. Περιόδευσε τη χώρα της Γαλατίας και τη Φρυγία, στηρίζοντας στην πίστη όλους τους χρι¬στιανούς.
Στο μεταξύ έφτασε στην Έφεσο ένας Ιουδαίος, που τον έλεγαν Απολλώ και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια• ήταν προικισμένος ρήτορας και ήξερε καλά τη Γραφή. Είχε κατηχηθεί στην οδό του Κυρίου και με μεγάλο ζήλο κήρυττε, και δίδασκε με ακρίβεια για τον Ιησού, αν και του ήτανε γνωστό μόνο το βάπτισμα του Ιωάννη. Κι αυ¬τός άρχισε να μιλάει με παρρησία στη συναγωγή. Όταν τον άκουσαν η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας, τον πήραν κοντά τους και του εξέθεσαν την οδό του Θεού με πιο μεγάλη ακρίβεια.
Όταν κατόπιν αυτός ήθελε να περάσει στην Αχαΐα οι αδελφοί έγραψαν στους πιστούς και τους συνιστούσαν να τον δεχτούν με εμπι¬στοσύνη. Πραγματικά, όταν πήγε εκεί, βοήθησε πολύ με τα χαρίσμα¬τά του εκείνους που είχαν πιστέψει. Γιατί με δύναμη αποστόμωνε σε δημόσιες συζητήσεις τους Ιουδαίους και έφερνε αποδείξεις μέσα από τις Γραφές ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας.

****

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον” Ιβ.36 – 47.

Είπεν ο Κύριος: «έως το φώς έχετε, πιστεύετε εις το φώς, ίνα υιοί φωτός γένησθε.» Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και απελθών εκρύβη απ’ αυτών.
Τοσαύτα δέ αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών, ουκ επίστευον εις Αυτόν, ίνα ο λόγος Ησαϊου του προφήτου πληρωθή όν είπε” «Κύριε, τίς επίστευσε τη ακοή ημών? Και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη?» Δια τούτο ουκ ηδύναντο πιστεύειν, ότι πάλιν είπεν Ησαϊας” «τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μή ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς.» Ταύτα είπεν Ησαϊας ότε είδε την δόξαν Αυτού και ελάλησε περι Αυτού. Όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις Αυτόν, αλλά δια τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μή αποσυνάγωγοι γένωνται’ ηγάπησαν γάρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού. Ιησούς δέ έκραξε και είπεν” «ο πιστεύων εις εμέ, ου πιστεύει εις εμέ, αλλ’ εις τον πέμψαντά με’ και ο θεωρών εμέ, θεωρεί τον πέμψαντά με. Εγώ φώς εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πάς ο πιστεύων εις εμέ, εν τη σκοτία μή μείνη. Και εάν τίς μου ακούση των ρημάτων και μή πιστεύση, εγώ ου κρίνω αυτόν’ ου γάρ ήλθον ίνα κρίνω τον κόσμον, αλλ’ ίνα σώσω τον κόσμον.»

Απόδοση.

Είπε ο Ιησούς: «Όσο έχετε το φως πιστεύετε στο φως, για να γίνετε παιδιά του φωτός. Αυτά είπε ο Ιησούς, κι έφυγε και κρύφτηκε μακριά τους. Και μολονότι είχε κάνει τόσα θαύματα μπροστά στα μάτια τους, εκείνοι δεν πίστευαν σ’ αυτόν, έτσι ώστε να επαληθευτούν τα λόγια που είχε πει ο προφήτης Ησαΐας:
Κύριε, ποιος πίστεψε στο μήνυμα μας;
Σε ποιον φανέρωσε ο Κύριος τη δύναμή του;
Ο Ησαΐας είχε πει επίσης για ποιο λόγο αυτοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν:
Ο Θεός τύφλωσε τα μάτια τους
και σκότισε το νου τους,
έτσι που να μη δούνε με τα μάτια τους,
και με το νου τους να μην καταλάβουν,
κι επιστρέψουν σ’ εμένα και τους γιατρέψω.
Αυτά τα είχε πει ο Ησαΐας για τον Ιησού• κι είχε μιλήσει έτσι γι’ αυτόν, όταν είδε τη δόξα του. Πολλοί ωστόσο κι από τους άρχοντες πίστεψαν σ’ αυτόν, αλλά δεν ομολογούσαν την πίστη τους εξαιτίας των Φαρισαίων, για να μην τους διώξουν από τη συναγωγή. Προτίμησαν τον έπαινο των ανθρώπων παρά τον έπαινο του Θεού.
Ο Ιησούς φώναξε δυνατά και είπε: «Αυτός που πιστεύει σ’ εμένα, δεν πιστεύει μόνο σ’ εμένα, αλλά και σ΄ εκείνον που μ’ έστειλε• κι αυτός που βλέπει εμένα, βλέπει και εκείνον που μ’ έστειλε. Εγώ ήρθα στον κόσμο σαν το φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σ’ εμένα να μη μείνει στο σκοτάδι. Όποιος ακούσει τα λόγια μου και δεν τα δεχτεί, αυτόν δε θα τον κρίνω εγώ, γιατί δεν ήρθα για να καταδικάσω τον κόσμο, αλλά για να τον σώσω.

Επιμέλεια κειμένου Νικολέτα Γεωργία Παπαρδάκη

Κατηγορίες: Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.